Antonio Gramsci Yaşamı

Yaşamı
Erken Dönem
Gramsci İtalya'da Sardunya adası'nda bulunan Ales'te doğdu Alt düzey bir memur olan Francesco Gramsci'nin yedi oğlundan biriydi Babasının ailesi Güney İtalya'ya 15 ve 16 yüzyıllarda göçetmiş Arnavut kökenli bir topluluk olan Arbëreshë'lerdendi Arnavut kökenleri nedeniyle, Gramsci soyadının bir Arnavut kasabası Gramsh ile ilişkili olduğu düşünülmektedir Mali zorluklar ve Francesco Gramsci'nin polisle sorunları aileyi Sardunya'da birkaç kasaba değiştirmeye zorladı, sonunda Ghilarza'ya yerleştiler
Francesco Gramsci, 1898'de zimmetine para geçirmekten tutuklandı ve hapsedildi Bu durum, Antonio Gramsci'nin okulu terk etmesine ve 1904'te babasının serbest bırakılışına dek çeşitli işlerde çalışmasına neden oldu Antonio Gramsci'nin sağlık sorunları o zamanlarda başladı: bir çocukluk kazası yüzünden omurilik bozuk oluşumu onu kambur ve azgelişmiş bıraktı Yaşamı boyunca onu izleyecek dahili hastalıklarda o dönemde başladı
Gramsci, orta okulu Cagliari'de tamamladı Cagliari'de, eski bir asker olan ve İtalya'daki görev yaptığı sırada militan sosyalist olan büyük ağabeyi Gennaro ile birlikte kaldı Ancak, o zamanlar Gramsci sosyalizme sempati duymuyordu Daha çok; gittikçe yoksullaşan, bu yoksulullaşmanın nedenlerini hızla sanayileşen Kuzey İtalya'nın öncelik tanınmasıyla ihmal edilişlerine bağlayan Sardunyalı köylü ve madencilerin acıları ile ilgileniyordu Kuzeye duyulan bu tepki sonucunda Sardunya milliyetçiliği eğilimleri gösteriyordu
Torino



Marksizm




Proletarier aller Länder, vereinigt euch!
(Dünyanın bütün işçileri, birleşin!)


Marx'ın eserleri





1844 Elyazmaları (1844)

Komünist Manifesto (1847-48)

Das Kapital (IC 1867, IIC 1885, IIIC 1894)

Gotha Programı'nın Eleştirisi (1875)








Sosyoloji ve Antropoloji





Genç Marx | Yabancılaşma

Sınıf bilinci

Burjuva | Proletarya

fetişizmi | Komünizm

Kültürel hegemonya

İnsan doğası | Sömürü

Sosyalizm | Üretim ilişkileri








Ekonomi





Marksist ekonomi-politik
Üretim araçları

Üretici güçler |

Değer yasası | Emek gücü

Artı emek | Artı değer

Değişim Değeri ve Kullanım Değeri

Ücret

Üretim biçimleri

Kapitalist üretim tarzı

Pre-kapitalist üretim biçimleri

Asya tipi üretim tarzı






Tarih




Emperyalizm | Ateizm

Sınıf savaşı

Proletarya diktatörlüğü

Sermayenin ilkel birikim süreci

Proletarya devrimi

Proletarya Enternasyonalizm

Dünya devrimi | Sürekli devrim







Felsefe




Diyalektik Materyalizm

Marksist felsefe

Tarihsel Materyalizm







Akımlar ve Eğilimler




Marksizm-Leninizm

Sol Komünizm

Troçkizm | Stalinizm

Maoculuk

Marksist hümanizm

Marksist otonomizm

Varoluşçu Marksizm

Yapısalcı Marksizm

Batı Marksizm

Post-Marksizm







Kişiler




Karl Marx'ı etkileyenler

Arthur Schopenhauer

Georg Wilhelm Friedrich Hegel

Christian Johann Heinrich Heine

Ludwig Andreas Feuerbach

Max Stirner

Friedrich Engels

David Ricardo


Rus Devrimi

Georgi Plehanov

Vladimir Lenin

Julius Martov

Vissarion Grigorieviç Belinsky

Aleksandr Ivanoviç Gertsen

Lev Troçki

Josef Stalin

Nikolay Buharin

Alexei Rykov

Orta Avrupa

Karl Kautsky | Ferdinand Lassalle

Eduard Bernstein | August Bebel

Willhelm Liebknecht

Rosa Luxemburg | Karl Liebknecht

Franz Mehring | Clara Zetkin

Ernst Thälmann

Georg Lukacs | Karl Korsch

Avusturya Marksizmi

Max Adler | Rudolf Hilferding

Karl Renner | Otto Bauer

Batı Avrupa vs

Georges Sorel | Antonio Labriola

Antonio Gramsci | Palmiro Togliatti

José Carlos Mariategui

Frankfurt Okulu

Max Horkheimer | Theodor Adorno

Herbert Marcuse | Walter Benjamin

Jürgen Habermas | Axel Honneth

Louis Althusser | Ã?tienne Balibar

Nicos Poulantzas | Ernesto Laclau

Troçkist

Ernest Mandel | Tony Cliff

Praxis Okulu

Gilles Deleuze | Antonio Negri

Fredric Jameson | Alan Thornett

Terry Eagleton | Slavoj Žižek

Perry Anderson










Parlak bir öğrenci olan Gramsci, 1911'de Torino Üniversitesi'nde okuyabilmesini sağlayacak bir burs kazandı Sınava gelecekte mücadele arkadaşı olacak Palmiro Togliatti ile birlikte girmişti Torino'da edebiyat okudu, dilbilime yakın ilgi duydu Gramsci geldiğinde Torino bir sanayileşme sürecinden geçiyor, Fiat ve Lancia fabrikaları fakir bölgelerden işçi yapmak için insan taşıyordu Bu dönemde sendikalar kuruldu ve sınıfsal toplumsal çelişkiler görünür olmaya başladı Gramsci bu gelişmelerin içinde yer aldı Sosyalist çevrelerle iletişimde olmasıyla birlikte, büyüyüp yetiştiği Sardunya kültürü ile etkileşimini devam ettirmesini sağlayacak Sardunyalı göçmenlerle de görüşüyordu Dünya görüşü bu ortamda; Sardunya'da edindiği daha önceki deneyimler ile birlikte İtalya'daki çevresiyle şekillendi 1913 sonlarında İtalya Sosyalist Partisi'ne katıldı
Akademik çalışmalarında yetenekli olmasına rağmen, artan siyasi bağlantıları yanında mali sorunlar ve zayıf bünyesi nedeniyle 1915 başlarında eğitimini bıraktı Eğitimi sırasında yoğun bir tarih ve felsefe bilgisi edindi Üniversitede Antonio Labriola, Rodolfo Mondolfo, Giovanni Gentile'nin ve en önemlisi, zamanının en saygı duyulan aydını olan Benedetto Croce'nin fikirleriyle tanıştı Bu düşünürler Labriola'nın "praksis felsefesi" ("philosophy of praxis") adını verdiği bir tür Hegelci Marksizm'i benimsemişlerdi Gramsci bu terimi daha sonra hapishanede yadığı yazıları sansürden geçirebilmek için sık sık kullanmasına rağmen, bu düşünce akımına karşı ilişkileri kariyeri boyunca hep belirsiz kalacaktı
1914'den sonra Il Grido del Popolo gibi sosyalist gazetelerdeki yazıları ona dikkate değer bir gazeteci olarak ün kazandırdı 1916'da Sosyalist Parti resmi yayın organı Avanti!'nin Piedmont baskısının eş-editörü oldu Açıklıkla yazan verimli bir siyaset kuramı yazarı olarak Gramsci, Torino sosyal ve siyasi yaşamını tüm yönleriyle yazan görkemli bir yorumcu olduğunu kanıtladı
Gramsci aynı zamanda Torino işçilerinin eğitimi ve örgütlenmesiyle ilgileniyordu 1916'da ilk kez topluluk karşısında konuşmalar yaptı ve Romain Rolland, Fransız Devrimi, Paris Komünü ve kadınların kurtuluşu gibi konulara değindi 1917 Ağustos devrimci ayaklanmalarının ardından Sosyalist Parti liderlerinin tutuklanmasıyla Gramsci parti Geçici Komitesine seçildi, ve Il Grido del Popolo editörü oldu Böylece, Torino'da sosyalist liderlerden biri haline geldi
Nisan 1919'da Togliatti, Angelo Tasca ve Umberto Terracini ile birlikte, haftalık gazete L'Ordine Nuovo'yu çıkardılar Aynı yıl Ekim ayında, birçok hizibe bölünmüş olmasına rağmen Sosyalist Parti büyük çoğunlukla 3 Enternasyonal'e katıldı L'Ordine Nuovo gurubu Lenin tarafından Bolşevikler'e en yakın grup olarak görülüyordu ve aşırı sol Amadeo Bordiga'nın anti-parlamenter programına karşı Lenin'in desteğini almıştı Parti içi geçerli pek çok taktik arasında, Gramsci grubu temel olarak işçi konseyleri savunusuyla öne çıkıyordu Bu konseyler, 1919 ve 1920 Torino büyük grevleri sırasında kendiliğinden ortaya çıkmışlardı Gramsci için bu konseyler, üretimi örgütleme görevinin yönetimini sağlayabilecek uygun araçlardı Lenin'in "Bütün İktidar Sovyetlere" siyasetiyle aynı konumda olduğuna inanmasına rağmen, Bordiga tarafından Georges Sorel ve Daniel DeLeon fikirleriyle etkilenmiş sendikalist bir eğilim olarak suçlandı Torino işçilerinin 1920 ilkbaharında yenilgisiyle, Gramsci konseylerin savunusunda hemen hemen tek başına kalmıştı
İKP'nin Kuruluşu
İşçi konseylerinin ulusal bir harekete dönüşümde başarısızlığı Gramsci'yi Leninist anlamda bir Komünist Parti'nin gerekliliğine inandırdı L'Ordino Nuovo etrafındaki grup, İtalyan Sosyalist Partisi'nin merkezci önderliği aleyhinde söylemlerde bulundu ve Bordiga'nın "çekimser" hizbiyle ittifak yaptı Bu gelişmelerin sonucunda, İtalya Komünist Partisi 21 Ocak 1921'de Livorno kentinde kuruldu Gramsci, Bordiga'nın yardımcısı oldu Bordiga'nın disiplin vurgusu, merkeziyetçilik ve saflık ilkeleri parti programında Bordiga'nın liderliği yitirdiği 1924'e dek egemen oldu
1922'de Gramsci yeni partinin bir temsilcisi olarak Rusya'ya gitti Rusya'da daha sonra evleneceği viyolonselist Giulia Schucht ile tanıştı
Rusya görevi İtalya'da Faşizm'in gelişine rastladı ve Gramsci, İKP önderliğinin isteklerinini aksine, faşizme karşı sol partilerin birleşik cephesini güçlendirme talimatlarıyla geri döndü Böyle bir cephenin merkezinde İKP olacak ve bu vasıtayla Moskova bütün sol güçleri kontrol edecekti Ancak diğerleri bu olası üstünlüğe karşı çıktılar Sosyalistlerin İtalya'da belli bir geleneği vardı, ancak Komünist Parti oldukça genç bir partiydi ve oldukça radikal görünüyordu Pek çok kişi, komünistlerce yönlendirilen bir koalisyonun siyasi tartışmalara uzak kalacağı ve bunun bir izolasyona yol açacağını savunuyordu
1924'de Gramsci İKP başkanı olduVenedik seçimlerinde milletvekilli seçildi Partinin resmi gazetesi L'Unita'yı (Birlik) örgütlemeye başladı O sırada kendisi Roma'da yaşarken ailesi Moskova'da idi Ocak 1926 Lyons Kongresi'nde Gramsci'nin İtalya'da demokrasiyi yeniden inşa için birleşik cephe çağrısı tezleri İKP tarafından kabul edildi
1926'da Bolşevik parti içinde Stalin'in manevraları Gramsci'yi Komintern'e bir mektup yazmaya yöneltti Bu mektupta Trotsky önderliğindeki muhalefeti eleştiriyor, ayrıca liderin bazı olası yanlışlıklarının da altını çiziyordu Togliatti parti temsilcisi olarak Moskova'daydı, mektubu okudu ve göndermemeye karar verdi Bu Gramsci ile Togliatti arasında hiçbir zaman çözüme kavuşmayacak zorlu bir çatışmaya neden oldu
Hapsediliş
9 Kasım 1926'da Faşist hükümet Mussolini'nin yaşamına kasdeden bir saldırıyı gerekçe gösterek olağanüstü hal yasalarınu yürürlüğe koydu Gramsci, milletvekili dokunulmazlığına rağmen tutuklandı ve ünlü Roma hapishanesi Regina Coeli'ye götürüldü Davasında Gramsci'nin savcısı ünlü "Yirmi yıl bu beynin işlemesini durdurmalıyız" ifadesini kullandı 5 yıl (uzak Ustica adasında) alıkonulma cezası aldı; ertesi yıl 20 yıl hapis cezasına (Bari yakınlarında, Turi'de) çarptırıldı Yeni yaşam şartları sağlık problemlerini arttırdı, çok az yardım görebileceği tek kişilik bir hücreye kondu 1932'de İtalya ile Sovyetler Birliği arasında yapılması planlanan Gramsci'yi de etkileyecek siyasi mahkumların değişimi girişimi sonuçsuz kaldı 1934'de sağlığı ağır şekilde kötüleşti ve Civitavecchia, Formia ve Roma hastanelerine gittikten sonra şartlı olarak özgür bırakıldı Özgürlüğüne kavuştuktan kısa bir süre sonra 46 yaşında Roma'da öldü; orada Protestan Mezarlığı'na gömüldü

Kaynak : Wikipedia