''Seninleyim''...

**gülgüzeli** · 05-02-2008

"seninleyim" olsun isterdim son cümlemama sensizliğe yattım bu gecesensizleğe,derin bir sessizliğe uyandım bu sabaheve terkedilmişliğin kokusu sinmişcamları da açık birakmıştım amageçmemiş kokun

kapıyı da aralık bırakmıştımbelki döner gelirsin diyebelki dayanamazsın yine

aslında uyumadım hiç gecegelirsen beni uyurken seyretmeyi seversin diye öyle yaptımsensiz geçen ilk gecemde uyumadımkendimi kandırdımsanki bilerek terketmişsin gibi beni,dönersin diye bekledimgökler ağladı böyle sefil,böyle büyük,böyle masumca ortada kalışıma

"Caddeler karanlık caddeler ıpıslak
Yalnız geçen ilk gecemde gökler ağlıyor
Gözlerim kızarmış gözlerim şişkin
Sensiz geçen ilk gecemde gökler ağlıyor"

hiçbirşeye gitmedi elim ardındankalan bir kaç parça eşyanı toplamaya gitmedidağınıklığın var hala odadatoplamazsam,hiç gitmemiş gibi olacaktın sankio an orda kalırsam zaman gittiğin yerde duracaktı sankisanki bir adım daha uzaklaşmayacaktım sendensanki azrail hiç çıkmayacaktı evdensanki beni de alıp öyle gidecekti

"Birileri birşeyler söylesin
Şu vefasız insanlara
Nasıl nasıl nasıl
Nasıl katlanırım? "

ama rahat bırakmadı beni zamankapıcı geldi ekmek istiyormuyum diyeonsuz nasıl yaşarım,onsuz nasıl nefes alırımne ekmeği ne suyu diyemedim!çöp var mı diye sordubenden ala çöp mü var,benden ala enkaz mı var ,al beni at şehrin en uçsuz bucaksız köşesine diyemedim!kimselere diyemedimyokluğun ne denli büyük,yokluğunu küçücük içime sığdırmak ne denli zor diyemedim

"Senin boşluğun büyük
Yapayalnız bu dünyada
Nasıl nasıl nasıl
Nasıl yaşarım?"

artık siyah da kar etmiyor matemimesuskunluğum da yetmiyorsusuyorumnasıl katlanılır bilmiyorumsusuyorum

harflerimi göğe saldımölümün arkasından hangi cümleyi kurarsam kurayım,yine sensizliğe çıkacak yollarım

alıntı

05-02-2008	#1
gülgüzeli	''Seninleyim''... "seninleyim" olsun isterdim son cümlemama sensizliğe yattım bu gecesensizleğe,derin bir sessizliğe uyandım bu sabaheve terkedilmişliğin kokusu sinmişcamları da açık birakmıştım amageçmemiş kokun kapıyı da aralık bırakmıştımbelki döner gelirsin diyebelki dayanamazsın yine aslında uyumadım hiç gecegelirsen beni uyurken seyretmeyi seversin diye öyle yaptımsensiz geçen ilk gecemde uyumadımkendimi kandırdımsanki bilerek terketmişsin gibi beni,dönersin diye bekledimgökler ağladı böyle sefil,böyle büyük,böyle masumca ortada kalışıma "Caddeler karanlık caddeler ıpıslak Yalnız geçen ilk gecemde gökler ağlıyor Gözlerim kızarmış gözlerim şişkin Sensiz geçen ilk gecemde gökler ağlıyor" hiçbirşeye gitmedi elim ardındankalan bir kaç parça eşyanı toplamaya gitmedidağınıklığın var hala odadatoplamazsam,hiç gitmemiş gibi olacaktın sankio an orda kalırsam zaman gittiğin yerde duracaktı sankisanki bir adım daha uzaklaşmayacaktım sendensanki azrail hiç çıkmayacaktı evdensanki beni de alıp öyle gidecekti "Birileri birşeyler söylesin Şu vefasız insanlara Nasıl nasıl nasıl Nasıl katlanırım? " ama rahat bırakmadı beni zamankapıcı geldi ekmek istiyormuyum diyeonsuz nasıl yaşarım,onsuz nasıl nefes alırımne ekmeği ne suyu diyemedim!çöp var mı diye sordubenden ala çöp mü var,benden ala enkaz mı var ,al beni at şehrin en uçsuz bucaksız köşesine diyemedim!kimselere diyemedimyokluğun ne denli büyük,yokluğunu küçücük içime sığdırmak ne denli zor diyemedim "Senin boşluğun büyük Yapayalnız bu dünyada Nasıl nasıl nasıl Nasıl yaşarım?" *artık siyah da kar etmiyor matemimesuskunluğum da yetmiyorsusuyorumnasıl katlanılır bilmiyorumsusuyorum* *harflerimi göğe saldımölümün arkasından hangi cümleyi kurarsam kurayım,yine sensizliğe çıkacak yollarım* *alıntı* __________________