Namaz İnsanı Terk Eder

**Prof. Dr. Sinsi** · 08-02-2012

Kalbin ayarı kaçarsa namaz insanı
terk eder

Önce azaltır ziyaretlerini…
Ekstraları keser; günde yalnızca beş kez uğrar

Sonra
dörde indiriverir

Sabahın o sağaltan bereket ikliminden mahrum kalırsınız

İkindiler meşgaleye takılır, öğleyi de sürükler peşinden

Akşam nazlı bir gelinin duvağının ardındaki tebessüm gibidir

Kıymetini bilmez, zaman denen ırmağın akışına karşı müteyakkız olmazsanız
sonunda o da göstermez olur yüzünü

Yatsıyı yitirmek geceyi direksiz bırakmaktır

Sabahı savsaklamanın gündüzü savunmasız bırakması gibidir bu

Evrenin her an başınıza yıkılabileceğini duyumsarsınız alıp verdiğiniz her
nefeste

“Oruçsuz neş’esiz” kalıverirsiniz sonra ortalıkta…
Bindiğiniz dalları kesmekten beter, beslendiğiniz kökleri kurutursunuz

Namaz terk ederse sizi, sonunda oruç da bırakır

Önce bir iki delik, sonra
kalbura döner kalbiniz

Namaz – oruç ikilisinin gurbetindeyseniz, reklâm vermeye cömert elleriniz zekât
vermeye cimrileşir

Oysa zekât verebilmek dünyanın en büyük bahtiyarlıklarındandır

Bunu hak etmiyorsanız, mahrum bırakılırsınız

Verebiliyorsanız, hâlâ sevinecek, hâlâ avunacak bir şeyiniz kalmış demektir

Her an, önceki mevzileri kazanma gücüne kavuşabilir; her an oruçla ve namazla
ödüllendirilebilirsiniz

Önce zekât vermenin heyecanı terk eder kişiyi

Heyecanını yitirdiğiniz şeyi
hepten yitik sayabilirsiniz

“İmanın halâveti” yitince geriye kuru şekiller kalır

"Ruhu çoktan uçup gitmiş bir namazın, içi çoktan
boşaltılmış bir orucun, esprisi kaybolmuş zekâtın, anlamı kaymış haccın, cihadın
ve kurbanın faydası mı, zararı mı çok kestirmek güçtür

Yitiğinin bilincinde olursa insan, onu yeniden arayıp bulmak, yeniden kazanmak
için harekete geçebilir

Ya sahtesiyle değiştirilmiş kopya bir namaza, oruca,
zekâta, cihada tutunmuşsa bir ömür! Vah o adamın haline!"

alıntı

08-02-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Namaz İnsanı Terk Eder Kalbin ayarı kaçarsa namaz insanı terk eder Önce azaltır ziyaretlerini… Ekstraları keser; günde yalnızca beş kez uğrar Sonra dörde indiriverir Sabahın o sağaltan bereket ikliminden mahrum kalırsınız İkindiler meşgaleye takılır, öğleyi de sürükler peşinden Akşam nazlı bir gelinin duvağının ardındaki tebessüm gibidir Kıymetini bilmez, zaman denen ırmağın akışına karşı müteyakkız olmazsanız sonunda o da göstermez olur yüzünü Yatsıyı yitirmek geceyi direksiz bırakmaktır Sabahı savsaklamanın gündüzü savunmasız bırakması gibidir bu Evrenin her an başınıza yıkılabileceğini duyumsarsınız alıp verdiğiniz her nefeste “Oruçsuz neş’esiz” kalıverirsiniz sonra ortalıkta… Bindiğiniz dalları kesmekten beter, beslendiğiniz kökleri kurutursunuz Namaz terk ederse sizi, sonunda oruç da bırakır Önce bir iki delik, sonra kalbura döner kalbiniz Namaz – oruç ikilisinin gurbetindeyseniz, reklâm vermeye cömert elleriniz zekât vermeye cimrileşir Oysa zekât verebilmek dünyanın en büyük bahtiyarlıklarındandır Bunu hak etmiyorsanız, mahrum bırakılırsınız Verebiliyorsanız, hâlâ sevinecek, hâlâ avunacak bir şeyiniz kalmış demektir Her an, önceki mevzileri kazanma gücüne kavuşabilir; her an oruçla ve namazla ödüllendirilebilirsiniz Önce zekât vermenin heyecanı terk eder kişiyi Heyecanını yitirdiğiniz şeyi hepten yitik sayabilirsiniz “İmanın halâveti” yitince geriye kuru şekiller kalır "Ruhu çoktan uçup gitmiş bir namazın, içi çoktan boşaltılmış bir orucun, esprisi kaybolmuş zekâtın, anlamı kaymış haccın, cihadın ve kurbanın faydası mı, zararı mı çok kestirmek güçtür Yitiğinin bilincinde olursa insan, onu yeniden arayıp bulmak, yeniden kazanmak için harekete geçebilir Ya sahtesiyle değiştirilmiş kopya bir namaza, oruca, zekâta, cihada tutunmuşsa bir ömür! Vah o adamın haline!" alıntı