Ey Aşk Seni Neye Benzetip De Anlatsam...

**Prof. Dr. Sinsi** · 08-04-2012

Ey Aşk Seni Neye Benzetip De Anlatsam

Seni neye benzetip de anlatsam,
Ay ucumda bir geceye mi seni?
Yâhut, alabildiğince sussam;
Düşlerimden koridor koridor uzayan,
Kendi gölgesine basan bir hırsız gibi

Seni, bir ölünün tabutunda ilk akşam,
Düşünürken yaşanmamış gerçekleri

Yâhut, ateşte açan bir simurg çiçeği;
Soldukları yerde küller bırakan

Bir çözebilsem ölünceye seni,
Açılıp dilim bir konuşsam

Kelimelerin peşini bıraksa anlam;
Söylemeden söylesem seni

Seni içimde ey aşk, daha ne kadar saklasam;
Birgün, ele verecek gözlerimdeki bu ağıt seni

Birgün

Gözlerimdeki bu ağıt seni

Yetmez (olunca) anlatmaya kalem ve kâğıt seni

Haykıracak dünyaya artık (ben) ne kadar sussam;
Mühürlesen de artık dudaklarımı,
"Sus!" deyip de kızsan

Sen, "Sus!" deyip de kızsan;
Ben, söylesem rind ile zâhid seni

Ölüm, bir Kızıldeniz; sen, elimde âsâm;
Göstersem bu âdemiyete şâhid seni

Bir mübârek diş, bir kutlu devrân

Hatırlar mı söyle rûyetinle "Uhud" seni
Merhemim, derdimde; derdim, benim devâm

Eylesem üflemeye devam, ey dertli ûd seni

Sen ile çıktı Yusûf kuyudan;
Yoğurur ellerinde bir Demirci Dâvûd seni
Aşk, o (güzel) Belkıs; gönül, (zengin) Süleymân;
Öterdi çöllerde, eşk ile Hüdhüd seni
Ey gül kokulu sevgili, ne olur bir ân, bir ân!
Beklerim hep düşlerimde bin ümit seni!
Eksilmez dudaklarından salât-u selâm
Özler iştiyakle bu ümmet seni!
Muhtâcız irfânına biz âhir zamân,
Kuşatmışken ilm ile bin hikmet seni

Merhemim derdimde

Tek bir sözünde devâm

Ödüldür anlamak hem himmet seni

Yârem derinde; aşk kanatsa, ben sussam;
Çağırır o ân yüreğimde merhamet seni

Çağırır o ân yüreğimde merhamet seni

Kalplerimize nûr, âlemlere rahmet seni

Yok cesâreti anmaya dilimdeki kamet seni

Canımda yaşayıp da, yine canımda son bulsan
Ey aşk, saklarım o zaman gönlümde bir ebed seni

Yakıp da bendeki her hücremi,
Nûr'a, güneş'e mi;
Söyle, seni neye benzetip de anlatsam;
Akla, düşünceye mi seni???

Akhenaton

08-04-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Ey Aşk Seni Neye Benzetip De Anlatsam... Ey Aşk Seni Neye Benzetip De Anlatsam Seni neye benzetip de anlatsam, Ay ucumda bir geceye mi seni? Yâhut, alabildiğince sussam; Düşlerimden koridor koridor uzayan, Kendi gölgesine basan bir hırsız gibi Seni, bir ölünün tabutunda ilk akşam, Düşünürken yaşanmamış gerçekleri Yâhut, ateşte açan bir simurg çiçeği; Soldukları yerde küller bırakan Bir çözebilsem ölünceye seni, Açılıp dilim bir konuşsam Kelimelerin peşini bıraksa anlam; Söylemeden söylesem seni Seni içimde ey aşk, daha ne kadar saklasam; Birgün, ele verecek gözlerimdeki bu ağıt seni Birgün Gözlerimdeki bu ağıt seni Yetmez (olunca) anlatmaya kalem ve kâğıt seni Haykıracak dünyaya artık (ben) ne kadar sussam; Mühürlesen de artık dudaklarımı, "Sus!" deyip de kızsan Sen, "Sus!" deyip de kızsan; Ben, söylesem rind ile zâhid seni Ölüm, bir Kızıldeniz; sen, elimde âsâm; Göstersem bu âdemiyete şâhid seni Bir mübârek diş, bir kutlu devrân Hatırlar mı söyle rûyetinle "Uhud" seni Merhemim, derdimde; derdim, benim devâm Eylesem üflemeye devam, ey dertli ûd seni Sen ile çıktı Yusûf kuyudan; Yoğurur ellerinde bir Demirci Dâvûd seni Aşk, o (güzel) Belkıs; gönül, (zengin) Süleymân; Öterdi çöllerde, eşk ile Hüdhüd seni Ey gül kokulu sevgili, ne olur bir ân, bir ân! Beklerim hep düşlerimde bin ümit seni! Eksilmez dudaklarından salât-u selâm Özler iştiyakle bu ümmet seni! Muhtâcız irfânına biz âhir zamân, Kuşatmışken ilm ile bin hikmet seni Merhemim derdimde Tek bir sözünde devâm Ödüldür anlamak hem himmet seni Yârem derinde; aşk kanatsa, ben sussam; Çağırır o ân yüreğimde merhamet seni Çağırır o ân yüreğimde merhamet seni Kalplerimize nûr, âlemlere rahmet seni Yok cesâreti anmaya dilimdeki kamet seni Canımda yaşayıp da, yine canımda son bulsan Ey aşk, saklarım o zaman gönlümde bir ebed seni Yakıp da bendeki her hücremi, Nûr'a, güneş'e mi; Söyle, seni neye benzetip de anlatsam; Akla, düşünceye mi seni??? *Akhenaton*