Bir Hayat Ki...

**Prof. Dr. Sinsi** · 08-01-2012

Bir Hayat ki…

Bir hayat ki hayatın kendisinden başka bir hayatı olmayan hayatlar vardır

Bu hayatlar sadece hayat sahibinin hayatından hayat yaşarlar

Bunlar sadece onunla bir olmak ve ondan başkasını düşünmemek bir yaşantı şekline gelmiştir ve bunlar bir örnek hayatın yaşanması için gereken bir modellerdir

Bunlara kılavuz, mürşit, pir, üstat, önder, gibi isimler verilmiştir

Ama aslı bunlar sadece bir aynadır ne gelirse ancak onu yansıtırlar, kendilerinden bir söz vuku bulmuş değildir, bunlar tamamen fani olmuş İslami güneşlerdir

Hem kendileri eridiği gibi hem de kendilerin huzurunda olanları da o âlemlere götürmüşler bu dünyanın ötesinde de âlemler ve tatlar olduğunu onlara da zevk ettirmişlerdir

Çünkü insan kendisini tanıdığı vakit kendinde tecelli eden isim ve sıfatları anlamaya başlar bu sebeple de kâinatı ve kâinatı sahibi olan Allah’ı da tanımaya başlarlar

Çükü onlar sınırlı bir varlıktan sınırsız bir hayata göz dikmişlerdir ve böylece insanı sınırlayan ne varsa terk etmek için gayret etmişler ve bu gayretin sonunda özgürlüğün ne olduğunu öğrenmiş ve öğretmişlerdir

İnsanın insan olduğunu anlamanın ve idrak etmenin bunlardan başka çaresi de yoktur

İşte bu hayatlar bir tohum gibi dirler, çünkü bunlar asıl olan fethi yapmışlar yani kendilerini feth etmişlerdir, bunlar kendileriyle ve varlığıyla barışık hale gelmeyi, kendilerini terk edip kendilerinde görünen isimlere barışık ve isimlerin sahibine âşık olmuş aşk fedaileridir

Bunlar hayatın tamamını kucaklamış muhabbet okyanuslarıdır bunlar

İşte o zatlar, bilinmek isteyen O zatı bilmek için bütün o perdeleri kaldırmaya başlamışlardır ve öyle bir noktaya germişlerdir ki dehşet içerisinde kalarak hayrette kendilerinden geçmişlerdir

O makamda acizliklerini ve fakirliklerini tamamen derk edip huzuru tam meye mazhar olmuşlardır ve Allah onlara hususu olarak nazar etmeye başlamıştır ve onları kendine dost olarak seçmiştir

İşte o dostların bütün benlikleriyle kâinata haykırdıkları tek gerçek ve hakikat, sahte ve yapmacık olan maskeleri terk edip gerçek olanın boyasıyla boyanmaktır

Ve bu sayede ferdi ve toplumsal barışın ve mutluluğun kaynağına ulaşmanın yolları yine onlardır

Çünkü onlar kendileriyle ve her şeyin sahibi olan Allah ile de barışıktırlar

Ya İlahi bizi bu dostların sevgisini kazanmış insanlardan eyle

Âmin

Hüseyin Ruhani

08-01-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Bir Hayat Ki... Bir Hayat ki… Bir hayat ki hayatın kendisinden başka bir hayatı olmayan hayatlar vardır Bu hayatlar sadece hayat sahibinin hayatından hayat yaşarlar Bunlar sadece onunla bir olmak ve ondan başkasını düşünmemek bir yaşantı şekline gelmiştir ve bunlar bir örnek hayatın yaşanması için gereken bir modellerdir Bunlara kılavuz, mürşit, pir, üstat, önder, gibi isimler verilmiştir Ama aslı bunlar sadece bir aynadır ne gelirse ancak onu yansıtırlar, kendilerinden bir söz vuku bulmuş değildir, bunlar tamamen fani olmuş İslami güneşlerdir Hem kendileri eridiği gibi hem de kendilerin huzurunda olanları da o âlemlere götürmüşler bu dünyanın ötesinde de âlemler ve tatlar olduğunu onlara da zevk ettirmişlerdir Çünkü insan kendisini tanıdığı vakit kendinde tecelli eden isim ve sıfatları anlamaya başlar bu sebeple de kâinatı ve kâinatı sahibi olan Allah’ı da tanımaya başlarlar Çükü onlar sınırlı bir varlıktan sınırsız bir hayata göz dikmişlerdir ve böylece insanı sınırlayan ne varsa terk etmek için gayret etmişler ve bu gayretin sonunda özgürlüğün ne olduğunu öğrenmiş ve öğretmişlerdir İnsanın insan olduğunu anlamanın ve idrak etmenin bunlardan başka çaresi de yoktur İşte bu hayatlar bir tohum gibi dirler, çünkü bunlar asıl olan fethi yapmışlar yani kendilerini feth etmişlerdir, bunlar kendileriyle ve varlığıyla barışık hale gelmeyi, kendilerini terk edip kendilerinde görünen isimlere barışık ve isimlerin sahibine âşık olmuş aşk fedaileridir Bunlar hayatın tamamını kucaklamış muhabbet okyanuslarıdır bunlar İşte o zatlar, bilinmek isteyen O zatı bilmek için bütün o perdeleri kaldırmaya başlamışlardır ve öyle bir noktaya germişlerdir ki dehşet içerisinde kalarak hayrette kendilerinden geçmişlerdir O makamda acizliklerini ve fakirliklerini tamamen derk edip huzuru tam meye mazhar olmuşlardır ve Allah onlara hususu olarak nazar etmeye başlamıştır ve onları kendine dost olarak seçmiştir İşte o dostların bütün benlikleriyle kâinata haykırdıkları tek gerçek ve hakikat, sahte ve yapmacık olan maskeleri terk edip gerçek olanın boyasıyla boyanmaktır Ve bu sayede ferdi ve toplumsal barışın ve mutluluğun kaynağına ulaşmanın yolları yine onlardır Çünkü onlar kendileriyle ve her şeyin sahibi olan Allah ile de barışıktırlar Ya İlahi bizi bu dostların sevgisini kazanmış insanlardan eyle Âmin Hüseyin Ruhani