Çıkıp Gelsen

Bir anahtar açsa kapıyı ve girse içeri o kadın, Yıkılırım o an, “hayır beni bırakın”,
Diye haykırarak sarılmak isterim boynuna,
Ağlarım senelerin hasretini, bu kadar güzel ve yakın,
Onsuz günlerin sancısını çektim hep,
Şimdi mutluluk doğuran gebe bir kadın,
Sana yaklaşmaya çalıştı gözlerim hep adım adım,
Tek bildiği yüreğimde sakladığım üstü tozlanmış adın,
Özlemler birikti kollarımda belki kalkmazlar yerinden,
Taşıyamaz ayaklarım belki de düşerim aniden,
Yok, ellerine dokunma azmini gösterebilirsem eğer,
Gözlerinin içine bakarım, kalbimin durmasını beklerken