Hz. İsa (A.S)'In Kendisini İnsanlığa Feda Etme Mes

Hz İsa (as)'ın Kendisini İnsanlığa Feda Etme Meselesi:



Hıristiyanlar: "Hz Mesih İsa (as), adem oğullarının işlemiş olduğu günahlarından ve hatalarından kurtarmak için çarmıha gerilmiştir" derler!!!


Bu görüş, doğru olabilir mi? İlahi adalete ve aklı selime uyar mı? Hz İsa (as)'ın suçu neydi ki, yaratıkların günahlarına kefaret olması için çarmıha gerilmiş olsun? Bir insanı, başkasının yerine cezalandırmamız adalet midir? Örneğin; senin kardeşin adam öldürme veya zina etme suçunu işlese, senin suçun ne ki onun işlediği suçun ve günahın cezasını çekesin? Çünkü Rabbani hüküm, "Kendi (günah) yükünü taşıyan hiç kimse bir başkasının (işlediği günahın) yükünü taşımaz" (En'am: 6/164) ve "Her insan kazandığıyla (Allah katında) rehin alınmıştır" (Müddessir: 74/38) şeklinde ortaya çıkmaktadır İlahi adalet ise "Kim iyi bir iş yaparsa, faydası kendisi-nedir Kim de kötülük yaparsa, zararı kedisinedir" (Fussilet: 41/46) şeklinde tecelli etmiştir


Zaten sağlam düşünce de, cezanın yalnızca suçu işleyen kimseye verileceğine hükmeder Fakat kilise adamlarının, gafil zihinlere soktukları hasta düşüncelere ve kör taassuba ne diyelim!


Reşid Rızâ, "Tefsirü'l-Menâr" adlı tefsirinde bu konuyla ilgili olarak şöyle der:


"Hıristiyanlara gelince; onlar da, Hz İsa (as)'ın sonunun böyle kötü ve çirkin bir şekilde olduğunu kabul ettiler Üstelik bunu, dinlerinin esası ve inançlarının temel direklerinden saydılar Öyle ki Hz İsa (as)'m çarmıha gerildiğine inanmayanı mümin kabul etmezler Böyle birisinin salih amelleri, ibadetlefi ve iyilikleri Hz İsa (as)'m çarmıha gerildiğine inanmadıkça kendisine fayda sağlamaz


Bu inanca Ahdi Kadim'de de (Tevrat'ta) bir esas buldular, gu esasın üzerine de, Hz İsa (as)'ın çarmıha gerilmesi meselesinin oturtup:


- 'Hz Adem (as), bütün insanlığın ilkidir Allah'ın kendisine yemesini yasak ettiği ağaçtan yemek suretiyle Allah'a isyan etmişti Bundan dolayı günahkar olmuş ve onun soyundan gelecek bütün insanlarda -onun işlemiş olduğu bu günahtan dolayı- günahkar olarak ahirette ebediyen helak, olmak suretiyle cezaya müstahak olmuşlardır' Böylece Adem oğullarının hepsi -veraset yoluyla- günahkar olarak dünyaya germektedir Böylece hem kendilerinin işlemiş oldukları günahlarının yükünü ve hem de babalarının günahının yükünü taşıyorlardı Allah'ın adalet ve rahmet sıfatları bulunduğundan dolayı bu suçu ve günahı cezasız bırakması O'nun adaletine yakışmaz Eğer bunu yerine getirmezse adil olmaz Bundan dolayı kendinden olan 'oğlunun ruhunu' hem orada olup ceset olsun -bundan dolayı da "bu kadının (Meryem'in) oğlu" olmakla mükemmel bir insan ve "Allah'ın oğlu" olmakla mükemmel bir "ilah" olarak- ve hem de bütün günahlardan masum olsun, sonrada insanlar gibi yaşasın, onlar gibi yiyip-içsin, onlar gibi acı duysun, Allah'ın ve O'nun -şeriatının düşmanları gelip çirkin ve kötü bir şekilde onu öldürsünler, iki elini ve iki ayağını odun parçalarına germek suretiyle çivileyerek çarmıha gersinler ve yüzüne vurmalarından, alay etmelerinden sonra öldürsünler diye Adem'in soyundan bir kadının (Meryem'in) rahmine bırakmıştır


İşte bunların hepsi, ne kendisinin ve ne de diğer insanların elemediği bir günahtan (Hz Adem'in işlediği günahtan) dolayı, onun insanlığa feda edilmesi içindir"[56]


Derim ki: Bu sözlerin aslı astan olmayıp saçma sapan sözlerdir Çünkü söyledikleri gibi olsa o zaman Allah'ın adalet ve rahmet sıfatları gerçekleşmiş olmaz Zira günahsız bir kimseye başkasının işlediği suçun cezasını çektirmek ve suçsuz bir kimseye de başkasının işlediği günahın cezasını vermek adalet değildir Sonra bu inanç, aslında onların elindeki kutsal kitaba ters düşmektedir Çünkü Tesniye kitabında:


- "Babalar çocuklarının yerine, çocuklarda babalarının yerine öldürülemez Doğrusu her insan, günahı (veya hatası) karşılığında dürülür" denmektedir [57]




[55] Muhammed Ali Sâbûnî, Peygamberler Tarihî, Ahsen Yayınları: 475-477


[56] Reşid Rıza, Tefsirii'l-Menâr, 6/25


[57] Muhammed Ali Sâbûnî, Peygamberler Tarihî, Ahsen Yayınları: 478-480