Polarılma Hakkında

Polarılma Hakkında

Eğer bir ışık demeti ya da başka herhangi bir ışınım türü {bak İşinim) belirli bir doğrultuda öbür doğrultulara oranla daha fazla titreşiyorsa, o ışınım ya da ışık demeti polarılmış ya da kutuplanmış demektir Bunu anlamak için ışığın bir tür dalga hareketi olduğunu anımsamak gerekir {bak işik) işık belli bir doğrultuda yol alırken, dalga hareketi yanlara doğru gerçekleşir; yani dalganın titreşim doğrultusu ile ilerleme doğrultusu birbirine diktir, bu yüzden de ışık dalgaları "enine dalga" olarak tanımlanır Sıradan bir ışık demeti, olanaklı bütün yan doğrultulandaki enine dalga hareketlerini içerir

Bu hareketleri göremememizin bir nedeni, bunların son derece hızlı gerçekleşmesidir (san ışıkta saniyede yaklaşık 500 trilyon dalga hareketi bulunur)
Bir el feneri, sıradan bir elektrik ampulü ya da Güneş'ten gelen ışık "kutuplanmamış" ışıktır, çünkü bunlarda dalgalar bütün doğrultularda yana doğru titreşir Kutuplanmış ışıkta ise, dalgalar belirli bir doğrultuda başka doğrultulardakilerden daha çok titreşir; bu tür bir kutuplanmış ışık çeşitli yollardan elde edilebilir Örneğin sıradan, kutuplanmamış ışık Polaroid gibi polancı bir filmden geçirilebilir; bu, saydam plastik ya da cam levhalar arasına yerleştirilmiş ve her iki yüzü herapatit denen kimyasal bir maddeyle kaplanmış ince bir filmdir

İki polancı filmi birbirinin karşısına tutar ve bunlardan birini kendi çevresinde yavaş yavaş döndürürseniz, bu iki filmden geçip gelen ışık giderek soluklaşır ve öyle bir an gelir ki, ışığın neredeyse tümü yok olur; ama eğer ilk filmi döndürmeyi sürdürürseniz, ışık yeniden artmaya başlar Bu olay, her bir filmin yalnızca belirli bir yan doğrultudaki dalga hareketinin geçmesine izin vermesinden kaynaklanır Eğer bu iki film geçmesine izin verecekleri dalga hareketlerinin doğrultuları aynı olacak biçimde konumlandınlırsa, o zaman ışığın büyük bölümü geçebilir Ama filmlerden biri, birincisinden geçen ışığın bir bölümü ikinci film tarafından kesilecek biçimde döndürülürse, öyle bir konuma gelinir ki, birincisinden geçen ışığın dalga hareketinin doğrultusu ile ikincisinden geçebilecek olanın doğrultusu birbirine dik duruma gelir ve işte o zaman bu iki filmden hiçbir ışık geçmez Buna, "çapraz" düzenleme denir

Fizikçiler, çeşitli maddelerin incelenmesinde ve ışık konusundaki araştırmalarda polanlmış ışıktan yararlanırlar; polanlmış ışık başka uygulamalarda da kullanılır Çapraz olarak düzenlenmiş iki polancı filminin arasına uygun bir saydam plastik parçası yerleştirilirse, filmlerden hiçbir ışık geçmeyebilir; ama bu plastiğe bir kuvvet uygulanırsa, plastiğin özellikleri değişir ve bir parça ışık geçebilir

Bu durumda plastiğin üzerinde renkli çizgiler oluşur Bu renkli çizgilerin oluşturduğu desen uygulanan kuvvete bağlıdır İşte inşaat mühendisleri bu olgudan yararlanarak, gerçekleştirecekleri köprü, bina gibi büyük ve pahalı yapılarda hangi kuvvetlerin doğabileceğini araştırabilirler Bunun için önce köprünün küçük ve ucuz bir modeli yapılır ve bu model uygulanan çeşitli kuvvetler altında, polarılmış ışıkla incelenir Böylece mühendis inşaata başlamadan önce, tasarımını yaptığı köprünün taşıması gereken yüklere dayanıp dayanmayacağını, bazı kesimlerinin tasarımının değiştirilmesinin gerekip gerekmediğini belirleyebilir

Televizyon görüntülerini taşıyan radyo dalgaları da polarılmıştır Bir vericinin göndereceği dalgaların kutuplanma doğrultusu anten düzeniyle belirlenir Görüntüyü net olarak alabilmesi için alıcı televizyonun anteni de verici anteniyle tam olarak aynı açıda olacak biçimde ayarlanmalıdır

Kutuplanmış ışık üretmek ya da incelemek için çoğu zaman Nicol prizmalarından yararlanılır; bu prizmalar, iki kalsit (kalsiyum karbonat) parçasının belirli doğrultularda kesildikten sonra tekrar birbirlerine yapıştırılması yoluyla hazırlanır Bazı maddeler polarılmış ışığın doğrultusunu değiştirebilir ya da bu ışığı döndürebilir Nicol prizmalarından oluşan polarimetre, dönme derecesini ölçmek için kullanılır
POLİMER, "çok parça" anlamına gelen Yunanca iki sözcükten türetilmiş bir sözcüktür ve monomer denen daha küçük moleküllerin uç uca eklenmesiyle oluşan bir molekülü tanımlamak için kullanılır Homopolimerler aynı tipten monomerler, kopolimerler ise en az iki farklı tipten monomerler içerir Binlerce monomer birbiriyle birleşerek makromolekül denen dev bir molekül oluşturabilir

Polimer oluşumuna yol açan kimyasal tepkimelere polimerleşme denir Katılma polimerleşmesinde çift bağlar kopar ve monomerler basitçe birbirlerine eklenir; bu tepkime sırasında başka herhangi bir bileşik oluşmaz Yoğunlaşma polimerleşmesin'de, ise, monomerlerin her iki ucunda kolayca tepkimeye giren atom grupları vardır ve monomerler birbirleriyle birleşirken bu grupları dışarı atar; bu tepkime sonucunda su açığa çıkar

Pek çok doğal yoğunlaşma polimeri vardır; örneğin, izopren denen hidrokarbon moleküllerinin birleşmesiyle oluşan kauçuk molekülleri bu tür bir polimerleşme ürünüdür (Hidrokarbon, yalnızca hidrojen ve karbon atomlarından oluşan bir moleküldür) Karbonhidratlar sınıfından selüloz ve nişasta binlerce glikoz molekülünden; proteinler, belirli diziler halinde düzenlenmiş uzun aminoasit zincirlerinden oluşur (bak Karbonhidratlar; Nişasta; PROTEİN; REÇİNE; SELÜLOZ)

Son derece önemli bir kimyasal madde grubu olan plastikler yapay, yani insan eliyle yapılmış polimerlerdir Polietilen, polivinil klorür (PVC), polistiren gibi pek çok plastik türü katılma polimerleridirler Naylon ve terilen ise yapay yoğunlaşma polimerlerinin iki örneğidir Başka yapay polimer örnekleri olarak, yapay kauçuklar, boyalar ve yapıştırıcılar gösterilebilir (bak DOKUMACILIK; NAYLON; PLASTİKLER)