Ne Mutlu Gözü Yaşlı Olanlara...

**meLankoLik_asaLet** · 08-06-2008

Her gün biraz daha 2 metre boyundaki evimize doğru yaklaşıyoruz Kabrimiz’e doğru adım atıyoruz

Öleceğiz

Kapkaranlık bir çukurda Münker ve Nekir Melekleri tarafından sorguya çekileceğiz

“Rabbin kim, Nebin kim?” diye sorulunca ne cevap vereceğiz?

Geçitler sarp, yollar uzun, yükler ağır, azık az

Nasıl geçeceğiz

Cehennem’in üzerindeki Sıratı geçip, Cennet durağına nasıl varacağız?

Müslümanlar

Müslümanlar

Ne kadar da rahatsınız?

Kahkahalarla gülüyor, eğleniyorsunuz

Cennetle mi müjdelendiniz müslümanlar?

Ne kadar da neşelisiniz?

Kur’an hayattan kovulmuş

Peygamber (Sallu Aleyhi Ve Sellem)’in sünneti yasaklanmış

Kur’an Medreseleri kelepçelenmiş Adi bir mahkûm gibi zincire vurulmuş?

Bunlar bizden sorulacak müslümanlar?

Nasıl hesap vereceğiz?

Halbuki Ahlâkı Kur’an olan Nur Muhammed’imiz böyle miydi?

O Üvve-i Hasene’miz “Benim bildiklerimi bilseydiniz çok ağlar, az gülerdiniz” buyurmadı mı?

Geceler boyu secdelerde “Ümmetim Ümmetim” diyerek yalvarıp, gözlerinden İnci taneleri misâli göz yaşı dökmedi mi?

Kardeşler, kardeşler, Müslüman kardeşler

Yüce Rehberimiz bir kez kahkahalarla gülmezdi

Ümmetini düşünürdü

Cehennemde yanacak günahkârların haline ağlardı

Biz gafiller Yıllar boyunca bir kez ağladık mı halimize?

Taştan daha katı oldu kalplerimiz

Yağmurlar’a hasret kalan çorak topraklar misali, (Celle Celalühû) için dökülen gözyaşına hasret kaldık?

Öleceğiz müslümanlar, öleceğiz

Kara gözlü yarimizden ayrılacağız

Üzerimiz’e kürek kürek toprak atacaklar

Yağlarla ballarla beslediğimiz O nazenin bedenimizi kurtlar yiyecekler

Ölümü çok analım

Yunus gibi diyelim

“Yalancı dünya’ya konup göçenler

Ne söylerler, ne bir haber verirler üzerinde türlü otlar bitenler

Ne söylerler, ne bir haber verirler

Kiminin başında biter ağaçlar

Kiminin başında sararır otlar

Kimi masum, kimi güzel yiğitler

Ne söylerler ne bir haber verirler

Toprağa gark olmuş nazik tenleri

Söylemeden kalmış tatlı dilleri

Gelin duadan unutman bunları

Ne söylerler ne bir haber verirler”

Müslümanlar

Kabre hazırlanıyor muyuz?

Her gün tahta bir tabutla ebedi yolculuğa çıkanları görüyoruz da, ibret alıyor muyuz?

Büyükler,Allah (Celle Celalühû) dostları, hep son nefeste imanla göçmenin derdiyle yanarlar

Sultan-ûl Arif’in Beyazıd-î Bistami vefatı anında “ ” diyordu

Bir an şöyle dua etti:

“Ya Rabbi! Senin için yaptığım bütün ibâdet taat ve zikirleri gafletle yaptım

Şimdi can veriyorum Gaflet hali devam ediyor

(Celle Celalühû)’ım bana huzur ve zikir hali ihsân eyle!

Bundan sonra zikir ve huzur hali içinde ruhunu Rahmana teslim etti

(Celle Celalühû) dostlarından Attar-ı Şıblî (Kıddesullah) kırk sene ağladı Başını kaldırıp semaya bakmadı Ağlamanın sebebi sorulunca

“Kabrin korkusundan ve kıyamet gününün heybetinden ağlamaktayım” dedi

“Semaya neden bakmıyorsun?” diye sorulunca “Meclislerde kahkaha atarak çok güldüm

Bu yüzden utanıp başımı kaldırıp bakamıyorum” buyurdu

Müslümanlar

Kardeşler Yoldaşlar

O büyük (Celle Celalühû) dostları, hayatlarını saniye saniye (Celle Celalühû) için fedâ edenler, bu kadar ağlayıp sızlarken, biz gafiller, günahları dağlar gibi yığılanlar ne de çok kahkaha atıyoruz?

Ağlayalım müminler ağlayalım Kur’an okuyup ağlayalım

Ölümümüz’ü düşünüp ağlayalım

Cehennem’e atıldığımızı

düşünüp ağlayalım

Kur’an medreselerine vurulan kelepçelere bakıp ağlayalım (Celle Celalühû) dostu Peygamber (Sallu Aleyhi Ve Sellem) varisi âlimlerin bir adi suçlu gibi,

takip edildiğini düşünüp ağlayalım

Dinimize hakaret edilirken, acûze ihtiyarlar gibi oturuşumuza ağlayalım

Ağlayalım müminler ağlayalım

Cennet hayali ile yaşayıp da, Cihadı emri bil marufu

terkettiği için, koşa koşa Cehenneme giden şu zavallı milyonlarca müslümana ağlayalım

İslâm’ı duyurmanın yasak olduğu bir ülkede,Allah (Celle Celalühû)’ını Peygamberini tanımadan, Kur’an öğrenemeden namaz kılamadan, gençliğini hebâ eden şu milyonlarca gencecik yavruların; Cehenneme nasıl dayanacaklarını düşünüp ağlayalım

Ağlayalım müminler

Eğer ağlayamıyorsak kendi halimize ağlayalım

Hep Ümmetini düşünen (Celle Celalühû)’ın Sevgilisi (Sallu Aleyhi Ve Sellem) “Eğer onlara azap edersen, şüphesiz onlar senin kullarındır

Eğer onları bağışlarsan, şüphesiz sen Azizsin, Hakimsin” (Mâide Süresi: Ayet:118) meâlindeki âyet-i celileyi okuyup sabaha kadar ağlardı

ALINTI

08-06-2008	#1
meLankoLik_asaLet	Ne Mutlu Gözü Yaşlı Olanlara... Her gün biraz daha 2 metre boyundaki evimize doğru yaklaşıyoruz Kabrimiz’e doğru adım atıyoruz Öleceğiz Kapkaranlık bir çukurda Münker ve Nekir Melekleri tarafından sorguya çekileceğiz “Rabbin kim, Nebin kim?” diye sorulunca ne cevap vereceğiz? Geçitler sarp, yollar uzun, yükler ağır, azık az Nasıl geçeceğiz Cehennem’in üzerindeki Sıratı geçip, Cennet durağına nasıl varacağız? Müslümanlar Müslümanlar Ne kadar da rahatsınız? Kahkahalarla gülüyor, eğleniyorsunuz Cennetle mi müjdelendiniz müslümanlar? Ne kadar da neşelisiniz? Kur’an hayattan kovulmuş Peygamber (Sallu Aleyhi Ve Sellem)’in sünneti yasaklanmış Kur’an Medreseleri kelepçelenmiş Adi bir mahkûm gibi zincire vurulmuş? Bunlar bizden sorulacak müslümanlar? Nasıl hesap vereceğiz? Halbuki Ahlâkı Kur’an olan Nur Muhammed’imiz böyle miydi? O Üvve-i Hasene’miz “Benim bildiklerimi bilseydiniz çok ağlar, az gülerdiniz” buyurmadı mı? Geceler boyu secdelerde “Ümmetim Ümmetim” diyerek yalvarıp, gözlerinden İnci taneleri misâli göz yaşı dökmedi mi? Kardeşler, kardeşler, Müslüman kardeşler Yüce Rehberimiz bir kez kahkahalarla gülmezdi Ümmetini düşünürdü Cehennemde yanacak günahkârların haline ağlardı Biz gafiller Yıllar boyunca bir kez ağladık mı halimize? Taştan daha katı oldu kalplerimiz Yağmurlar’a hasret kalan çorak topraklar misali, (Celle Celalühû) için dökülen gözyaşına hasret kaldık? Öleceğiz müslümanlar, öleceğiz Kara gözlü yarimizden ayrılacağız Üzerimiz’e kürek kürek toprak atacaklar Yağlarla ballarla beslediğimiz O nazenin bedenimizi kurtlar yiyecekler Ölümü çok analım Yunus gibi diyelim “Yalancı dünya’ya konup göçenler Ne söylerler, ne bir haber verirler üzerinde türlü otlar bitenler Ne söylerler, ne bir haber verirler Kiminin başında biter ağaçlar Kiminin başında sararır otlar Kimi masum, kimi güzel yiğitler Ne söylerler ne bir haber verirler Toprağa gark olmuş nazik tenleri Söylemeden kalmış tatlı dilleri Gelin duadan unutman bunları Ne söylerler ne bir haber verirler” Müslümanlar Kabre hazırlanıyor muyuz? Her gün tahta bir tabutla ebedi yolculuğa çıkanları görüyoruz da, ibret alıyor muyuz? Büyükler,Allah (Celle Celalühû) dostları, hep son nefeste imanla göçmenin derdiyle yanarlar Sultan-ûl Arif’in Beyazıd-î Bistami vefatı anında “ ” diyordu Bir an şöyle dua etti: “Ya Rabbi! Senin için yaptığım bütün ibâdet taat ve zikirleri gafletle yaptım Şimdi can veriyorum Gaflet hali devam ediyor (Celle Celalühû)’ım bana huzur ve zikir hali ihsân eyle! Bundan sonra zikir ve huzur hali içinde ruhunu Rahmana teslim etti (Celle Celalühû) dostlarından Attar-ı Şıblî (Kıddesullah) kırk sene ağladı Başını kaldırıp semaya bakmadı Ağlamanın sebebi sorulunca “Kabrin korkusundan ve kıyamet gününün heybetinden ağlamaktayım” dedi “Semaya neden bakmıyorsun?” diye sorulunca “Meclislerde kahkaha atarak çok güldüm Bu yüzden utanıp başımı kaldırıp bakamıyorum” buyurdu Müslümanlar Kardeşler Yoldaşlar O büyük (Celle Celalühû) dostları, hayatlarını saniye saniye (Celle Celalühû) için fedâ edenler, bu kadar ağlayıp sızlarken, biz gafiller, günahları dağlar gibi yığılanlar ne de çok kahkaha atıyoruz? Ağlayalım müminler ağlayalım Kur’an okuyup ağlayalım Ölümümüz’ü düşünüp ağlayalım Cehennem’e atıldığımızı düşünüp ağlayalım Kur’an medreselerine vurulan kelepçelere bakıp ağlayalım (Celle Celalühû) dostu Peygamber (Sallu Aleyhi Ve Sellem) varisi âlimlerin bir adi suçlu gibi, takip edildiğini düşünüp ağlayalım Dinimize hakaret edilirken, acûze ihtiyarlar gibi oturuşumuza ağlayalım Ağlayalım müminler ağlayalım Cennet hayali ile yaşayıp da, Cihadı emri bil marufu terkettiği için, koşa koşa Cehenneme giden şu zavallı milyonlarca müslümana ağlayalım İslâm’ı duyurmanın yasak olduğu bir ülkede,Allah (Celle Celalühû)’ını Peygamberini tanımadan, Kur’an öğrenemeden namaz kılamadan, gençliğini hebâ eden şu milyonlarca gencecik yavruların; Cehenneme nasıl dayanacaklarını düşünüp ağlayalım Ağlayalım müminler Eğer ağlayamıyorsak kendi halimize ağlayalım Hep Ümmetini düşünen (Celle Celalühû)’ın Sevgilisi (Sallu Aleyhi Ve Sellem) “Eğer onlara azap edersen, şüphesiz onlar senin kullarındır Eğer onları bağışlarsan, şüphesiz sen Azizsin, Hakimsin” (Mâide Süresi: Ayet:118) meâlindeki âyet-i celileyi okuyup sabaha kadar ağlardı ALINTI