Antepfıstığı

Antepfıstığı


Besleyicivesevilenbirkuruyemiş olan antepfıstığı adını Gaziantep'ten alır Çünkü dünya üretiminin büyük bölümünü başta Gaziantep, Şanlıurfa, Kahramanmaraş, Siirt ve Adıyaman olmak üzere Güneydoğu Anadolu Bölgesi karşılar Ortadoğu'da,
tsa Çelik

Antepfıstığı ağacının dalında salkımlar halinde görülen meyveleri kırmızımsı renkte, yumuşak ve etli bir bölüm ile içte sert bir kabuğun koruduğu yeşil ve yağlı tohumlardan oluşur


özellikle İran ve Suriye'de bir zamanlar kendiliğinden yabani olarak yetişen antepfıstığı, lezzetli tohumları nedeniyle bugün yalnız bu ülkelerde değil bütün Akdeniz kuşağında, Çin'de, Meksika'da ve ABD'nin California yöresinde de üretilir Bugünkü Suriye'nin başkenti Şam'ın Osmanlı egemenliğinde olduğu dönemlerde, büyük bir üretici olan kentin adıyla özdeşleştirilerek bu fıstığa şamfıstığı denmişti



Antepfıstığı {Pistacia vera) 10 metreye kadar boylanabilen ve sıcak iklimli kıraç topraklan seven bir ağaçtır Yaklaşık 2 cm uzunluğundaki oval meyveleri koyu yeşil yaprakların arasında salkım biçiminde kümelenir Bitkinin yenen bölümü meyveleri değil, meyvelerin içindeki yağlı ve lezzetli tohumlarıdır

Açık yeşil renkli olan bu tohumlann üstünde koyu kırmızı renkte ince ve zarsı bir kabuk, onun üstünde de sert ve koruyucu ikinci bir kabuk bulunur Bu sert kabuğu saran kırmızımsı renkli, yumuşak ve etli bölüm meyvedir Dalından toplanan meyvelerin tohumları sert kabuğuyla birlikte kavrulur ve çatlayarak ikiye ayrılan kabuğun içindeki yeşil bölüm hem kuruyemiş olarak yenir, hem de çikolata, pasta, dondurma ve tatlılarda kullanılır