Bir Münazara

BİR MÜNAZARA

Bir gün Ebu Bekir Sıddık (ra) Resulüllah (sav)'ın evine geldi İçeri gireceği sırada, Hz Ali Bin Ebi Talib (ra) da geldi

Hz Ebu Bekir (ra) (Geri çekilip) :

-Ya Ali sen buyur, gir dedi

O da cevap verip, aralarında, aşağıdaki uzun konuşma oldu:


-Ya Ebu Bekir! Sen önce gir ki, her iyilikte önde olan, her hayırlı işte ileri olan, herkesi geçen sensin


Hz Ebu Bekir (ra) :

- Sen önce gir ki! Resulüllah'a (sav) daha yakın sensin


Hz Ali (ra) :

-Ben, senin önüne nasıl geçerim Çünkü Resulüllah (sav)'tan işittim

"Ümmetimden, Ebu Bekir'den daha üstün bir kimsenin üzerine güneş doğmadı" buyurdu


Hz Ebu Bekir (ra) :

- Ben, senin önüne nasıl geçebilirim ki, Resulüllah (sav) kızı Fatıma(ra)'yı sana verdiği gün,

"Kadınların en iyisini, erkeklerin en iyisine verdim" buyurdu


Hz Ali (ra) :

- Ben, senin önüne geçemem Çünkü Resulüllah (sav):

"İbrahim(as)'ı görmek isteyen Ebubekir'in yüzüne baksın" buyurdu


Hz Ebu Bekir (ra) :

- Ben, senin önüne geçemem Çünkü Resulüllah(sav):

'Adem (as)'ın hilm sıfatını ve Yusuf (as)'ın güzel ahlakını görmek isteyen Ali Mürteza'ya baksın' buyurdu


Hz Ali (ra) :

- Senin önünde gidemem Çünkü Resulüllah (sav):

"Ya Rabbi! Beni en çok seven ve ashabımın en iyisi kimdir? dedi Cenab-ı Hak:Ya Muhammed! Ebu Bekir Sıddıktır," buyurdu


Hz Ebu Bekir (ra) :

- Ben, senin önüne geçemem Çünkü Resulüllah (sav) Hayber'de:

"Yarın sancağı öyle bir kimseye veririm ki, ü Teala onu sever Ben de, onu çok severim" buyurdu


Hz Ali (ra) :

- Ben, senin önüne nasıl geçerim Çünkü Resulüllah (sav)

"Cennetin kapıları üzerinde 'Ebu Bekir Habibullah' yazılıdır" buyurdu


Hz Ebu Bekir (ra) :

- Ben, senin önüne nasıl geçerim Çünkü Resulüllah(sav) Hayber gazasında, bayrağı sana verip

'Bu bayrak Melik-i Galibin, Ali Bin Ebi Talib'e hediyesidir' buyurdu


Hz Ali (ra) :

- Ben, senin önüne nasıl geçerim Çünkü Resulüllah(sav)buyurdu ki:

"Ya Eba Bekir, sen benim gören gözüm ve bilen gönlüm yerindesin"


Hz Ebu Bekir (ra) :

- Ben, senin önüne nasıl geçerim Çünkü Resulüllah(sav)buyurdu ki:

"Kıyamet günü Ali cennet hayvanlarından birine binmiş olarak gelir Cenab-ı Hak buyurur ki 'Ya Muhammed!(sav) Senin baban İbrahim Halil, ne güzel babadır Senin kardeşin Ali Bin Ebi Talib ne güzel kardeştir'


Hz Ali (ra) :

Ben, senin geçemem Çünkü Resulüllah(sav)buyurdu ki:

"Kıyamet günü, Cennet meleklerinin reisi olan Rıdvan adındaki melek Cennete girer Cennetin anahtarlarını getirir, Bana verir Sonra Cebrail (as) gelip, Ya Muhammed (sav)! Cennetin ve cehennemin anahtarlarını, Ebu Bekir Sıddık'a(ra) ver, istediğini Cennete, dilediğini Cehenneme göndersin der"


Hz Ebu Bekir (ra) :

Ben, senin önüne nasıl geçerim Çünkü Resulüllah (sav) buyurdu ki:

"Ali kıyamet günü benim yanımdadırHavz ve Kevser yanında, benimledir Sırat üzerinde benimledir Cennette, benimledir ü Teala'yı görürken, benimledir"


Hz Ali (ra) :

Ben, senden önce giremem Çünkü Resulüllah(sav)

"Ebu Bekir'in imanı, bütün mü'minlerin imanı ile tartılsa, Ebu Bekir'in imanı ağır gelir" buyurdu


Hz Ebu Bekir (ra) :

Ben, senin önüne nasıl geçerim Çünkü Resulüllah(sav)buyurdu ki:

"Ben ilmin şehriyim, Ali onun kapısıdır"


Hz Ali (ra) :

Ben, senin önüne nasıl geçerim Çünkü Resulüllah(sav)buyurdu ki:

"Ben sadıklığın şehriyimEbu Bekir onun kapısıdır"


Hz Ebu Bekir (ra) :

Ben, senin önüne nasıl geçerim Çünkü Resulüllah(sav)buyurdu ki:

"Kıyamet günü Ali bir ata biner, görenler, acaba bu hangi peygamberdir? Derlerü Teala, bu Ali Bin Ebi talib'dir, buyurur"


Hz Ali (ra) :

Ben, senin önüne nasıl geçerim Çünkü Resulüllah(sav)buyurdu ki:

"Ben ve Ebu Bekir, bir topraktanız Tekrar bir olacağız"


Hz Ebu Bekir (ra) :

Ben, senin önüne nasıl geçerim Çünkü Resulüllah(sav)buyurdu ki:

"ü Teala, ey Cennet! Senin dört köşeni, dört kimse ile bezerimBirir Peygamberleri üstünü Muhammed'dir(sav)Biri, 'dan korkanların üstünü Ali'dirüçüncüsü kadınların üstünü Fatımat'üz Zehra'dır Dördüncü köşesindeki de temizlerin üstünü Hasan ve Hüseyin'dir"


Hz Ali (ra) :

Ben, senin önüne nasıl geçerim Çünkü Resulüllah(sav)buyurdu ki:

"Sekiz Cennetten şöyle ses gelir'Ebu Bekir! Sevdiklerinle birlikte gel, hepiniz Cennete girin"


Hz Ebu Bekir (ra) :

Ben, senin önüne nasıl geçerim Çünkü Resulüllah(sav)buyurdu ki:

"Ben bir ağaca benzerim,Fatıma bunun kökü,Ali gövdesi, Hasan ve Hüseyin meyvesidir"


Hz Ali (ra) :

Ben, senin önüne nasıl geçerim Çünkü Resulüllah(sav)buyurdu ki:

"ü Teala Ebu Bekirin bütün kusurlarını affetsin Çünkü O kızı Aişe'yi bana verdiHicrette bana yardımcı oldubilal-i Habeşi'yi, benim için azad etti"


Resulüllah(sav')in bu iki sevgilisi, kapıda böyle konuşurlarken, kendileri içeriden dinliyorlardı Hz Ali'nin sözünü kesip içeriden buyurdu ki:

-Ey kardeşlerim Ebu Bekir ve Ali! Artık içeri girinCebrail (as) gelip dedi ki, yerdeki ve yedi kat göklerdeki melekler sizi dinlemektedirkıyamete kadar birbirinizi övseniz, ü Teala yanındaki kıymetinizi anlatamazsınız


İkisi birbirine sarılıp, birlikte Resulullah'ın(sav) huzuruna girdiler


Resulullah'ın(sav):

-ü Teala ikinize de yüzbinlerce rahmet etsin İkinizi sevenlere de, yüzbinlerce rahmet etsin ve düşmanlarınıza da yüzbinlerce lanet olsun, buyurdu


Hz Ebu bekir Sıddık dedi ki:

-Ya Resulallah(sav) Ben Ali kardeşimin düşmanlarına şefaat etmem


HzAli dedi ki:

-Ya Resulallah(sav) Ben de Ebu Bekir kardeşimin düşmanlarına şefaat etmem ve başını kılıç ile bedeninden ayırırım


Hz Ebu bekir Sıddık(ra):

-Ben, senin düşmanlarına Kevser havzından su vermem, buyurdu


Hz Ali de:

-Ben, senin düşmanlarını Sırat üzerinden geçirmem, buyurdu


Hz Ali (ra) ve Hz Ebu Bekir (ra) taraftarlarının ve düşmanlarının kulakları çınlasın


Kaynak ört Büyük Halife (Şemsüddin Ahmed Efendi) Bedir Yayınevi,1974