Aşk Gider Acısı Kalır

Aşk gider,acısı kalır
Aşk için baharTehlike her yerdedirVuruluverirsin hiç ummadığın birineAma öyle çarpar ki kalbin, duracak gibi aldatır seniBahardan sonra yaz gelirHepimiz biliriz, sabun köpüğü gibidir yaz aşklarıBence öyle basit değilHenüz silinmedi hiçbirinin yarası bendenAşk gitti ama acısını bıraktı, iz kaldıGüz aşkları mevsimine dönünce dönence, pencereye sinmiş insanlar gelir gözümün önüneVe yavaş yavaş görünürler etraftaKimi yaza girerken terk ettiği aşkını, kimi yaz aşkını düşünürKimi ayrılık planlar ama hala yüreği yanarKimi terk edilmişliği sindirmeye çalışırÇok azdır taze aşk yakalayan Sanki bir doğum öncesi ölüm gibidirSonra kış gelirKimi yüzsüzler yazın hiç aldatmamış gibi eski sevgilisine döner;kimi sadıklar kavuşurKimi yalnızdır, kimi yorgunO yorgunlar için kış uykusu başlarBelki de taze baharlara, taze aşklara enerji depolarlarAşk dört mevsimdir herkesin sözlüğündeAma nedense bana bu anlattıklarımı çağrıştırmazSaçmaladım belki de bir paragraf boyuYalan attımAslında doğru olsalar bile yalanlardı çünkü, hissetmediklerimi yazdımEzbere konuştumAşk , kelimesi içimde gebe olduğum bir kelimedirHer duyuşumda doğum sancısı çeker, doğuramamAma gözlerimin önüne o gelirSadece bir bakışına karın ağrıları, suyla yatışmalarBir tebessüme ömür bulmakİtirafSaatler süren telefon konuşmalarıİlk duygular, çocuksu güzelliklerVe sonra Nefessiz kalmacasına ağlamalarIzdırap çığlıklarıKışKışKış AzapVe sonunda doğan günHemen her mevsim aşık olmuşumdur birilerineHatta sonbaharda bileAma onca ufaklı büyüklü sevda içinde, böylesine derinde var olan,böyle yaktı mı iz bırakan, bu kadar çaresiz bırakan,bu kadar arzu illetine hasta eden, bu kadar dizginsiz, sorgusuz,başına buyruk, acımasız, bu kadar bugünsüz sevda görmedimVe işte hiç biri böyle koyup, böyle yıkıp gitmediOndan önce hiç biri içimden bir şey götürmemiştiOndan sonrası zaten götüremez çünkü, götürülecek bir şey kalmadıİşte o insan, beni aşka karşı böyle kelimesiz böyle hayretli, böyle çaresiz, isteksiz bırakıp gittiŞimdi ben nefretten bile aciz isem bana bir şeyler borçluİçimden söküp aldığı bir şeyleriBana beni borçluHerkesi seven o sersem yüreğimiBenden alıp kaçtığı o masum kızı borçluBana bir dün, birde yarın borçluBenim ne günahım vardı da aşk için üç kelime etmekten aciz kalacaktımBenim ne günahım vardı da her mevsim başka meyve yemek varken iştahsız kalacaktımYoktu elbet günahımOnunda yoktu yaÖfkem susmama engelAma ikimizin de suçu yoktuSuçlu yoktuBenim mevsimim sonbaharsa, yaza, kışa, bahara dönmezBenim gibilerin nasibi pencere önüne sinip, mazide yaşamak,kendinle kanlı bıçaklı düellolar yapmakKendinle savaşmak , hırpalamakYaptığının farkına varıp ,bir de üstüne onun için cezalandırmaktır