Ş Harfi

Ş
Şâbân: Arabî ayların sekizincisi
şâd: şen, memnun
şadırvan: etrafı musluklu kubbeli çeşme
şafak: tan zamanı
Şâfi: hastaya şifa veren Allah
Şafiî: hak mezheplerden biri, onu kuran büyük âlimin ünvanı
şâh: hükümdar, sultan
şahab: gökteki ışıklı cisim
şahâdet: şahitlik, Allah yolunda ölmek
şâhâne: şaha yakışır şekilde
şahbaz: doğan kuşu, çevik, yiğit
şâhenşâh: şahların şahı
şâheser: en üstün eser, baş eser
şahıs: kişi, kimse
şâhid: şahit, tanık, gören
Şâhid: bütün zamanlardaki yaratıkları ve onların her hâlini gören Allah
şâhik: yüksek, doruk
şâhika: yüksek, doruk, zirve
şahm: iç yağı
şahmpâre: içyağı parçası
şahs: şahıs, kişi, kimse
şahsımânevî: insanların bir araya gelip oluşturdukları mânevî kişilik
şahsî: kişiyle ilgili
şahsiyat: kişilikler
şahsiyet: kişilik
şâibe: leke, kusur
şaika: şevk verici, isteklendirici
şairane: şairce
şakî: yol kesen, haydut
şâkir: hâlinden memnun olup şükreden
şâkirâne: şükreden gibi
şâkird: talebe, öğrenci
şakk: yarık, yarılma, yarma
Şakkıkamer: Peygamberimizin ayı iki parçaya ayırması mûcizesi
şâkul: düşeyliği ölçme âleti
şâkulî: düşey
şâm: akşam
şamar: tokat
şâmil: kaplayan
şamme: koklama duyusu
şân: şeref, nam, hâl, iş
şap: tuza benzer bir madde
şape: çığ
şarab: şarap, içki, bu isim helâl içkileri de kapsar
şâre: saç, kıl
şârık: doğudan çıkan, doğan, parlayan
Şârî: şeriatı ortaya koyan, Allah
şârih: şerheden, açıklayan
şark: doğu
şarkışimâlî: kuzeydoğu
şarkiyât: islâm dünyasında araştırma yapma çalışması
şarlatan: yalancı, aldatan, yüksekten atan
şart: mutlaka gerekli olan, durum, yemin
şartiye: şart olan
şaş: şaşı
şâşaa: parlaklık, gösteriş
şâşaapâş: gösterişli görünen
şatâhat: mânevî sarhoşluk hâlindeyken söylenen dengesiz sözler
şavk: ışık, parıltı
şâyân: yaraşır, uygun, layık
şâyeste: uygun, lâyık
şâyet: eğer, olur ki
şâyia: söylenti, yayılma, duyulma
şâz: kaide dışı, istisna
Şâzelî: Şazeliye tarikatını kuran büyük velî, bu tarikattan olan
şeâir: islâmî alâmetler, semboller, âdetler
şeâmet: uğursuzluk, kötülük
şeb: gece
şebab: genç
şebabet: gençlik
şebabiyet: gençlik, tazelik
şebeke: örgülenmiş, örgüt
şebih: benzer
şebnem: çiy, nem
şebnemmisâl: çiy gibi
şecâat: yiğitlik, öfke duygusunun normal derecesi
şecer: ağaç
şecere: ağaç, soy ağacı
şecî: yiğit, kahraman
şedâid: şiddetliler, şiddetli belâlar
Şeddâd: Ad kavminin ulu önderi olan ünlü bir kâfir
şedde: harfi iki kere okutan işaret
şedîd: şiddetli
şedîdâne: şiddetlice
şef: çift, baş
şefâat: af için vasıta olmak
şefâatçi: af için vesile olan
şefe: dudak
şeffaf: saydam
şeffafât: saydam olanlar
şeffafiyet: saydamlık
şefî: şefaatçı
şefik: şefkatli
şefikâne: şefkatlice
şefiülmüznibin: günah işleyenlerin şefaatçısı
şefkat: acıyarak karşılıksız sevme
şefkaten: şefkatten dolayı, şefkat bakımından
şefkatkâr: şefkatli
şefkatkârâne: şefkat edercesine
şefkatperver: şefkat etmeyi seven
şefkatperverane: şefkat etmeyi severcesine, severek
şehâdât: şahitlikler, şehitlikler
şehâdet: şehitlik, şahitlik
şehâdetnâme: diploma
şehâmet: akıllıca yiğitlik
şehbaz: çevik, cesur, beyaz doğan kuşu
şehd: bal
şehevânî: şehvetle ilgili
şehevât: şehvetler
şeheviye: şehvetle ilgili olan
şehîd: şahit olan, Allah için ölen
şehîk: hıçkırıkla karışık iç çekme
şehir: büyük yerleşim birimi, kent
şehîr: ünlü, tanınmış
şehlâ: elâ göz, tatlı şaşı
şehnâme: padişahların maceralarını anlatan eser
şehnâz: ışıldayan, parlayan
şehr: ay, şehir, kent
şehrâyin: şenlenmiş şehir, şenlik
şehrî: ay ile ilgili, aylık
şehristân: memleket
şehriyâr: hükümdar, padişah
şehvânî: şehvetle ilgili
şehvet: nefsin arzusu, cinsî istek
şehvetengiz: şehvet uyandıran
şek: şüphe
şekâvet: sıkıntı, azap, işkence
şekil: biçim
şekl: şekil, biçim
şekûr: çok şükreden
şekvâ: şikâyet, sızlanma
şekvânâme: şikâyet mektubu, yazısı
şelâle: çağlayan
şem: mum, ışık
şemâ: ışık, çıra
şemâtet: başkasının başına gelene sevinmek
şemâtetkârâne: başkasının başına gelene sevinircesine
şemm: koklamak
şemme: koklama
şems: güneş
şemsüşşümûs: güneşlerin güneşi
şemta: kocakarı
şên: iş, hâl, tavır, hâdise
şenâat: kötülük, alçaklık
şenî: kötü
şer': dinî kanunlar
şer: kötülük, kötü
şerâfet: şereflilik
şerâit: şartlar
şerân: şeriata göre, dinî kanunlar bakımından
şerârât: kıvılcımlar
şerâre: kıvılcım
şerâret: şerlilik, kötülük
şerâyi: şeriatlar, ilâhî emirler
şerâyin: atardamar
şeref: yücelik, büyüklük, değer
şerefbahş: şeref veren
şerefe: minarenin ezan okunan yeri
şerefşiar: şerefli
şerefyâb: şereflenen
şerh: açıklama
şerî: şeriatla ilgili, dinî
şerîat: din, ilâhî kanunlar, Allahın emirleri ve yasakları
şerîatıfıtrîye: Allahın tabiata koyduğu kanunlar
şerid: şerit, zincir
şerîf: şerefli
şerîfeyn: şerefli iki şey, Mekke ve Medine
şerik: ortak, rakip
şerir: şerli, kötü
şerriyet: kötülük
şerûr: çok şerli, pek kötü
şeş: altı
şetâret: şenlik
şetm: sövme, kötü söz söyleme
şevâhık: doruklar
şevâhid: şahitler
şevk: şiddetli istek
şevkengiz: isteklendiren
şevkengizane: isteklendirircesine
şevket: heybet, böyüklük
Şevval: Arabî ayların onuncusu
şey: nesne
şeyâtin: şeytanlar
şeydâ: tutkun
şeyh: pir, tarikat önderi, ihtiyar
şeyheyn: iki şeyh
şeyhûhet: ihtiyarlık
şeyhülislâm: Osmanlılarda en büyük din görevlisi
şeyn: kusur
şeytân: insanı azdırmaya çalışan görünmez yaratık
şeytânât: şeytanlıklar
şeytânet: şeytanlık
şeytânî: şeytanca, şeytanla ilgili
şeytânkârâne: şeytanca
Şıkk: adeta yarım adam gibi olan ünlü bir kâhin
şıkk: yarı, yarım, şık
Şia: Şiiler, Hazreti Ali sevgisini meslek kabul edenler
şiar: timsal, sembol, parola
şiddet: sertlik, katılık, aşırılık
şifâ: hastalıktan kurtuluş
şifâbahş: şifa veren
şifâdâr: şifalı
şifâdârâne: şifalıca
şifâhen: ağızdan, sözle
şifâhî: sözlü
şifâkâr: şifalı
şifâresân: şifa veren
şifâyâb: şifa bulma
şifre: gizli işaretlerle yazılan yazı
şihâb: şahap, akanyıldız, gök cismi
Şiî: Hazreti Aliye aşırı taraftarlık gösteren kimse
şikâf: "yırtan, parçalayan" mânâsında son ek
şikâk: ayrılma, bölünme
şikâr: av
şikâyât: şikâyetler
şikâyet: yakınma, derdini söyleme
şikemperver: midesini seven, obur
şiken: "koparan, kıran" mânâsında son ek
şimâl: sol, kuzey
şimâligarbî: kuzeybatı
şimâlişarkî: kuzeydoğu
şimendifer: tren
şinik: on litrelik kap
şîr: aslan
şirâ: alım satım
şirin: tatlı, sevimli
şirk: Allahtan başka ilâh kabul etme
şirkâlûd: şirk bulaşmış
şirket: ortaklık, ortaklaşa kurulan iş kurumu
şirret: geçimsiz, huysuz
şita: kış
şitab: koşmak
şîve: söyleyiş, naz
şöhret: ün, tanınırlık
şöhretgîr: ün salma
şöhretperest: şöhret düşkünü
şöhretperverâne: şöhretsevercesine
şöhretşiar: meşhur, ünlü
şuâ: ışın, ışık teli
şuâât: ışınlar
şuarâ: şairler
şûbe: bölüm, kısım
şuh: şen, oynak
şuhûd: şahit olma, gözlemleme
şuhûdî: görme ile ilgili, görülebilen
şuhûr: aylar
şuhûruselâse: üç aylar
şûle: alev, ışıltı
şûledâr: alevli, ışıltılı
şûlefeşân: ışık saçan
şûm: uğursuz
şûra: danışıp konuşmak için toplanılan yer
şûre: çorak
şûristân: çorak yerler
şurût: şartlar
şuûn: işler, fiiller
şuûnât: işler, hâller
şuûr: anlama, hissetme, farkında olma
şuûrâne: anlayarak, bilerek
şuûrdârâne: şuurlu bir biçimde
şuûren: şuur ile
şuûrkârâne: şuurlu bir biçimde
şuvaz: kızgın ateş
şübeh: şüpheler
şübehât: şüpheler
şühedâ: şehitler
şühübât: ateş parçaları
şükr: şükür, nimete karşı memnuniyetini gösterme
şükrân: şükür hissi
şükûfe: tomurcuk
şükûfmisâl: tomurcuk gibi
şükûk: şüpheler
şükür: şükr, nimete karşı memnunluk göstermek
şümûl: kapsam
şümûs: güneşler
şürb: içmek
şürekâ: şerikler, ortaklar
şürûr: şerler, kötülükler
şüyû: yayılma, yayılmış
şüyûhât: şeyhler
şüzûz: istisna, kural dışı
şüzûzât: istisnalar, kural dışı olanlar