Ben Senden Önce Ölmek İsterdim

**Prof. Dr. Sinsi** · 08-24-2012

Ben

senden önce ölmek isterim

Gidenin arkasından gelen

gideni bulacak mı zannediyorsun?

Ben zannetmiyorum bunu

İyisi mi,beni yaktırırsın,

odanda ocağın üstüne korsun

içinde bir kavanozun

Kavanoz camdan olsun,

şeffaf, beyaz camdan olsun

ki içinde beni görebilesin

Fedakarlığımı anlıyorsun

vazgeçtim toprak olmaktan,

vazgeçtim çiçek olmaktan

senin yanında kalabilmek için

Ve toz oluyorum

yaşıyorum yanında senin

Sonra, sen de ölünce

kavanozuma gelirsin

Ve orada beraber yaşarız

külümün içinde külün

ta ki bir savruk gelin

yahut vefasız bir torun

bizi ordan atana kadar

Ama biz

o zamana kadar

o kadar

karışacağız

ki birbirimize,

atıldığımız çöplükte bile zerrelerimiz

yan yana düşecek

Toprağa beraber dalacağız

Ve bir gün yabani bir çiçek

bu toprak parçasından nemlenip filizlenirse

sapında muhakkak

iki çiçek açacak :

biri sen

biri de ben

Ben

daha ölümü düşünmüyorum

Ben daha bir çocuk doğuracağım

Hayat taşıyor içimden

Kaynıyor kanım

Yaşayacağım, ama ,çok, pek çok,

ama sen de beraber

Ama ölüm de korkutmuyor beni

Yalnız pek sevimsiz buluyorum

bizim cenaze şeklini

Ben ölünceye kadar da

Bu düzelir herhalde

Hapisten çıkmak ihtimalin var mı bugünlerde?

İçimden bir şey :

belki diyor

NAZIM HİKMET

08-24-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Ben Senden Önce Ölmek İsterdim Ben senden önce ölmek isterim Gidenin arkasından gelen gideni bulacak mı zannediyorsun? Ben zannetmiyorum bunu İyisi mi,beni yaktırırsın, odanda ocağın üstüne korsun içinde bir kavanozun Kavanoz camdan olsun, şeffaf, beyaz camdan olsun ki içinde beni görebilesin Fedakarlığımı anlıyorsun vazgeçtim toprak olmaktan, vazgeçtim çiçek olmaktan senin yanında kalabilmek için Ve toz oluyorum yaşıyorum yanında senin Sonra, sen de ölünce kavanozuma gelirsin Ve orada beraber yaşarız külümün içinde külün ta ki bir savruk gelin yahut vefasız bir torun bizi ordan atana kadar Ama biz o zamana kadar o kadar karışacağız ki birbirimize, atıldığımız çöplükte bile zerrelerimiz yan yana düşecek Toprağa beraber dalacağız Ve bir gün yabani bir çiçek bu toprak parçasından nemlenip filizlenirse sapında muhakkak iki çiçek açacak : biri sen biri de ben Ben daha ölümü düşünmüyorum Ben daha bir çocuk doğuracağım Hayat taşıyor içimden Kaynıyor kanım Yaşayacağım, ama ,çok, pek çok, ama sen de beraber Ama ölüm de korkutmuyor beni Yalnız pek sevimsiz buluyorum bizim cenaze şeklini Ben ölünceye kadar da Bu düzelir herhalde Hapisten çıkmak ihtimalin var mı bugünlerde? İçimden bir şey : belki diyor NAZIM HİKMET