Alıştım Zaten ..

Yas tutan iki çift gözdü yoklugunda geceler sessiz geceler sensiz mutluluk bensiz hazanlar nedensiz karanlıklar sebepsiz çökmüştü dünyamaYorgundu yüregim hasretini çekmekle gözyaşlarıma sarıp sevdanı mechullere dogru gitmekle sensizligi katıp gecelere yorgun düşmekle yeterince acılara büründü


Sebepsizdi gidişin anlamsızdı veda edişin ne kadar da içimi sızlattı unut deyişin ve sonra arkana bakmadan öylece gidişinGünahlarını üzerime öylece yükleyip kalbime hanceri indirip yüregin sızlamadan ellerini bana dogrultup elveda deyişin yüregimin azaplara boyun bükmesine neden oldu


Nasıl gidebilirdin böyle veda edebilirdin sevdamızdan büyük bir maziyi üzerime nasıl yıkabilirsin nasıl nasıl gidebilirsin


Solarken umut güneşi yanarken sevda ateşi nasıl katlanılır bu ayrılık işi nasıl nasıl gidebilirsin


Anılar yorgun bu akşam

Sorma nasıl geçiyor sensiz yaşam

Kalbin sanki bir taştan

Git dönme alıştım zaten


Siyaha bürünüp hüzünleri giysemde

Mazinin yüküyle ezilsemde

Gözyaşlarım damla damla dökülsede

Git dönme alıştım zaten


Öylece gitmek sana yakışırdı

Gönlüm kendiyle savaşırdı

Gün gelir sensizligede alışırdı

Git dönme alıştım zaten