![]() |
Hitabet Notları |
![]() |
![]() |
#1 |
Prof. Dr. Sinsi
|
![]() Hitabet NotlarıI ![]() A- Tanımı: “Hitabet; Bir şeyler anlatmak için sözü başkasına yöneltmektir ![]() Hitabet; bir düşünceyi, bir fikri, kendisini dinleyenlere usta bir biçimde(planlı, programlı, metodlu ve maksatlı bir şekilde) etkili ve düzgün bir ifade ile iletme ve böylece karşısındakileri etkileme sanatıdır ![]() B- Hitabetin Önemi Hitabet, duygu ve düşüncelerimizi, görüp yaşadıklarımızı karşımızdakilere sözle iletme işidir ![]() Hitabetin amacı boş sözler söylemek değil; dinleyiciyi bilgilendirmek ve doğruya yöneltmektir ![]() Hitabette şunlar önemlidir: · Söylediklerimi karşımdaki anlıyor mu? · Sözcükleri söylerken söyleyiş ve dil yanlışı yapıyor muyum? · Sesimi duygu ve düşüncelerimi besleyecek, zenginleştirecek bir yönde kullanabiliyor muyum? · El ve yüz hareketlerini kullanırken yapmacık hareketlere düşüyor muyum? · Beni dinleyenlerin ilgisini dağıtacak ayrıntılardan kaçınabiliyor muyum? · Anlattıklarımın değerine, önemine inanıyor muyum? C- Hitabet Çeşitleri Hitabeti konularına ve sunuluş şekli itibariyle başlıca iki ana grupta toplamak mümkündür ![]() 1- Konularına Göre Hitabet Çeşitleri: a-Akademik hitabet (Ders takrirleri, konferans ve seminerler) b- Hukukî hitabet (İnsan hakları ile ilgili konuşma ve savunmalar) c- Askerî hitabet (Savaşlarda askerleri gayrete getirmek için söylenen kısa, veciz nutuklar) d- Siyasî hitabet (Siyasi ve politik konuşmalar) e- Dînî hitabet 2- Şekil Yönünden Hitabet Çeşitleri: İfade ve sunuş şekillerine göre hitabet çeşitleri şöyledir: a- Hitabe (Nutuk-Söylev): Bir mesele, fikir veya şahıs hakkında, dinleyici kitlesine yapılan kısa ve heyecanlı konuşmalar ![]() b- Konferans: İlmî, fikri yahut araştırmaya dayalı bir konuyu anlatmak amacıyla daha çok aydın dinleyici grubuna yapılan konuşma ![]() c- Açıkoturum: Geniş halk kitlelerini ilgilendiren konularda tanınmış veya o konuda yetkili olanların bir mesele üzerinde dinleyici önünde tartışmaları ![]() d- Panel: Bir konunun sohbet havası içinde birkaç kişi tarafından dinleyici önünde tartışılması ![]() e- Sempozyum: Bir konunun değişik yönleri üzerinde farklı kişiler tarafından yapılan seri konuşmalar ![]() f- Münazara (Tartışma): Birkaç kişinin karşılıklı iki grup halinde bir konu lehinde veya aleyhinde fikir beyan ederek tartışmaları ![]() g- Seminer: Herhangi bir konuyla ilgili yapılan araştırma sonuçları hakkında bilgi vermek ve bu bilgiler üzerinde tartışma amacıyla birkaç yetkilinin yönetimi altında düzenlenen toplantılar ![]() h- Sohbet (Hasb-ı hal-Musahabe): Aktüel olaylar üzerinde veya fikri, siyasi, ekonomik vs ![]() ![]() i) Tirat: Bir sahne sanatçısının sahnede uygun bir hitabede bulunması ![]() j) Monolog ve Diyalog: Bir kişinin kalabalık bir dinleyici kitlesine karşı daha ziyade hayatın gülünç yanlarını ve çelişkilerini yansıtmak üzere yaptığı konuşmaya monolog, bu konuşmanın Karagöz ve Hacivat örneğinde olduğu gibi karşılıklı olmasına da diyalog denir ![]() D- Dini Hitabet Dini konuları, mâbed içinde veya dışında insanlara duyurmak, öğretmek amacıyla yapılan konuşmalara “dînî hitabet” denir ![]() Dîni hitabet, bütün hitabet türlerinin temelini teşkil eder ve insanlık tarihi kadar eskidir ![]() ![]() ![]() ![]() Hz ![]() 1- Hakk’a güvenme, 2- Söz-eylem bütünlüğü, 3- Doğru bilgi ![]() Dînî hitabeti her zaman canlı tutan ve Peygamberlerin varisleri olan âlimlerin görevi, insanlara dini gerçekleri açıklamak, onları iyiliğe çağırmak, kötülükten sakındırmak, huzurlu bir fert ve toplum hayatını sağlamaya çalışmaktır ![]() E- Hitabete Hazırlanma Bir konuda konuşma yapmak için önce iyi bir hazırlık yapmak gerekir ![]() 1- Konunun seçimi ![]() 2- Konu için gerekli malzemenin araştırılması ve toplanması ![]() 3- Konuşmanın ana tezini destekleyen düşünce ve fikirlerin belirlenmesi ![]() 4- Konuşma planının yapılması ![]() 5- Sesli denemeler ![]() Şimdi bunları biraz açıklayalım ![]() 1- Konunun seçimi: Güzel ve tesirli bir hitabetin ilk şartı, iyi bir konu seçmektir ![]() Hatibin seçtiği konu, dinleyici ile doğrudan ilgili olmalı, güncel olmalı ve hayati önemi olmalıdır ![]() ![]() 2- Konu için gerekli malzemenin araştırılması ve toplanması: Konunun bibliyografyası, yani kaynakları tespit edilmeli, konuşulacak konu hakkında hangi kaynaklardan bilgi bulunabileceğinin tespiti yapılmalıdır: Konu ile ilgili bilgi ve belge toplamada, hatibin şahsî tecrübeleri ve hafızasındaki bilgiler kadar konuyu bilen uzmanlarla konuşma ve istişâresi ve kaynakları iyice tanıması da önemlidir ![]() 3- Konuşmanın Ana Tezini Destekleyen Düşünce ve Fikirlerin Belirlenmesi: Anlatmak istenen bir şeyi ispat eden veya konuşmanın ana konusunu açıklayan, berraklaştıran ve canlandıran her şey destek malzemesi olabilir ![]() ![]() 4- Konuşma Planının Yapılması: Konu ile ilgili bütün malzemeler toplandıktan sonra yapılacak şey, bunların metotlu bir şekilde planlamasını yapmaktır ![]() ![]() Söylenecek şeylerin ilgi ve önem derecesine göre mantıklı bir şekilde sıralanmasına plan diyoruz ![]() ![]() a) Giriş: Konuşmanın en önemli bölümü olup, dinleyicilerin de ilk dinleyeceği bölümdür ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() b) Gelişme: Bu bölüm, fikrin ortaya konacağı ispatlanacağı ve karşıt fikirlerin çürütüleceği yerdir ![]() ![]() c) Sonuç: Bu bölüm de önemlidir ![]() ![]() ![]() 5- Sesli Denemeler: Hatibin hazırlayıp yazdığı konuşma metnini; dinleyicilerin huzurunda, onlara hitabediyormuş gibi, kendi kendine bir defa okuması son derece faydalı olur ![]() ![]() Abdurrahman Çetin, Hitabet ve İrşad, Güzel Konuşma ve İnsanları Etkileme Yolları, Aksa Yayınları, Bursa 1998, s ![]() Yayınları, İstanbul 2000, s ![]() ![]() Haluk Yüksel-Erdoğan Fırat-Mualla Selçuk, Din Hizmetlerinde İletişim ve Halkla İlişkiler, A ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() Geniş bilgi için bkz ![]() ![]() ![]() ![]() |
![]() |
![]() |
|