Kadinsan...!

Yürüyünce güller açacak önünde
Ağlayınca inciler dökülecek
Güneş seninle doğup seninle batacak
Vermeyi de almayı da bileceksin doyuncak
Sert olacaksın yerinde yerinde yumuşacık
Söz dinleyip susmayı da bileceksin usulcacık…

İşveyi nazı cilveyi gülüp eğlenip raksetmeyi
Oyun bileceksin kadınsan…


Süründürüp yalvartmayı tutsak edip bağlamayı
Kaçmayı kovalamayı av olup avlamayı
Gözlerinden niyetini istemez görünüp istemeyi
Bileceksin kadınsan… Akıllı olacaksın kadınsan
Leb demeden leblebiyi
Nereden gelinip nereye gidildiğini
Rüzgarın nerden estiğini
Çevirip yelkenleri çekmeyeceksin boşa kürekleri…
Anlatınca dinlemeyi konuşunca dinletmeyi
Sorulunca söylemeyi bileceksin kadınsan…

Doğurgan olacaksın kadınsan
Çatır çatır sancılı olsa da analık
Adam edip adamı
Birlikte büyüteceksin onu da kendini de…
Taş basıp bağrına gıkını çıkarmayacak
Gün gelip elin öpüldüğünde öğüneceksin kadınsan…

Sefil etmeyeceksin kocanı evladını
Aşını ekmeğini kotaracak
Gözünü budaktan sakınmayacak
Sözünü kimseden esirgemeyeceksin…
Varı yoktan yaratmayı
Tozu kiri paklamayı
Lafı sözü aklamayı
Kusurları saklamayı
Karanlığı dağıtmayı
Bileceksin kadınsan…

Kırılgan olmayacaksın kadınsan
Ağlatanı ağlatacak kapını kapatacaksın
Diz çöküp yalvaranı affedip okşayacaksın…
Basan olursa damarına çattın mı hele kaşlarını
Ateşle oynayacak bir koyup bin almayı
Bileceksin kadınsan…

Sabırlı olacaksın kadınsan
Ateşin suyun keyfini beklemeyi
İlmek ilmek çile üretmeyi
Bazen önde olup bazen çekilmeyi
Düğümleri tek tek çözmeyi
Bileceksin kadınsan…
Derin tasasız uykuları özleyecek
Açlığa yokluğa katlanacak
Alnının terini biriktirecek
Kan tükürüp kızılcık şerbeti içtim
Diyeceksin kadınsan

Ağlamayı öğreneceksin çareler tükendiğinde
Yırtınıp dizlerini döverek başını taşlara vurarak
Burnunu çekip için için de…
Elin kolun bağlandığında tuz bassalar yarana
Sessiz çığlıklar atmayı bağırmayı isyanı da
Öğreneceksin kadınsan…

Yılmayacaksın kadınsan
Zalimse kocan nankörse bir de evladın
Ardından gideceksin yazgının…
Yıkılsa da evin ocağın kesseler akmayacak kanın
Taş taş üstüne koyup yeniden
Sarıp bir bir yaralarını başlayacaksın en baştan…

Dayanacaksın kadınsan
Ateşlerde yanmaya rüzgarlarda savrulmaya
Köpek olup yalvarmaya dolmaya boşalmaya
Sözün ağırına sevginin arsızına
Kurtlar kemirse de içini kudursan da ihtirastan
Dayanacaksın ihanete yalana…

Alışacaksın kadınsan
Bahara kışa gündüze geceye
Çevrime döngüye erimeye çürümeye…
Gidip te dönmeyene kadir kıymet bilmeyene
Alışacaksın…

Anlayacaksın ateşin sıcak suyun soğuk
Taşın sert bıçağın keskin olduğunu
Anlayacaksın aşkın yalan sevginin gerçek olduğunu
Kollarında olanınsa yanında olmadığını
Anlayacaksın kadınsan…

Kadınsan kadın gibi olacak
Adam gibi adamı seveceksin…