Ve Artık Kabulleniyorum Sensizliği

Seninle beraberiz gibi hala hala beraber ıslanıyormuşuz gibi





Yanlız bir ağaç gibiyim uçurumun kenarında



Kökünden budanmış bir ağaç gibi hiç bir şeyi kalmamış yok olmuş bir ağaç



Gönlümdeki, son dalda kırılmadan gel

Terketme beni yanlızlığa


Son yaprak düşmeden






Bir gün bir yaprak düşerse yada rüzgarın uğultusu duyarsan bilki o benim

Ve sana geldim

Senelerce bekledim sen gelmedin şimdi ben geldim


Evet artık kabulleniyorum sensizliği ve gidiyorum arkama bakmadan etrafta bir Sessizlik yağmur yağıyor oturduğumuz

Bank sislerin arasında kayboluyor