Hiç Bir Kalemin Cesareti Yoktur Bu Yürekteki Yıkılışı Yazmaya

Saçlarında rüzgarları bulduysam
Gözlerinde yağmura dokunduysam
Yakınım sen uzağım sen olduysan
Sana olan sevdamdandır bilesin


Hiçbir kalemin cesareti yoktur bu yürekteki yıkılışı yazmaya
Geceler korkak, geceler korkulu, geceler korkunç
Sabahına uyandığım her gün yapayalnız
Sensiz
Sessiz

Görmezsin

Zaten görmek için yetmiyor gözler
Gidiyorum, ellerini aç, umutların sende kalsın diyerek;
arkanı dönüp adımlar atmaya başlamak bir acı hikayenin ön sözü sayılıyor Her yağmur, gözyaşlarıymış bu uçsuz bucaksız, vefasız, kalpsiz şehrin ve damlalarını düşürdüğü her kaldırım, yollarınmış adım adım geçtiğin

Saçlarında rüzgarları bulduysam
Gözlerinde yağmura dokunduysam
Yakınım sen uzağım sen olduysan
Sana olan sevdamdandır bilesin

Bilinmezliklerin en orta yeri kaldı senden geriye
Ve hiçbir mektubu tek zarfta, tek kutuda toplayasım da yok artık
Ya adın kalır üzerinde, ya da çıkmaz sokaklarla dolu adresin

Anlamazsın

Aşk bir yaşam biçimidir kandırmacasına boğulmuş gidiyordum işte
Kolaydı
Yaşamın, yaşamanın ve yaşatmanın en güzel anlamıydın çünkü
Sen vardın, seninleydim, kandım gitti işte!

Aşk mı? Boşversene
Aşk olunca yanakların kızarışların en koyusunu yaşar,
en koşarcasına adımlarını atarmış ayakların
Gözlerin daima uzağı görür, sessizliğin sesini daha iyi duyar, şubat ortasında mevsimlerin en sıcağını yaşarmışsın

Ellerin hiç kurumaz, dudakların hiç solmazmış
Biri tutulur, diğeri öpülürmüş çünkü
Boşverdim, inanmadım

Saçlarında rüzgarları bulduysam
Gözlerinde yağmura dokunduysam
Yakınım sen uzağım sen olduysan
Sana olan sevdamdandır bilesin

Her rüzgarda biraz daha koyuyorum zindanlara yüreğimi Umutlarım demir parmaklıklara emanet Çayı her yudumlayışımda, yaktığım her sigarada, dinlediğim her şarkıda bu dert beni iflah etmez öldürür tadını yaşatıyorum işte o yüreğe!

Her yanışımdan sonra, ayrılık da aşka dahil, palavrası atılıyor sokaklara Aşka, yüreğe, umuda, bir bir tükenen her ümide ortak olduğu taraf, neresidir ayrılığın? Hangi yaşanmışlığa, hangi kaybedişe ve hangi hüzne denktir bu ızdırap?! Hangisine cevaptır her içimdeki bu ruhsuz örtü?!

Bilmezsin

Öpüyorsam ayrılığı gözünden
Söküyorsam yüreğimi göğsümden
Geçiyorsam gözlerinin içinden
Sana olan sevdamdandır bilesin


Belki de kader, kırmızı kağıtlara kanla yazı yazmak olsa gerek