Şehitliğe Susayanların Yüceliği

**Prof. Dr. Sinsi** · 08-02-2012

Şehitliğe susayanların yüceliği
?hitliğe susayanların yüceliği[/url]

Osmanlı devletinin yıkılışından önceki son iki yüz senesi, devleti yıkmaya çalışan dış güçlerin ihanet ve saldırıları ile geçti

1774 Kaynarca Anlaşması sonrasında, Türkleri artık yenebileceklerine inanan emperyalist devletler, Osmanlı vatandaşları arasına ayrılık tohumları ekmeye başladılar

1820’lerden itibaren, başta İngilizler olmak üzere batının sömürgecileri, Osmanlı ülkesinde giderek artan misyonerlik faaliyetlerine giriştiler

Zaman geldi topraklarımızda kurdukları okulların sayısı 55

000’e ulaştı

Bu okullarda okuttukları gayri Türk öğrencilere ders olarak; Osmanlı’ya isyan yolları öğretildi

İlk denemeyi 1821’de Mora’nın Patras şehrindeki kanlı isyan ile Yunanlılara yaptırdılar

Osmanlı devleti elebaşıları yakalayıp isyanı bastırdı

Başta Fener Rum Patriği olmak üzere birkaç kişinin cezaları infaz edildi

Ancak Mora’daki elebaşılara sıra gelince İngiltere, Fransa ve Rusya Adriyatik sularına müşterek bir donanma göndererek oradaki cezalandırmayı engellediler ve infazı savaş sebebi saydılar

Demek ki ortaktılar!

Yunan isyanı bundan böyle senelerce devam etti

Girit isyan ettirildi

Türk silahlı kuvvetleri yine müdahale etti

Suçlular yakalandı

Girit asilerine silah taşıyan İngiliz ve Fransız gemileri idi

Yine infaz engellendi

İşte bir ortaklık daha

1897’de Yunan isyanına karşı zamanın padişahı, Edhem Paşa komutasında bir ordu sevk etti

Bu ordu aylarca geçilemez dedikleri Termopil Geçidi’ni, 24 saatte geçti

Atina’nın alınması an meselesi iken, yine İngiliz ve Fransızlar Osmanlı’ya notayı dayadılar

Böylece Yunan’ın yanında oldular

İşte bu savaşta Tugay Komutanı Konyalı Abdülezel Paşa 70 yaşın üstünde olmasına rağmen, at üstünde askerinin önünde düşmana kahramanca saldırıyordu

Kendisine “Aman paşam, size bir şey olursa biz ne yaparız!” diyenlere; “Evlatlar, ben senelerdir cepheden cepheye hep böyle savaştım

Hep şehitliği aradım

Keşke burada nasib olsa” derdi

Bir gün askerlerine şu vasiyette bulundu: “Hedefimiz olan şu karşıdaki Pırna Tepe’yi üç gündür alamadık

Bugün de alamazsak ve tepe alınamadan ben vurulup şehit olursam cenazemi ortada bırakın, tepeyi alıncaya kadar defnetmeyin

Tepeyi alırsanız beni oraya defnedin” dedi

Gerçekten paşa o gün şehit oldu ancak askeri canını dişine takarak Pırna Tepe’yi aldı ve paşalarının vasiyetini yerine getirdiler

Şimdi Türk silahlı kuvvetleri, yine ülkeyi bölmeye kalkışanlara, canını dişine takarak şanlı bir mücadele vermektedir

Şimdi de şehitleri Pırna Tepe’lere defnetme zamanındayız!

Son şehitlerimizden yani “zamanımızın Abdülezel Paşası” şanlı Yarbay Alim Yılmaz rahmetlinin, şehadet öncesi aile efradına vasiyetleri şehitliğe susayanların bitmediğini düşmanlarımıza bir kere daha haykırmıştır

08-02-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Şehitliğe Susayanların Yüceliği Şehitliğe susayanların yüceliği ?hitliğe susayanların yüceliği[/url] Osmanlı devletinin yıkılışından önceki son iki yüz senesi, devleti yıkmaya çalışan dış güçlerin ihanet ve saldırıları ile geçti 1774 Kaynarca Anlaşması sonrasında, Türkleri artık yenebileceklerine inanan emperyalist devletler, Osmanlı vatandaşları arasına ayrılık tohumları ekmeye başladılar 1820’lerden itibaren, başta İngilizler olmak üzere batının sömürgecileri, Osmanlı ülkesinde giderek artan misyonerlik faaliyetlerine giriştiler Zaman geldi topraklarımızda kurdukları okulların sayısı 55000’e ulaştı Bu okullarda okuttukları gayri Türk öğrencilere ders olarak; Osmanlı’ya isyan yolları öğretildi İlk denemeyi 1821’de Mora’nın Patras şehrindeki kanlı isyan ile Yunanlılara yaptırdılar Osmanlı devleti elebaşıları yakalayıp isyanı bastırdı Başta Fener Rum Patriği olmak üzere birkaç kişinin cezaları infaz edildi Ancak Mora’daki elebaşılara sıra gelince İngiltere, Fransa ve Rusya Adriyatik sularına müşterek bir donanma göndererek oradaki cezalandırmayı engellediler ve infazı savaş sebebi saydılar Demek ki ortaktılar! Yunan isyanı bundan böyle senelerce devam etti Girit isyan ettirildi Türk silahlı kuvvetleri yine müdahale etti Suçlular yakalandı Girit asilerine silah taşıyan İngiliz ve Fransız gemileri idi Yine infaz engellendi İşte bir ortaklık daha 1897’de Yunan isyanına karşı zamanın padişahı, Edhem Paşa komutasında bir ordu sevk etti Bu ordu aylarca geçilemez dedikleri Termopil Geçidi’ni, 24 saatte geçti Atina’nın alınması an meselesi iken, yine İngiliz ve Fransızlar Osmanlı’ya notayı dayadılar Böylece Yunan’ın yanında oldular İşte bu savaşta Tugay Komutanı Konyalı Abdülezel Paşa 70 yaşın üstünde olmasına rağmen, at üstünde askerinin önünde düşmana kahramanca saldırıyordu Kendisine “Aman paşam, size bir şey olursa biz ne yaparız!” diyenlere; “Evlatlar, ben senelerdir cepheden cepheye hep böyle savaştım Hep şehitliği aradım Keşke burada nasib olsa” derdi Bir gün askerlerine şu vasiyette bulundu: “Hedefimiz olan şu karşıdaki Pırna Tepe’yi üç gündür alamadık Bugün de alamazsak ve tepe alınamadan ben vurulup şehit olursam cenazemi ortada bırakın, tepeyi alıncaya kadar defnetmeyin Tepeyi alırsanız beni oraya defnedin” dedi Gerçekten paşa o gün şehit oldu ancak askeri canını dişine takarak Pırna Tepe’yi aldı ve paşalarının vasiyetini yerine getirdiler Şimdi Türk silahlı kuvvetleri, yine ülkeyi bölmeye kalkışanlara, canını dişine takarak şanlı bir mücadele vermektedir Şimdi de şehitleri Pırna Tepe’lere defnetme zamanındayız! Son şehitlerimizden yani “zamanımızın Abdülezel Paşası” şanlı Yarbay Alim Yılmaz rahmetlinin, şehadet öncesi aile efradına vasiyetleri şehitliğe susayanların bitmediğini düşmanlarımıza bir kere daha haykırmıştır