*Sevgi Sinavı~~~

Birgün ermişlerden birine sormuşlar:


“Sevginin sözünü edenler ile sevgiyi gerçekten yaşayanlar arasında ne fark vardır?”


“Bakın, göstereyim” demiş ermiş


Bir sofra hazırlamış Sevgiyi dilinden düşürmeyen, ama dilden gönüle de indirmeyen kişileri çağırmış bu sofraya


Hepsi yerlerine oturmuşlar


Derken, tabaklar içinde sıcak çorbalar gelmiş ve arkasından da ‘derviş kaşığı’ denilen bir metre boyunda kaşıklar


Ermiş:


“Bu kaşıkların sapının ucundan tutup öyle yiyeceksiniz” diye bir şart da koşmuş “Öyle kaşığın çukur kısmına yakın yerden tutmak yok”


“Peki” demişler ve çorbayı içmeye girişmişler


Fakat o da ne?


Kaşıklar uzun geldiğinden, sofradaki hiç kimse bir türlü döküp saçmadan götüremiyormuş çorbayı ağzına En sonunda, bakmışlar bu iş olmuyor, vazgeçmişler çorbadan Öylece, aç aç kalkmışlar sofradan


Onlar sofradan kalktıktan sonra, ermiş:


“Şimdi de sevgiyi gerçekten bilip yaşayanları çağıralım yemeğe” demiş


Yüzleri aydınlık, gözleri sevgiyle gülümseyen ışıklı insanlar gelmiş oturmuş sofraya Ermiş:


“Buyrun bakalım” deyince de, her biri uzun boylu kaşığını çorbaya daldırıp karşısındaki ihvanına uzatıp içmişler çorbalarını


Böylece her biri diğerini doyurmuş ve kendisi de doymuş olarak şükür içinde kalkmış sofradan


“İşte” demiş ermiş “Kim ki hayat sofrasında yalnız kendini görür ve doymayı düşünürse, o aç kalacaktır Ve kim ki, kardeşini düşünür de doyurursa, o da kardeşi tarafından doyurulacaktır şüphesiz Şunu da unutmayın ki, hayat pazarında alan değil, veren kazançlıdır her zaman”