Efendim (Şiir) Şarkı Sözü Peygamberin Gülleri - Efendim (Şiir)

Efendim (şiir) Şarkı Sözü Peygamberin Gülleri - Efendim (şiir)


Efendim
Sen bir gece gelseydin, güneş görmüş kar tanesi olur, erirdim Sen göğüm olurdun, ben de yıldızın gündüzlere döner, yürür giderdim
Efendim
Sen bir gece gelseydin, kuru ağaçta sallanan yaprak olur, titrer dururdum Sen toprağım olurdun, ben de yaprağın dalda durmaz düşer, sana dokunurdum
Efendim
Sen bir gece gelseydin, ılık bir meltem olur, köşe bucak demez eser dururdum Sen gülüm olurdun, ben de bülbülün sana söyleyecek yüzlerce nağme bulurdum
Efendim
Sen bir gece gelseydin, çok çiçekli bahar olur, sana koşardım Sen dalım olurdun, ben tomurcuğun rüyasına girerdim bin bir çocuğun
Efendim
Sen bir gece gelseydin, bulutuna kavuşmuş yağmur olur, seni arardım Sen yuvam olurdun, ben yavru kuşun uçar gelir, kenarına konardım
Efendim
Sen bir gece gelseydin, sahilini bulmuş dalga olur, dururdum Sen denizim olurdun, ben de tek damlan büyüklüğünde küçüklüğümü bulurdum
Efendim
Sen bir gece gelseydin, yıldız yüzlü bir çocuk olur, yine beklerdim Sen çiçeğim olurdun, ben kelebeğin kırılsa kanadım, gölgende emeklerdim
Efendim
Sen bir gece gelseydin, parmaklarından akan suyu kana kana içerdim Sen pınarım olurdun, ben yanık kuzun içtikçe kendimden geçerdim
Efendim
Sen bir gece gelseydin, aşkınla hilal olur, parçalanırdım Sen güneşim olurdun, ben de yıldızın ışığını aldıkça aydınlanırdım
Efendim
Sen bir gece gelseydin Bir kerecik gelseydin yok yok! Keşke her gece gelseydin