Aksaray Ağzı (Yöresel Konuşmalar)

Aksaray Ağzı (Yöresel Konuşmalar)

ağpakla: kuru fasulye
kerme: tezek
aspap:giysi
firek:domates
gırmızı:domates
abov:şaşma
kiri:eşek yavrusu
keneflik:tuvalet
firik(kibarcası ferik):ikinci avrat(hanım,eş)
olçum:çok bilmiş(örnek kullanım: şu sıpa nadar olçum:=)
devrambel,devramber:ay çiçeği
çörten: su oluğu
ödek:korkak
ellam:sanırım,heralde
pürçüklü:havuç
emi:tembih( ebeyin uçkurunu ilmekle emi)
ilmek: düğüm,bağ
ebe:nine
bıldır:geçen yıl(bıldır alamancılar geldiğinde balık yimiye gitdiydik)
könbe,kombe: tepside hamurun kabartılarak ve üstüne yumurta sarısı sürülerek yapılan yumuşak ve datlı bi çörek(”sabah annem kömbe çekerdi bi tepsi yirdim valla güccüken” gokbey h)
bocut:su testisi (tarlıya giderken bi bocut su alalım susarık)
dimi:kadın şalvarı,avratların giydiği fistan
lavgar:çok konuşan,çenesiz(”ürüstem emmi nadar lavgar”,”lavgarlanma kız yima yakacın”)
çetik:havalı ayakkabı,terlik(küçükken çetik giyerdim,altı ince oluyo ya ayağıma çalı battı 10 gün yürüyememiştim)
nörüyon: ne yapıyon (olum nörüyon len)
kümpür:patates
çömçe:kepçe
entare:etek
hıyar:salatalık
zerdeli:kaysı
güvarcin,güvencir: güvercin
ibik: gaga
gebeş:şişman
seklem:çuval
heye:evet
zobu:iri yarı
hincik,hinci:şimdi
hedik:kaynamış buğday

zembelek:kapı tokmağı
işlik:gömlek
tınaz: sürülmüş saman
yumuş:hizmet (yumuş buyurmak)