Pepino Meyvesi

Pepino Nedir - Pepino Myvesi Nasıl Yetişir - Pepino Meyvesini Yetiştirilmesi - Pepino Meyvesi Hakkında - Pepino Meyvesinin Kullanımı




İnönü Üniversitesi Battalgazi Tacan Kampüsü'ne kurulan üretim seralarında Türkiye'nin hiçbir yerinde bulunmayan meyveler yetiştiriliyor

Battalgazi Meslek Yüksekokulu Müdürü Doç Dr Bayram Murat Asma, kurulan seralarda özellikle tropikal bir meyve olma özelliği taşıyan ve Türkiye'nin hiçbir yerinde yetişmeyen pepino yetiştiriciliği yapıldığını söyledi


Yüksekokulu Müdürü Doç Dr Asma, yüksekokulda bahçe tasarımı ve seracılık da yapıldığını anlattı Uygun iklim ve toprak şartları nedeniyle Malatya ilinin çok sayıda meyve ve sebze türünü yetiştirme şansına sahip olduğunu vurgulayan Doç Dr Asma, kendilerinin de yüksekokula ait serada tropikal ülkelerin meyvesi olan pepinoyu ürettiklerini kaydetti


Meslek yüksekokullarının kalifiye ara elemanların yetiştirilmesi bakımından büyük önem taşıdığınınaltını çizen Doç Dr Bayram Murat Asma şunları söyledi: "Yüksekokulumuzda okuyan öğrencilerimizin uygulama yaparak pratiklerini geliştirmesi ve seracılığa yeni başlayan üreticilere istenildiğinde eğitim verilmesi amacıyla 2009 yılının Mayıs ayında 3 adet teknoloji serası kurulmuştur Yaklaşık 80 bin TL'ye mal olan seralarımızın tüm giderleri İnönü Üniversitesi Rektörü Prof Dr Cemil Çelik'in destekleri ile üniversite bütçesinden karşılanmıştır Serada yapılan denemelerde Malatya için yeni olan pepino meyvesinden başarılı sonuçlar alındı Eğitim ve üretim seralarında turfanda sebze dışında kesme gül, karanfil ve krizantem de yetiştirilmektedir"


Güney Amerika ülkesi Peru orjinli olan pepinonun patlıcangiller familyasına ait olduğunu vurgulayan Doç Dr Bayram Murat Asma, kavun ile muz arasında bir aromaya sahip meyvenin, kabuğu soyularak kavun gibi yenildiğini anlattı Doç Asma, dondurmalara katılan veya karışık meyve salatalarında garnitür olarak tüketilen pepinonun 100 gramında 57 gram şeker, 112 miligram C vitamini, 111 miligram potasyum, 14 miligram kalsiyum ve 13 miligram fosfor bulunduğunu kaydetti

Ülkemizde armut kavunu, süs kavunu da denilen pepino meyvesi ortalama 250-300 gram ağırlığında, üzerinde olgunlukta karakteristik mor çizgiler bulunan, kavun tadını andıran, sulu, kendine has aromalı, orta tatlı, C vitamini ve potasyumca zengin bir meyvedir Kuzey Amerika ve Avrupa pazarlarında ekzotik meyvelere olan talep ve pepino meyvesinin kanser hücrelerini öldürücü etkisinin ortaya koyulmasından sonra meyveye olan ilgiyi artırmıştır


Peru, Kolombiya ve Şili'de doğal olarak yetişen pepino, Yeni Zelanda da geliştirilen yeni çeşitler ve modern, kontrollü koşullarda üretim sonucu uluslararası pazarlara sunulmuş ve dış ticareti Avrupa, Japonya ve ABD'ye yönelik olarak artmaktadır Avrupa ülkelerinden en fazla Almanya'da tropik meyve olarak pazara sunulmakta ve bu ülkeye uzak üretici ülkeler Şili ve Yeni Zelanda'dan ithal edilmektedir Japonya'da en yüksek fiyattan satılan meyvedir ve bu ülkede hediyelik eşya gibi değerlendirilmektedir Pepino taşımaya dayanıklı bir meyve değildir, bu nedenle Türkiye'nin Avrupa'ya yakınlığından dolayı ihracata yönelik üretim avantajının değerlendirilebileceği bir üründür


Pepino ticari olarak daha çok Yeni Zelanda, Şili ve Avustralya'da üretilmektedir Akdeniz ülkelerinde adaptasyon ve ıslah çalışmaları devam etmekte, İspanya'da yeni çeşitler tescil edilerek 1997 yılından itibaren üreticilere sunulmaya başlanmıştır İsrail'de tat oranını artırıcı ıslah ve yetiştirme tekniği çalışmaları devam etmektedir


Ülkemizde Akdenizden, Karadenize kadar olan kıyı şeridinin tamamında yetiştiriciliği, gerek Üniversite ve Araştırma Enstitüleri, gerekse üreticiler tarafından denemiş ve yetiştirilmiştir Elde edilen verim ve kalite değerleri diğer ülkelerde elde edilenler ile benzerlik göstermektedir Yetiştiricilik konusunda her hangi bir probleme rastlanmamaktadır Meyvenin yeni oluşu, dünyada olduğu gibi tat oranının yeterince yüksek olmaması, tüketim alışkanlığı olmayışı veya tüketim yöntemlerinin bilinmemesi gibi nedenlerle üretim ve pazar kanalları henüz yeterince oluşmamıştır Araştırma-geliştirme ve üretim çalışmaları devam etmektedir


Adaptasyonu


En iyi yetişebildiği ortam sıcaklığın yıl boyunca değişmediği ılık, don görülmeyen alanlardır 0 oC'de bitki zarar görür, 30 oC ve üstündeki yüksek sıcaklıklarda, çiçek dökülmesi artar, meyve tutumu azalır, olgunlaşan meyvelerin tat oranı azalır, kötü tat oluşumu artar Yine yüksek sıcaklıklarda olgunlaşan meyvelerin meyve etinde mantar doku oluşumu görülebilir Optimum meyve tutumu için maksimum sıcaklığın 25 oC'yi geçmemesi gerekmektedir Serin havalarda olgunlaşan meyvelerin tat oranı da daha yüksektir Kış aylarında bitkilerin örtülmesi veya seraya alınması gerekir Serada yetiştirilen bitkiler toprak yüzeyinden kesilip üzeri tünel uygulamasıyla kapatılabilir ve ertesi yıl soğuktan zarar görmemiş bölümlerden tekrar sürmesi sağlanabilir


Büyüme Tipi


Bitki orta büyüklükte, çok fazla dallanan, otsu çalı görünümündedir Büyüme diktir fakat, meyve tutunca dallar yatar, etrafa yayılır Meyvelerin toprağa değmemesi için, domates gibi desteğe alınması gerekir Yapraklar patates yaprağı görünümündedir fakat, tek parça halindedir Çiçeği, mavi, mor veya beyaz, uçları mor renklidir Çiçek salkım şeklindedir Meyve parthenokarpik olarak tutar, çekirdek oluştuğu durumda ise meyve iriliği artar Başlangıçta meyve yeşil renklidir, olgunluğa doğru sararır ve üzerinde karakteristik mor çizgiler oluşur Meyve eti rengi parlak krem-sarı renktedir Kaliteli meyveler orta tatlılıkta, ferahlatıcı ve sulu, büyük oranda kavun tadındadır Meyve iriliği 500 gr'a kadar çıkmakta, 150-250 gr arasındakiler standart kaliteli meyve olarak değerlendirilmektedir

Kültürü


Güneşli, donsuz, kuvvetli rüzgarlardan korunmuş, drenajı iyi olan güney yamaçları en iyi geliştiği yerlerdir Nötr gün bitkisidir fakat, düşük ışık yoğunlukları meyvedeki şeker miktarının ve dolayısıyla tadın azalmasına neden olur Çok verimli topraklar uygun değildir Bitki vejetatif büyüme eğiliminde olduğundan meyve tutumu azalır, açan çiçekler dökülür Toprak pH'sı 65-75 arasında ve tuzsuz olmalıdır Kökleri derinlere gitmediği için sulanması gerekir, damla veya mini spring şeklinde yağmurlama şeklinde sulanabilir Seralarda minispring sulama meyve tutumuna yardımcı olabilmektedir

Budama


Dallanması fazla olan bitkiden kaliteli meyve üretimi için budama gereklidir Budama yapılmadığında verim ve meyve kalitesi düşmektedir 2-3 ana dal bırakıldıktan sonra, diğer dallar ve mevsim boyunca ana dallar üzerinde çıkacak yan dallar büyümeden koparılmalıdır Bırakılan ana dallar sera yetiştiriciliğinde domateste olduğu gibi ipe sardırılır Salkımda 3'ten fazla meyve varsa küçükler, büyümeden kopartılır En iri meyveler ilk çiçek salkımında oluşur, sonraki meyveler daha küçüktür Bir bitkide kaliteli meyve ortalama 10 kadardır Yine bir bitkiden 3 kg'a kadar verim alınabilir

Gübreleme


Gübreleme domates bitkisine yapılan gibidir Yanmış ahır gübresi ile birlikte, dekara 5-10-10 kg/da NPK yeterlidir Orta düzeyde azot gübrelemesi ile meyve iriliği artar, yüksek düzeyde azot gübrelemesinin etkisi yoktur, aksine vegetatif büyüme ve dallanmayı artırır


Çoğaltma


Tohum tutumu olmadığı veya çok az olduğu için genellikle çelikle çoğaltılır Bitkiler aynı zamanda büyük oranda heterozigot olduğundan tohumla üretilen bitkilerde açılma görülmekte, bitkiler farklılaşmaktadır Dallardan alınan 4-5 yapraklı çelikler fide kaplarında, gölge bir yerde, sulanarak kolaylıkla köklenir Köklenen bitkiler soğuklar geçene kadar serada bekletilip, sonra sera veya açık alanda asıl yerlerine dikilir

Dikim


Erken dikimlerde, geç dikimlere oranla meyve verimi ve meyve kalitesi artar Akdeniz bölgesinde serada kış-ilkbahar dönemi üretimi kalite yönünden daha iyi sonuç vermektedir Kış döneminde vegetatif olarak büyüyen bitkide, meyveler ilkbaharda olgunlaştığından sıcak yaz dönemine göre daha kaliteli olmaktadır Marmara, Karadeniz bölgelerinde, seraya Nisan ayının ilk haftasında, açık alana son don tehlikesi geçtikten sonra (Nisan ortası) dikilebilir Dikimler sera ve açık alanda 05-1 m sıra arası ve 50 cm sıra üzeri mesafe bırakılarak yapılır Sera ve bahçede saksı içinde yetiştirmek de mümkündür

Hasat


Meyvelerde yüksek oranda tat ve aroma oluşumu için hasat tam olgunlukta yapılmalıdır Hasat olgunluğu meyvelerin sararması ve üzerinde mor çizgilerin meydana gelmesi ve kısmen yumuşaması ile anlaşılır Bitki sürekli büyüme-çiçeklenme eğilimindedir, ilk salkımdaki meyveler önce olgunlaşır ve hasat sonraki meyvelere doğru devam eder Marmara bölgesinde Ağustos ayının ortasında meyveler olgunlaşmaya başlamakta, Ekim-Kasım ayına kadar devam etmektedir Meyve kabuğu incedir, hasat ve taşıma esnasında zedelenmemesi, bastırılmaması gerekir, aksi takdirde yaralardan kolayca çürüme başlamaktadır Depolanacak meyveler orta olgunlukta hasat edilebilir Olgun meyvelerin depolama süresi 10 derece sıcaklık ve yüksek oransal nemde 3-4 haftadır Dekardan ortalama 4-6 ton verim alınabilmekte, 15 tona kadar da çıkabilmektedir

Meyve Kalite Kriterleri


Meyve şekli düzgün, güneş yanığı, hastalık ve zararlı belirtisi olmamalı

Meyve kabuğu sarı, üzeri mor çizgili, meyve eti parlak sarı olmalı

Suda eriyen kuru madde oranı (Brix) 10 ve üzerinde olmalı

Toplam asitlik (sitrik asit en fazla) % 004-1 arasında olmalı

C vitamini 30-70 mg/100g olmalıdır

Hastalık Zararlıları


Pepinonun kendine özel önemli hastalığı bulunmamaktadır Marmara bölgesinde hastalık olarak bodurluk virüsü hastalığı, patates böceği zararı ve pek çok bitkide zarar oluşturan yaprak biti ve kırmızı örümcek zararı görülebilmektedir Serin dönemlerde kabuksuz sülükler meyvelere zarar vermektedir Zararlılarla mücadele diğer bitkilerle yapılan gibidir

Kullanımı


Pepino daha çok taze meyve olarak tüketilir

Salata, meyve salataları, meyveli dondurma; meyveli pasta ve meyveli yoğurt olarak da değerlendirilmektedir


100 gr pepino: 92 gr su, 04 gr protein, 01 gr yağ, 56 gr şeker, 25 gr kalori, 05 gr lif, 111 mg potasyum, 21 mg kalsiyum, 1 mg demir, 25 gr askorbik asit içermekte ve potasyum ile C vitamini bakımından zengin olarak kabul edilmektedir


alıntıdır