Bitmeyen Akçe...

Bitmeyen akçe

Emir Sultan hazretlerinin “rahime-hullahü teâlâ” çok talebesi vardı Çoğu fakir olduğu için geçimlerini de kendisi sağlardı
Uzak yerlerdeki talebeleri, her hafta sonu gelir, ihtiyaçları kadar parayı alıp giderlerdi
Yine bir hafta sonu, bir talebesi geldi
Büyük veli sordu gence:
- Öbür kardeşlerimiz nasıllar?
- Himmetinizle hepsi afiyettedir efendim Zat-ı alinize duacıdırlar
- Pekâlâ, buyurdu
Sonra ona “bir akçe” verip;
- Arkadaşlarına selâmımı söyle Bu “bir akçe”yi iyi muhafaza edin Her ne lazım olursa, hep bununla alın, buyurdu
Ve ekledi:
- Biz dünyada olduğumuz müddetçe, bu size kâfi gelir Bununla rahatça geçinin Kimseden bir şey istemeyin
Genç talebe;
- Başüstüne hocam, dedi
Ve ellerini öpüp ayrıldı
Döndüğünde sordu arkadaşları:
- Hocamız nasıllar?
- Çok iyiler Size selâmları var
Hocalarının selâmını işitince, hep birden ayağa fırlayıp;
- Aleyküm selaam! dediler
Ve sordular:
- Bir şey buyurdular mı?
- Evet Çok mühim bir şey buyurdular
Meraklanmışlardı:
- Çabuk söyle, ne dediler?
Talebe, Emir Sultan hazretlerinin verdiği o “bir akçe”yi cebinden çıkarıp;
- Şu akçeyi gönderdiler ve “Bu, öyle bereketli akçedir ki, ne kadar harcasanız tükenmez Her ihtiyacınızı bu akçe ile alın Kimseye muhtaç olmayın Ben hayatta oldukça bu akçe bitmez” buyurdular, dedi
Çok sevinmişlerdi
Bir kutuya koydular o “bir akçe”yi
Her şeyi o akçe ile alıyorlardı
Ama hiç tükenmiyordu
Zira harcadıkça, yerine başkası geliyordu
Ama ne zaman ki vefat etti Emir Sultan,
Tükendi o zaman