Yaradılış

Eski Ahit’te Yaratılış Anlatımı:



Başlangıçta Tanrı Gök’ü ve Yer’i yarattı
Yer boştu, Yeryüzü şekilleri yoktu;
Engin, karanlıklarla kaplıydı
Tanrı’nın Ruhu Su’ların üzerinde dalgalanıyordu

Tanrı, “Işık olsun” diye buyurdu ve Işık oldu
Tanrı Işık’ın iyi olduğunu gördü ve onu Karanlık’tan ayırdı
Işık’a “Gündüz”, Karanlık’a “Gece” adını verdi
Akşam oldu, sabah oldu ve ilk gün oluştu

Tanrı, “Suların ortasında bir Kubbe olsun, suları birbirinden ayırsın” diye buyurdu
Ve öyle oldu Tanrı Gökkubbeyi yarattı Kubbe’nin Altındaki Su’ları Üstündeki Su’lardan ayırdı
Kubbeye “Gök” adını verdi
Akşam oldu, sabah oldu ve ikinci gün oluştu
Tanrı, “Göğün altındaki Su’lar bir yere toplansın, Kuru Toprak görünsün” diye buyurdu ve öyle oldu
Kuru alana ‘Kara’, toplanan sulara ‘Deniz’ adını verdi Tanrı bunun iyi olduğunu gördü
Tanrı, “Yeryüzü bitkiler, tohum veren otlar, türüne göre tohumu meyvesinde bulunan meyve ağaçları üretsin” diye buyurdu ve öyle oldu
Yeryüzü bitkiler, türüne göre tohum veren otlar, tohumu meyvesinde bulunan meyve ağaçları yetiştirdi Tanrı bunun iyi olduğunu gördü
Akşam oldu, sabah oldu ve üçüncü gün oluştu

Tanrı şöyle buyurdu: “Gökkubbe’de Gündüz’ü Gece’den ayıracak, Yeryüzünü aydınlatacak ışıklar olsun Belirtileri, mevsimleri, günleri, yılları göstersin”
Ve öyle oldu
Tanrı, Büyük’ü Gündüz’e, Küçük’ü Gece’ye egemen olacak iki büyük ışığı ve yıldızları yarattı
Yeryüzü’nü aydınlatmak, Gündüz’e ve Gece’ye egemen olmak; Işık’ı Karanlık’tan ayırmak için onları Gökkubbe’ye yerleştirdi
Tanrı bunun iyi olduğunu gördü
Akşam oldu, sabah oldu ve dördüncü gün oluştu

Tanrı, “Sular canlı yaratıklarla dolup taşsın, Yeryüzü’nün üzerinde, Gök’te kuşlar uçuşsun” diye buyurdu
Tanrı büyük deniz canavarlarını, sularda kaynaşan canlıları ve uçan çeşitli varlıkları yarattı Bunun iyi olduğunu gördü
Tanrı, “Verimli olun, çoğalın, denizleri doldurun, Yeryüzü’nde kuşlar çoğalsın” diyerek onları kutsadı
Akşam oldu, sabah oldu ve beşinci gün oluştu

Tanrı, “Yeryüzü çeşit çeşit canlı yaratık, evcil ve yabanıl hayvan, sürüngen türetsin” diye buyurdu Ve öyle oldu (Sürüngen: İbranice bu sözcük fare, böcek gibi öteki kara hayvanlarını da kapsıyor)
Tanrı çeşit çeşit yabanıl hayvan, evcil hayvan, sürüngen yarattı Bunun iyi olduğunu gördü
Tanrı, “İnsan’ı kendi suretimizde, kendimize benzer yaratalım” dedi;
“Denizdeki balıklara, Gök’teki kuşlara, evcil hayvanlara, sürüngenlere, Yeryüzü’nün tümüne egemen olsun”
Tanrı insanı kendi suretinde yarattı Böylece insan Tanrı suretinde yaratılmış oldu İnsanları erkek ve dişi olarak yarattı
Onları kutsayarak, “Verimli olun, çoğalın” dedi, “Yeryüzünü doldurun ve denetiminize alın; denizdeki balıklara, Gök’teki kuşlara, Yeryüzü’nde yaşayan bütün canlılara egemen olun
İşte Yeryüzü’nde tohum veren her otu, tohumu meyvesinde bulunan her meyve ağacını size veriyorum Bunlar size yiyecek olacak
Yabanıl hayvanlara, Gök’teki kuşlara, sürüngenlere -soluk alıp veren bütün hayvanlara- yiyecek olarak yeşil otları veriyorum”
Ve öyle oldu
Tanrı yarattıklarına baktı ve her şeyin çok iyi olduğunu gördü
Akşam oldu, sabah oldu ve altıncı gün oluştu
Gök ve Yer bütün öğeleriyle tamamlandı

Yedinci güne gelindiğinde Tanrı yapmakta olduğu işi bitirdi Yaptığı işten o gün dinlendi (istirahat etti)

Yedinci günü kutsadı Onu kutsal bir gün olarak belirledi Çünkü Tanrı o gün yaptığı, Yarattığı bütün işi bitirip dinlendi





Gerçekten sizin Rabbiniz, altı günde gökleri ve yeri yaratan, sonra arşa istiva eden Allah'tır… (Araf Suresi, 54)


Kuran ile modern bilim arasındaki uyumun bir örneği, evrenin yaşı konusudur: Kozmologlar evrenin yaşını 16-17 milyar yıl olarak hesaplamışlardır Kuran'da ise tüm evrenin 6 günde yaratıldığı açıklanmaktadır İlk bakışta farklı gibi görünen bu zaman dilimleri arasında aslında çok şaşırtıcı bir uyum vardır Gerçekte, evrenin yaşı ile ilgili elimizde bulunan bu iki rakamın her ikisi de doğrudur Yani evren, Kuran'da bildirildiği gibi 6 günde yaratılmıştır ve bu süre bizim zamanı algıladığımız şekliyle 16-17 milyar yıla karşılık gelmektedir


1915 yılında Einstein, zamanın göreceli olduğunu, mekana, seyahat eden kişinin süratine ve o andaki yerçekimi kuvvetine bağlı olarak zamanın akış katsayısının da değiştiğini öne sürmüştür Kuran'da 7 farklı ayette bildirilen evrenin yaratılış süresinin, zamanın akış katsayısındaki bu farklılıklar göz önünde bulundurulduğunda bilim adamlarının tahminleri ile büyük bir paralellik içinde olduğu görülür Kuran'da bildirilen 6 günlük süreyi, 6 devre olarak da düşünebiliriz Çünkü zamanın göreceliği dikkate alındığında, "gün" sadece bugünkü koşullarıyla, Dünya üzerinde algılanan 24 saatlik bir zaman dilimini ifade etmektedir Ancak evrenin bir başka yerinde, bir başka zamanda ve koşulda, "gün" çok daha uzun sürelik bir zaman dilimidir Nitekim bu ayetlerde (Secde Suresi, 4; Yunus Suresi, 3; Hud Suresi, 7; Furkan Suresi, 59; Hadid Suresi, 4; Kaf Suresi, 38; Araf Suresi, 54) geçen 6 gün (sitteti eyyamin) ifadesindeki "eyyamin" kelimesi, "günler" anlamının yanı sıra "çağ, devir, an, müddet" anlamlarına da gelmektedir


Evrenin ilk dönemlerinde, zaman bugün alışık olduğumuz akış hızından çok çok daha hızlı akmıştır Bunun nedeni şudur: Big Bang anında evren çok küçük bir noktaya sıkıştırılmıştı Bu büyük patlama anından bu yana evrenin genişlemesi ve evrenin hacminin gerilmesi, evrenin sınırlarını milyarlarca ışık yılı uzağa taşıdı Nitekim Big Bang'den bu yana uzayın geriliyor olmasının evren saatinin üzerinde çok önemli sonuçları oldu


Big Bang anındaki enerji, evrensel saatin zaman akış hızını milyon kere milyon (1012) defa yavaşlatmıştır Evren yaratıldığında, evrensel zamanın akış katsayısı -bugün algılandığı şekliyle- milyon kere milyon kat kadar daha büyüktü, yani zaman daha hızlı akmaktaydı Dolayısıyla Dünya’da milyon kere milyon dakikayı yaşadığımız esnada, evrensel saat için yalnızca bir dakika geçmiş olur


6 günlük zaman dilimi, zamanın göreceliği dikkate alınarak hesaplandığında, 6 milyon kere milyon (trilyon) güne denk gelmektedir Çünkü evrensel saat, Dünya'daki saatin akış hızından milyon kere milyon daha hızlı akmaktadır 6 trilyon günün karşılık geldiği yıl sayısı, yaklaşık olarak 16,427 milyardır Bu rakam günümüzde evrenin tahmin edilen yaş aralığındadır


6000000000000 gün / 365,25 = 16427104723 yıl


Diğer yandan yaratılışın 6 gününün her biri -bizim zaman algımızla- birbirlerinden farklı zamanlara karşılık gelmektedir Bunun sebebi zamanın akış katsayısının evrenin genişlemesiyle ters orantılı olarak azalmasıdır Big Bang'den itibaren evrenin büyüklüğü her ikiye katlandığında, zamanın akış katsayısı yarıya düşmüştür Evren büyüdükçe, evrenin ikiye katlanma hızı da gittikçe artan bir şekilde yavaşladı Bu genişleme oranı, Fiziksel Kozmolojinin Temelleri adlı ders kitaplarında anlatılan, dünyanın her yerinde yaygın olarak bilinen bilimsel bir gerçektir Yaratılışın her gününü, Dünya zamanıyla hesapladığımızda karşımıza aşağıdaki durum çıkar:


* Zamanın başladığı andan itibaren bakıldığında, yaratılışın 1 günü (1 devre) 24 saat sürmüştür Ancak bu süre, bizim zamanı Dünya'da algıladığımız şekliyle 8 milyar yıla eşittir


* Yaratılışın 2 günü (2 devre) 24 saat sürmüştür Ancak bu, bizim algılarımızla bir önceki günün yarısı kadar sürmüştür Yani 4 milyar yıl


* 3 gün (3 devre) ise yine bir önceki gün olan 2 günün yarısı kadar sürmüştür Yani 2 milyar yıl


* 4 gün (4 devre) 1 milyar yıl,


* 5 gün (5 devre) 500 milyon yıl,


* ve 6 gün (6 devre) 250 milyon yıl sürmüştür


* Sonuç: Yaratılışın 6 günü, yani 6 devresi, Dünya zamanı türünden toplandığı zaman, 15 milyar 750 milyon yıl bulunur Bu rakam günümüzdeki tahminlerle büyük bir paralellik içindedir


Bu sonuç 21 yüzyıl biliminin ortaya koyduğu gerçeklerdir Bilim, 1400 yıl önce Kuran'da haber verilmiş bir gerçeği bir kere daha tasdik etmektedir Kuran ve bilim arasındaki bu uyum, Kuran'ın, herşeyi bilen ve yaratan Allah'ın vahyi olduğunun mucizevi kanıtlarından biridir"