Anne Ya Da Çocuk Olmak

Anne ya da çocuk olmak

Gençken ebeveynlerimizin bizi anlayamamasından çok şikâyet etmişizdir En azından ben ve çevremdeki arkadaşlarım Hatta anne babalarımızla bir garip mücadeleye bile girmişizdir





Kimimiz boyun eğdik, kimimiz direndik Kimimiz hata yaptığımızı bizzat deneme yanılma yöntemiyle öğrendik, kimimiz ne kadar doğru olduğumuzu gördük

Tüm bunlar olurken ve bittikten sonra, her zaman direnen çocuğun tarafında oldum ben Direnen, direnç gösteren Boyun eğmeyen Doğru bildiğini dibine kadar savunan

Ancak ilk kez direnen çocuğun penceresinden bakamıyorum Bakmaya çalışmak bile istemiyorum Hem buna çok da güzel kılıflar buluyorum Bizler bir amaç için direnirdik diye

Kendi oğlumda sudan çıkmış balığa döndüm Bildiğim bütün yöntemler uygulanamaz oldu Bana göre aldığı yanlış örnekler onunla beynimde bağdaşmadı Ve sanırım İstanbul’u da suçladım Siz bildiğiniz bütün doğruları vermeye çalışsanız da İstanbul içinde öyle çok çeşit barındırıyor ki Bu çeşitlerden en az bir tanesi sizin vermeye çalıştıklarınızdan daha cazip gelecek

Ve çelişeceksiniz, direnen genci belki de ilk defa desteklemeyeceksiniz Ya da destekleyemeyeceksiniz Aynı yollardan farklı amaçlar doğrultusunda ilerlemiş bile olsanız, anlayamayacaksınız Genç olmak mı daha zorluydu ebeveyn olmak mı karar veremeyeceksiniz Bilinen kitaplar sabır derken, sabırsızlığın her türünü sergileyeceksiniz Çünkü hayat sizi hep en zıt yerden vuruyor Sizinle aynı görüşleri paylaşıp onun mücadelesini verseydi, onun adı ergenlik olmazdı sanırım

Şimdi tek merakım bu sabrın sonunun ne olacağı Daha birkaç yıl var biliyorum Kendi doğrularını bulurken belki de canı benimkinden çok acıyacak Ama bundan alıkoyamayacağım da ortada Temeller ne kadar sağlam atılmış bu sürenin sonunda belli olacak Tek bildiğim düşse de hep arkasında olacağım Tek başına kalkabileceğini de öğretebilmek için

Aylin Kotil