Senin Namazın Başka!

Senin Namazın Başka!


Kemiklerin yeni yeni oluşurken senin kıbleye yönelmen, ‘Alluhuekber’ ile el kaldırman başkadır Herkesinki namaz olmasına namazdır ama seninki daha gençtir Senin tekbirin heyecanlıdır Senin tesbihin daha samimidir
Sen kıyam ettiğinde gölgen de ayaktadır Senin kıyamın dirilişi simgeler Kıraatin, zikrin dilinle kalbinin birleşmiş hâlidir Henüz dünya meşgalesi seni istila etmediği için sen Fatiha’yı okurken, geleceğinde ‘yalnız Allah’a kul olma’ vaadin inandırıcıdır Sen, ‘yalnız Sen’den yardım isteriz’ dersen, bir daha kimseye kul olmazsın, kimsenin kapısında eğilmezsin Senin Fatiha okuman, melekleşmeye daha yakındır
Senin namazın başkadır; sen eğilip kalkmak için kılmazsın namazı, gösteriş, kör taklit senden uzaktır Senin Rabbine koşmandaki heyecanın umuttur seni doğuranlar için, seni yetiştirenler ve senden beklentisi olanlar için…
Herkes sabah namazına kalkar ama sen bir başkasındır uykunu bölüp yataktan dirilirken Sen o zaman, denizi yol yapıp üzerinde yürüyenler gibi izlenmektesin Nefis sahilinden cennet sahillerine geçerken o sabah vaktinde seni izleyen meleklerin kalbi olsaydı belki de dururdu heyecandan O karanlıkları yaran nurlu yüzün secdeye erdiğinde sen, toprağın karanlıklarını da ta yerkürenin çekirdeğine kadar delen bir şua olursun Seni o hâlinle melekler izler de izler…
Senin namazın da başkadır ihlâsın da Sen seccadenin başına geçersen bir daha o seccadedeki alnını kimsenin önünde kirletmezsin Bükmezsin belini bir daha şehvetlerin karşısında, seni sömürmek isteyenlerin önünde Seni namaz doğrulttuktan sonra eğemez kimse artık Namaz senin kıvamın, ahengin, enerjin olur O tekbir haykıran dilin boş konuşmaz, kazançsız işe girişmez
Kalbini mescitler kilitler de onu başka bir mekân açamaz bir daha Kuş olursan camilerden camilere uçan!
Sen abdest için musluğu açtığında, sana gelen suyun kaynağı cennetlerdedir Yüzünü yıkarken o su, kollarından damlarken, ayaklarını ıslatırken seni yıkayıp pak eder Yıkanır da çıkarsın kirlerden… Havlun senin kollarını kurutmadan, yüzündeki rutubeti almadan önce melekler seni kapışır Yıkanmış, arınmış bir genç olarak ellerinde kalırsın Seni kanatları ile alıp götürürler diyarlarına doğru
Sen, o Arş’ın gölgesine yönelmiş hâlinle, emsallerinin hayal bile edemediklerini nefsine eze eze yaptırırken, sen o Arş’ın gölgesindeki genç, mini kalbin mescitlere kilitlenmişken, emsallerin daldan dala konan kelebeklerken sen Firdevs’ten Adn’e, ilk giriş kapısından Rıdvan’a doğru meleklerin istikbali ile uçarken bir başkasın! Senin namazın başka bir namazdır Senin secden çok geniş bir alandadır Senin tesbihini gökler dinler, kıraatini ağaçlar bile duyar Sen başkasın, senin namazın başkadır Sen ibadetin anlamısın Sen umudun ta kendisisin
O kalkan elin, o şakıyan dilin, o huşû içinde yüzen gözlerin namazın adam ettiği mü’min insanı gösterir Sen umutsun, namazlı mü’min neslin umudusun Sen hangi çağda yaşıyorsan o çağdaki Üsamelerin, Eneslerin, Talhaların örneğisin
Sana melekler hayrandır Adımlarını sevap olarak yazmak için ellerinde kalem, seni beklerler Sen adım adım izlenirsin Bastığın topraklar, alnını koyduğun yer korunur durur Sana toprak şahittir Senin ardından secde ettiğin topraklar da ağlar, seni izleyen mü’minler de… Sen ki, namazla dirildin, sen ki toprağı secdenle karışladın; senin istikbalin cennettir
Senin namazın başkadır Sen namazınla geliştin; belini namaz büktü, alnını namaz parlattı, dilini namaz düzeltti
Seni karanlık geceler, yeni yeni aydınlanmaya başlayan sabahlar, batmakta olan güneşler tanır Senin şahitlerin onlardır
Sen de oynadın oynamasına ama vakti gelince namazın, bıraktın oyununu da dikildin Rabbinin huzuruna Sen de okul gördün, caddelerde yürüdün, çırak oldun, talebe oldun ama hep namazlı kaldın Ne oyunun ne de çıraklığın namazınla bağını koparamadı Şeytan sana yeni yeni oyunlar fısıldarken, bir ezan sesi o fısıltıları sildi kulağından Duymadın ezandan başkasını
Kulların sunduğu tuzakları ezdin geçtin de Rabbinin vaadine iman ettin
Sen namazla büyüdün, namazla geliştin, namazla delikanlı oldun Sen namaz çocuğusun Seni namaz salladı beşiğinde adeta Senin adın ne olursa olsun sen namaz çocuğusun artık
Senin yerin namazın ödülü olan cennettir Senin dostların namazı ilk kılanlar, Allah’ın salih kullarıdır
Sen umutsun; kendine, seni doğurup büyüten anne babana, ümmetine ve bütün insanoğluna bir umutsun sen
Sen yerde değilsin, gökte değilsin sen; Arş’ın gölgesindesin…
Nureddin Yıldız