Şef Joseph

**Prof. Dr. Sinsi** · 08-20-2012

Reis Joseph

Şef Joseph ya da Reis Joseph, yerli dilindeki şekliyle In-Mut-Too-Yah-Lat-Tat (1840, Wallowa Vadisi, Oregon Toprakları - 21 Eylül 1904, Colville Yerleştirme Kampı, Washington, ABD), Nez Perce Yerlilerinin reisi, Oregon'daki kabile topraklarının beyazların yerleşimine açılması üzerine, kabilesiyle birlikte Kanada'ya kaçma girişimi başarısızlıkla sonuçlanmıştır

Pasifik Kuzeybatısı'nda yaşayan en güçlü kabilelerden biri olan Nez Perce'ler, 19

yüzyılın ilk yarısında beyazlarla iyi ilişkiler içindeydi

Birçok Nez Perce gibi Reis Joseph'in babası da Hıristiyanlığı benimsemiş ve oğlunu bir misyoner okulunda okutmuştu

1880'den sonra beyaz göçmenlerin Pasifik Kuzeybatısı'na doğru ilerlemesi üzerine, ABD bölgedeki Yerlileri topraklarını terk ederek küçük ve çoğu kez çekici olmayan yerleştirme kamplarında yaşamaya zorladı

Aralarında Reis Joseph'in babasının da bulunduğu bazı Nez Perce reisleri, görüşmeye katılanların kabilelerini temsil etmediğini belirterek, topraklarına ilişkin 1855 ve 1863 antlaşmalarının geçersiz olduğunu ileri sürdürler

ABD, antlaşmaları kabul etmeyen Nez Perce'leri Idaho'daki bir yerleştirme kampına zorla götürmeye kalkınca (1877), babasının yerine geçmiş olan (1871) Reis Joseph gönülsüzce durumu kabullendi

Yolculuk hazırlıkları sürerken üç savaşçının bir grup beyaz göçmen ve altın arayıcısını öldürdüğünü öğrendi

ABD ordusunun misillemeye girmesinden çekindiği için yaklaşık 200-300 savaşçıyı ve ailelerini yanına alarak Kanada'ya doğru harekete geçti

17 Haziran-30 Eylül 1877 arasında Oregon, Washington, Idaho ve Montana'dan geçerek 1

600 km'den fazla bir yol aldı

Kendisini izleyen sayıca 10 kat üstün ABD birliklerini sürekli atlattığı gibi birkaç kez de çatışmaya girerek bozguna uğrattı

Bu uzun kaçış sırasında tutsaklara insanca davranması, kadın çocuk ve yaşlıların sorunlarıyla ilgilenmesi ve gereken erzağı çalmayıp çiftçilerden ve dükkan sahiplerinden satın alması birçok beyazın hayranlığını kazandı

Nez Perce'ler sonunda Kanada sınırına 65 km kala Montana'da Bearpaw Dağlarında çevrildiler

Reis Joseph 5 Ekim'de General Nelson A

Miles'a teslim olduğunda uzun yıllar hatırlanan dokunaklı bir konuşma yaptı;
Dinleyin beni reislerim, yüreğim yaralı, gönlüm acı içinde

Ama güneşin şu anda durduğu yerden başlayarak artık hiç savaşmayacağım

Reis Joseph ve adamları önce Yerli Toprakları'ndaki (bugün Oklahoma) kıraç bir yerleştirme kampına gönderildi

Yerlilerin çoğu orada hastalandı ve öldü

Reis Joseph kabilesinin sağ kalan üyeleriyle Washington'daki bir yerleştirme kampına gitme iznini ancak 1885'te alabildi

Bu arada halkının eski topraklara geri gönderilmesi için Washington D

C

'ye iki yolculuk yaparak başkan Theodore Roosevelt'le görüştü

1855 yılında Şef Jozef'in babası olan yaşlı Jozef federal hükümet'le insanlarını onlara ayrılan bölgenin içinde tutacak bir anlaşma imzaladı, 1863'de bir başka anlaşma daha imzaladı ama bu anlaşmayı kabilesi hiçbir zaman kabul etmedi

Bu ikinci anlaşmanın (uygulanmayan ve kabul edilmeyen anlaşma) ardından şefliğe oğul Jozef geldi

(1877) Sonraki aylar savaş ve zorluklarla geçti

Halkın çoğu Federal Hükümet tarafından Oklahoma'daki toplama kamplarına gönderildi

Gidenlerin çoğu açlıktan ve sıtmadan, öldü

Jozef kendi ülkesine dönebilmek için her şeyi denedi

1885 de kabilesinin çoğu üyesiyle birlikte Washington'a yine bir kampa gönderildi

Daha sonraki yıllarında ise pek çok kızılderili şefi gibi ülkesinden uzak bir sürgün olarak öldü

Oysa 1879 da tüm Amerika vatandaşlarına eşit haklar verilmişti

Ama Jozef bir daha topraklarını göremedi

Kamp doktoruna göre o üzüntüden ölmüştü

08-20-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Şef Joseph Reis Joseph Şef Joseph ya da Reis Joseph, yerli dilindeki şekliyle In-Mut-Too-Yah-Lat-Tat (1840, Wallowa Vadisi, Oregon Toprakları - 21 Eylül 1904, Colville Yerleştirme Kampı, Washington, ABD), Nez Perce Yerlilerinin reisi, Oregon'daki kabile topraklarının beyazların yerleşimine açılması üzerine, kabilesiyle birlikte Kanada'ya kaçma girişimi başarısızlıkla sonuçlanmıştır Pasifik Kuzeybatısı'nda yaşayan en güçlü kabilelerden biri olan Nez Perce'ler, 19 yüzyılın ilk yarısında beyazlarla iyi ilişkiler içindeydi Birçok Nez Perce gibi Reis Joseph'in babası da Hıristiyanlığı benimsemiş ve oğlunu bir misyoner okulunda okutmuştu 1880'den sonra beyaz göçmenlerin Pasifik Kuzeybatısı'na doğru ilerlemesi üzerine, ABD bölgedeki Yerlileri topraklarını terk ederek küçük ve çoğu kez çekici olmayan yerleştirme kamplarında yaşamaya zorladı Aralarında Reis Joseph'in babasının da bulunduğu bazı Nez Perce reisleri, görüşmeye katılanların kabilelerini temsil etmediğini belirterek, topraklarına ilişkin 1855 ve 1863 antlaşmalarının geçersiz olduğunu ileri sürdürler ABD, antlaşmaları kabul etmeyen Nez Perce'leri Idaho'daki bir yerleştirme kampına zorla götürmeye kalkınca (1877), babasının yerine geçmiş olan (1871) Reis Joseph gönülsüzce durumu kabullendi Yolculuk hazırlıkları sürerken üç savaşçının bir grup beyaz göçmen ve altın arayıcısını öldürdüğünü öğrendi ABD ordusunun misillemeye girmesinden çekindiği için yaklaşık 200-300 savaşçıyı ve ailelerini yanına alarak Kanada'ya doğru harekete geçti 17 Haziran-30 Eylül 1877 arasında Oregon, Washington, Idaho ve Montana'dan geçerek 1600 km'den fazla bir yol aldı Kendisini izleyen sayıca 10 kat üstün ABD birliklerini sürekli atlattığı gibi birkaç kez de çatışmaya girerek bozguna uğrattı Bu uzun kaçış sırasında tutsaklara insanca davranması, kadın çocuk ve yaşlıların sorunlarıyla ilgilenmesi ve gereken erzağı çalmayıp çiftçilerden ve dükkan sahiplerinden satın alması birçok beyazın hayranlığını kazandı Nez Perce'ler sonunda Kanada sınırına 65 km kala Montana'da Bearpaw Dağlarında çevrildiler Reis Joseph 5 Ekim'de General Nelson A Miles'a teslim olduğunda uzun yıllar hatırlanan dokunaklı bir konuşma yaptı; Dinleyin beni reislerim, yüreğim yaralı, gönlüm acı içinde Ama güneşin şu anda durduğu yerden başlayarak artık hiç savaşmayacağım Reis Joseph ve adamları önce Yerli Toprakları'ndaki (bugün Oklahoma) kıraç bir yerleştirme kampına gönderildi Yerlilerin çoğu orada hastalandı ve öldüReis Joseph kabilesinin sağ kalan üyeleriyle Washington'daki bir yerleştirme kampına gitme iznini ancak 1885'te alabildi Bu arada halkının eski topraklara geri gönderilmesi için Washington DC'ye iki yolculuk yaparak başkan Theodore Roosevelt'le görüştü 1855 yılında Şef Jozef'in babası olan yaşlı Jozef federal hükümet'le insanlarını onlara ayrılan bölgenin içinde tutacak bir anlaşma imzaladı, 1863'de bir başka anlaşma daha imzaladı ama bu anlaşmayı kabilesi hiçbir zaman kabul etmedi Bu ikinci anlaşmanın (uygulanmayan ve kabul edilmeyen anlaşma) ardından şefliğe oğul Jozef geldi (1877) Sonraki aylar savaş ve zorluklarla geçti Halkın çoğu Federal Hükümet tarafından Oklahoma'daki toplama kamplarına gönderildi Gidenlerin çoğu açlıktan ve sıtmadan, öldü Jozef kendi ülkesine dönebilmek için her şeyi denedi 1885 de kabilesinin çoğu üyesiyle birlikte Washington'a yine bir kampa gönderildi Daha sonraki yıllarında ise pek çok kızılderili şefi gibi ülkesinden uzak bir sürgün olarak öldü Oysa 1879 da tüm Amerika vatandaşlarına eşit haklar verilmişti Ama Jozef bir daha topraklarını göremedi Kamp doktoruna göre o üzüntüden ölmüştü Kızılderililer Halk - Kültür : Kabileler \| İnançlar \| Hayalet Dansı \| Barış çubuğu \| Güneş Dansı \| Pow Wow \| Animizm \| Manitu \| Potlaç Katliamlar : Yaralı Diz Katliamı \| Gözyaşı Yolu Kabile reisleri : Kara Geyik \| Black Hawk \| Geronimo \| Kicking Bird \| Manuelito \| Red Cloud \| Oturan Boğa \| Sequoyah \| Standing Bear \| Tosawi \| Şef Joseph \| Pushmataha \| Pontiac \| Yaşlı Şef Joseph Yerleşim : Rezervasyon \| Buhar kulübesi Kaynak : Wikipedia