Ekümeniklik Son Zamanlardaki Gelişmeler

Son zamanlardaki gelişmeler
1054'te gerçekleşen -ve Hıristiyanlığın Batı (Katolik) ile Doğu (Ortodoks) kolları arasında Büyük Bölünme'ye yol açan- karşılıklı aforozlar, 1965'te Papa ve İstanbul Ekümenik Patriği tarafından iptal edildi Katolik Kilisesi'nin Kilise Hukuku'nda şöyle bir hüküm yer almaktadır: "Mürted, kafir veya bölücü kişi, latae sententiae (kendiliğinden) aforoza uğrar Kural 194 Yayınevi : ?1 no2'deki "Bir rahip, bundan ayrıca, Kural 1336 Yayınevi : ?1 no 1-3'te belirtilen cezalara uğratılabilir"[11] Bu ceza, Ortodoksları ve diğer Katolikdışı mezhepleri de kapsar Ayrıca, Ortodoksların Kilise Hukuku'nda da benzer hükümler mevcuttur Roma Katolikleri ve Ortodokslar arasındaki -Doğu Katolik Kiliseleri sorunu üzerinde bir anlaşmaya varılamaması üzerine askıya alınan- ilahiyat görüşmeleri 2006'da yapılan bir dizi ilahiyat toplantısıyla tekrar canlandı Komünist iktidarlar tarafından zamanında Ortodoks Kilisesi'ne verilmiş olan ve günümüz iktidarları tarafından tekrar Doğu Katolik Kiliselerine verilmiş olan kiliseler ve diğer mülklerle ilgili sorun, tartışmalarla gitgide alevlenmiş ve görüşmeler askıya alınmıştı Kuzey Amerikalı Katolik ve Ortodoks piskoposlar süresiz bir diyalog faaliyetin başlattılar Piskoposlar, "Kuzey Amerika Ortodoks-Katolik İlahiyat İstişaresi" adıyla periyodik olarak toplanıyor Birleşik Devletler Katolik Piskoposlar Konferansı Dinlerarası İlişkiler ve Ekümeniklik Piskopos Komitesi ile Amerika Meşru Ortodoks Piskoposları Daimi Konferansı arasında 1965'te istişarenin kuruluşundan beri her yıl iki kez toplanılıyor Kanada Katolik Piskoposlar Konferansı ise istişareye 1997'de destek amacıyla katılmıştı İstişare kurumu, 1981'den beri her yıl toplanan Ortodoks ve Katolik Piskoposlar Ortak Komitesi ile eş zamanlı çalışmaktadır İstişare'de 1999'dan beri, Filioque cümlesi[12] üzerinde niha bir mutabakata varmak ümidiyle yapılan müzakereler sürüyor Benzer görüşmeler ulusal ve uluslararası çapta, Katolikler ve Anglikanlar arasında da yapılıyor Dünya Kiliseler Konseyi, ABD Ulusal Kiliseler Konseyi, İsa'da Birleşen Kiliseler ve Hıristiyan Kiliseler Birliği gibi topluluklar Protestanlar, Ortodokslar ve Katolikler arasında ekümenik işbirliğini teşvik etmeyi sürdürüyor Almanya'daki Bonn Üniversitesi gibi kimi üniversiteler de "ekümenik çalışmalar" konusunda diplomalı kurslar düzenliyor Bu kurslarda çeşitli mezheplerden çeşitli ilahiyatçılar kendi dini geleneklerini anlatıyor ve aynı zamanda mezhepler arasında ortak bir zemin oluşturmaya çalışıyor
Birleşik ve birleşen kiliseler
Ekümenik faaliyetlerin, "ayrılık skandalı"nın ve yerel gelişmelerin etkisiyle bazı "birleşik" ve birleşen kiliseler ortaya çıktı, resmi birliğin mümkün olmadığı durumlarda çeşitli karşılıklı tanıma stratejileri uygulamaya konuluyor Aynı kiliseyi iki ya da daha fazla mezhebe mensup grupların kullanması şeklinde bir gelenek başlatıldı Bu gruplar aynı kiliseyi, ayrı ayrı ayinler yaparak veya tek çeşit ayinde her bir mezhepten öğeler kullanarak işbirliği gerçekleştiriyorlar
Ekümeniklik karşıtlığı
Azınlıkta kalan bir kısım Hıristiyan ise ekümenikliğe karşıdır Ortodoks dünyasında, tartışmalı olarak, Ortodoks ruhaniyatının en önemli merkezi sayılan Aynaroz manastır topluluğu ekümenik gelişmelere ilişkin endişelerini ve Ortodoksların bu faaliyetlerde yer almasına muhalefetlerini açıkça dile getiriyorlar Onlar modern ekümenikliği, diğer Hıristiyanları uzlaştırabilmek için temel öğretilerde taviz vermek olarak kabul ediyorlar ve -ekümenik girişimlerde yer alan katılımcıların din değiştirmesinden ziyade- karşılıklı dinlerarası ilişkiye götüren diyalog üzerine vurguda bulunulmasına karşı çıkıyorlar Eski Takvimci Grekler, Yedi Ekümenik Konsilin'in öğretilerinin Jülyen Takvimi'ni kaldırmayı ve kilise takvimini değiştirmeyi yasakladığını savunmaktadırlar Ortodokslararası İlahiyat Konferansı, Eylül 2004'te Selanik Aristo Üniversitesi'nde "Ekümeniklik: Kökenleri, Beklentiler, Hayal Kırıklığı" adıyla düzenlediği organizasyonda ekümeniklik hakkında olumsuz görüş bildirdi Muhalif Protestanlar ise aşırı muhafazakar veya karizmatik zemindeki kiliselere ve ana Protestan akımların en muhafazakar kesimlerine yöneliyorlar Gelenekçi Roma Katolikleri Katolik olmayanların Katolik inancına dönmesini zorunlu kılmayan ekümenikliğin yanlış bir Hıristiyan birliğine yol açacağını düşünüyorlar Gelenekçi Roma Katolikleri bu durumu, İncil'in Katolik yorumuna, Papa 11 Pius'un Mortalium Animos'una, Papa 12 Pius'un Humani Generis'ine ve diğer belgelere tezat olarak görüyorlar Bazı Evanjelist ve birçok karizmatik Hıristiyan, ekümenizmi -gerçekleşeceği İncil'de bahsedilen- İsa'nın geri dönüşünden önce ortaya çıkacak olan ahir zaman dönekliği olarak görüyorlar ve ekümenik hareketlerin belli başlı temsilcilerinin din beyanları ile -Kutsal Kitap 2 Petrus 2:1-2'de tasvir edilen- ahir zamanın sahte din liderlerinin öğretisel duruşları arasında sağlam benzerlikler görüyorlar
Bazı Evanjelist Protestanların tutumu
Baptistlerin birçoğunu, bazı Luteryanları, Yedinci Gün Adventistlerini, mezhepdışı Hıristiyanları kapsayan geniş bir Evanjelist kesim ve Hıristiyan ve Misyoner İttifakı kilisesi gibi bazı Evanjelist Hıristiyan kiliseler ekümenik faaliyetlerde aktif olarak yer almıyorlar Ayrılık öğretisi bazı Evanjelist kiliseler tarafından ekümenik faaliyetlerde yer alan kiliselere ve mezheplere karşı benimseniyor Tanrı'nın Meclisleri gibi Pentekostalların çoğu ekümenikliğe uzak duruyor Bununla birlikte, bazı Pentekostal kiliselerin de yer aldığı bazı örgütler ekümenik hareketlere katılıyor Missouri Sinod Luteryan Kilisesi, Amerika Presbiteryen Kilisesi ve Serbest Metodist Kilisesi gibi diğer Amerikan muhafazakar Protestan kiliseleri de ekümenikliğe Evanjelist emsalleri gibi isteksiz yaklaşıyor Birçok Evanjelist kilise -özellikle Baptist geleneğinde yer alanlar- cemaatçi özerklik uyguluyorlar Bu sistemde yerel cemaatler kendi işlerini idare ediyorlar ve din sorunlarına göre ve ibadet şekillerine göre kendi kararlarını veriyorlar En yüksek din yetkili kurumun yerel cemaatler olduğu bir ortamda bu cemaatler, mezhepler arasında resm bir birleşmenin gerçekleşmesi için çaba göstermeye gerek duymuyorlar Birçok Evanjelist kilise, Ulusal Evanjelistler Derneği ya da Dünya Evanjelist Kardeşliği gibi derneklere katılıyorlar ve yine World Vision, Genç Yaşam gibi mezhepdışı Hıristiyan örgütlerinde yer alıyorlar Evanjelist kiliseler kimi zaman kendi mezheplerinde ana akımda yer alan Protestanlarla, Katoliklerle ve Ortodokslarla afet yardımları ve siyas lobileşme faaliyetlerinde işbirliği yapmaktadırlar Aşırı muhafazakar olarak adlandırılan daha tutucu bazı Evanjelistler ve Pentekostallar ise Ulusal Evanjelist Derneği ve Sözünü Tutanlar gibi daha az muhafazakar çerçevedeki mezheplerarası etkinlikleri veya örgütlenmeleri ekümenikliğin yumuşatılmış bir şekli olarak görüyorlar ve diğer emsallerinden farklı olarak bu topluluklara dahi uzak duruyorlar Birleşik Devletler'deki birçok Baptist cemaat ekümenikliğe ve hatta diğer Baptist topluluklarla ortak etkinliklere bile karşı çıkıyorlar Bununla ilgili son örnek Güneyli Baptist Toplumu'nun Dünya Baptist İttifakı'ndan çekilmesidir Her ne kadar Dünya Baptist İttifakı, Baptistlerin kendi aralarında işbirliği ile hareket etmeleri gayesini güdüyorsa da, bu örgüt ekümenik bir hareket değildir, durum böyleyken Güneyli Baptist Toplumu, bünyesinde yer alan aşırı muhafazakar unsurlardan ötürü, böylesine sınırlı ekümenik yaklaşımlardan dahi kaçınır GBT'nin aşırı muhafazakarları, GBT'nin resmen karşı olduğu "kadınların papazlığa atanması" uygulamasını DBİ'nin bütün Baptist topluluklar için yürürlüğe koymasından dem vurmaktadır GBT'nin eleştirel gözlemcilerinin açıklamasına göre GBT'nin aşırı muhafazakar tutumundan soğumuş olan ılımlı Baptistlerin toplandığı Dayanışmacı Baptist Kardeşliği'nin DBİ'ye kabul edilişi GBT'nin DBİ'den ayrılmasının asıl nedenidir Birleşik Devletler'deki Baptistlerin önemli bir kısmı, aynı düşünce yapısına sahip Baptistlerin oluşturduğu ve Bağımsız Baptistler olarak bilinen ayrı ayrı örgütlenmiş olan kiliselere mensuptur Bu kiliselerin birçoğu, diğer aşırı muhafazakar cemaatler gibi, İncil'in modern çevirilerinin inanışa ters düştüğünü düşünüyor ve diğer Baptistleri ve Evanjelistleri de dahil ettikleri hemen hemen bütün mezhepleri dinden çıkmış ilan ediyor Bu aşırı muhafazakar kiliselerin inanışına göre ekümeniklik dinden dönmüş sahte Hıristiyanları -muhtemelen Vatikan'ın hilesinin de yardımıyla- Deccal'e tabi olmaya sevkedecektir[13] 2001'de bir grup Pentekostal geleneksel ekümenik akımlara muhalefeti bırakarak Uluslararası İnanç Halkası'nı kurdu

Kaynak : Wikipedia