Bebeğim Olmasaydin Eğer!

**Prof. Dr. Sinsi** · 07-14-2012

Bebeğim Olmasaydin Eğer!

Geceleri kesintisiz uyuyacak ama her kalkışımda seni öpme duygusunu tadamayacaktım

İstediğim her akşam, sinemaya, bara, dürüm yemeğe, sahilde dolaşmaya gidebilecektim ama "anne bende geleyim" diye bacaklarıma yapışan minik ellerinin sıcaklığı ısıtmayacaktı yüreğimi

Yeni boyanmış duvarlarımda kalem izi ve yemek izi olmayacaktı ama ben silerken "anneciğim ne kadar iyisin" diyen sesini duymayacaktı kulaklarım

"'üzülme ben seni çok seviyorum" diye beni göğsüne bastırmayacaktın

Belki başım daha az ağrıyacak, daha az yorgun olacaktım ama kanepeye uzanıp minik ellerinle yaptığın o büyülü dokunuşların etkisiyle dirilemeyecektim

Kendime ayıracak param daha çok olacaktı ama senin salça kavanozunda biriktirdiğin bozuk paraları birlikte sayıp sevinç nidaları atamayacaktık

Kakanı temizlemek zorunda kalmayacaktım ama temizlerken kokudan dolayı minik ellerinle hem kendi burnunu hem de benim burnumu kaparken "anne burnunu kapatayım, iğrenç kokuyor" diyen uyarını bilemeyecektim

Bir çocuk sahibi olmanın ne demek olduğunu asla öğrenemeyecektim

Her gece bana sarılan minik kollarını, burnumun üst kısmına yerleştirdiğin o fındık burnunu duyumsayamayacaktım

Ocak ayları bu kadar sıcak olmayacaktı

Hastane odasında, lohusa kurdelası ile çekilmiş fotoğraflarım olmayacaktı

Otobüse bindiğimde kimse yer vermeyecekti

Arabama her binişinde 'sana kocaman bir araba alacağım' diyen olmayacaktı

Her giyindiğimde hayran gözlerle bakıp, "tam istediğim gibi nefis olmuşsun" diyen iltifatınla coşamayacaktım

Her gece bıkmaksızın baktığın düğün fotoğraflarıma belki yılda bir kez bakacaktım

Annemi bu kadar sevdiğimi anlamayacaktım

"Seni seviyorum" demeyi hep erteleyecektim

Annelik duygusu ile donanamayacaktım

Rujlarımı, farlarımı ve göz kalemlerimi yıllarca kullanacaktım

Doğum izni prosedüründen haberim olmayacaktı

Aynı cinsin rekabetinin ne demek olduğunu anlamayacaktım

Çocuklarla ve ebeveynlerle ilişki kurabilmenin bu denli kolay olduğunu anlamayacaktım

Elim senin elinde dolaşırken bir sahil kenarında, dalga seslerinin bize şarkılar mırıldandığını duyamayacaktım

Gece senle ilgili korkulu rüyalar görmeyecek, ızdırapla uyanıp yatağının yanına gelip, derin derin nefes alışını izleyemeyecektim

Hangi yemekte ne kadar protein, vitamin, fosfor, kalsiyum v

s

var hiç bilmeyecektim

Her ay bir çocuğun kaç santim uzaması, kaç gram alması gerektiği umurumda bile olmayacaktı

38

5 derece ateş beni de yakıp kavurmayacaktı

Hangi dişlerin ne zaman çıkacağı konusunda derin bilgilere dalamayacaktım

Kayınvalidemi, oğluna neden bu kadar düşkün diye anlamamakta inat edecektim

Anneler gününde kimseden hediye alamayacaktım ama ertesi gün bana küsüp geri hediyesini isteyen bir kıza gülümseyemeyecektim

Sabrı, merhameti, önseziyi, özveriyi, duyarlılığı, öğrenmeyi, öğretmeyi tam randımanlı kullanamayacaktım

Gece 4:30 da gözü kapalı mutfağa kadar gidip, bardağa su doldurup yine gözü kapalı dönme yeteneğini kazanamayacaktım

Minicik evimi mama sandalyesi, otomobil koltuğu, ana kucağı, rengarenk emzikler, muhtelif boyda biberonlar, onlarca çeşit barbie, yapbozlar, tüylü-tüysüz envai çeşit oyuncakla ve şişelerce çocuk ilacı ile doldurmayacaktım

Her çıktığım alışverişten sana alınmış paketlerle dönemeyecektim

Hamilelik esnasında 81 kiloya kadar çıkıp, tartıyı kırma eğilimi gösteremeyecektim

Doğum sonrası günlerce aç kalıp, rejim yapamayacak ve yemek yemenin bir lütuf, yiyememenin işkence olduğunu bilemeyecektim

Çocuk konusunda ahkam kesemeyecektim

Çocuk doktorları ile ilişkim, sokakta gördüğüm tabelalardan ibaret olacaktı

Aşkın ve sevginin bir erkekle kadın arasında yaşanan o önlenemez sevgi olduğunu sanacak ve yanılacaktım

Kirpiklerime kadar sıçrattığın ilk muhallebinin tadına bakamayacaktım

Yaşanmış tecrübeleri, deneyimleri bilmiş bir tavırla reddetmeye devam edecektim

Daha çok bildiğimi sanıp ama daha az bilecektim

İnciklerimin, boncuklarımın, fularlarımın ve tokalarımın nereye depolandığı konusunda meraklar içinde olmayacaktım

Yüreğim bu kadar derin atmayacaktı

Kalbim bir ömür boyu birine ait olmayacaktı

Baleye gitmen, bir enstrüman çalman, doktor olman, mühendis olman, v

s

konusunda sonradan edinilmiş görgüsüzlüklerim olmayacaktı

"Anne bak dişimi fırçaladım" diye ağzını açıp koklamak için uzandığımda burnumu yanlışlıkla ısıran, kan oturtan bir çocuğum olmayacaktı

Beni bu dünyada en çok annem seviyor sanacaktım

Göz ameliyatı sonrası gözlerim bandajlı eve geldiğimde, babaannesinin bacaklarına yapışıp hıçkıra hıçkıra saatlerce ağlayan ve benim için üzülen küçük bir kıza sahip olmayacaktım

Torun bakma şansım olmayacaktı

Damadıma zulmetme, hayatı zehretme zevkini yaşayamayacaktım

Tam yemek yerken, salondan koşarak gelip, "anne burnumdaki sümüğü lütfen alır mısın?" diye bana bu zevki bahşeden biri olmayacaktı

Ben kanepede sızmış uyurken, koşa koşa yatağının örtüsünü alıp, üzerime sermek için nefes nefese kalışını göremeyecektim

Her sabah 6 da baş ucuma gelip, ses çıkarmadan yatağa girmek için benden onay bekleyen biri olmayacak ve senin geldiğini ruhani bir güçle anlama yeteneğine sahip olmayacaktım

"Kız evi naz evi" tezinin doğruluğunu savunamayacaktım

Çocuk hikaye kitapları ve çocuk gelişimi ile ilgili kitaplarla ilgim, kitapçı raflarıyla sınırlı kalacaktı

İlkokul ve ortaokul yıllarında veda ettiğim, pastel boya, gazlı kalem ve kuru boyalarla bir daha karşılaşmayacaktım

Çocuk bezinin olduğu bölümlerinin aslında bütün büyük marketlerde var olduğunu bilemeyecek ve maxi, midi, mini boylarına anlamsız gözlerle bakacaktım

Üzümün çekirdeklerini tek tek çıkarmak için insanüstü bir uğraşa asla girmeyecektim

Sulu köftenin köftelerini fındık büyüklüğünde yapmak için sabrım hiç olmayacaktı

Kimseye bu kadar sık sarılamayacak ve yalayıp yutarcasına opemeyecektim

Sen olmasaydın eğer ben asla 'ben' olmayacaktım

Bir çocuk doğduğu anda Bir anne doğmuş olur

07-14-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Bebeğim Olmasaydin Eğer! Bebeğim Olmasaydin Eğer! Geceleri kesintisiz uyuyacak ama her kalkışımda seni öpme duygusunu tadamayacaktım İstediğim her akşam, sinemaya, bara, dürüm yemeğe, sahilde dolaşmaya gidebilecektim ama "anne bende geleyim" diye bacaklarıma yapışan minik ellerinin sıcaklığı ısıtmayacaktı yüreğimi Yeni boyanmış duvarlarımda kalem izi ve yemek izi olmayacaktı ama ben silerken "anneciğim ne kadar iyisin" diyen sesini duymayacaktı kulaklarım "'üzülme ben seni çok seviyorum" diye beni göğsüne bastırmayacaktın Belki başım daha az ağrıyacak, daha az yorgun olacaktım ama kanepeye uzanıp minik ellerinle yaptığın o büyülü dokunuşların etkisiyle dirilemeyecektim Kendime ayıracak param daha çok olacaktı ama senin salça kavanozunda biriktirdiğin bozuk paraları birlikte sayıp sevinç nidaları atamayacaktık Kakanı temizlemek zorunda kalmayacaktım ama temizlerken kokudan dolayı minik ellerinle hem kendi burnunu hem de benim burnumu kaparken "anne burnunu kapatayım, iğrenç kokuyor" diyen uyarını bilemeyecektim Bir çocuk sahibi olmanın ne demek olduğunu asla öğrenemeyecektim Her gece bana sarılan minik kollarını, burnumun üst kısmına yerleştirdiğin o fındık burnunu duyumsayamayacaktım Ocak ayları bu kadar sıcak olmayacaktı Hastane odasında, lohusa kurdelası ile çekilmiş fotoğraflarım olmayacaktı Otobüse bindiğimde kimse yer vermeyecekti Arabama her binişinde 'sana kocaman bir araba alacağım' diyen olmayacaktı Her giyindiğimde hayran gözlerle bakıp, "tam istediğim gibi nefis olmuşsun" diyen iltifatınla coşamayacaktım Her gece bıkmaksızın baktığın düğün fotoğraflarıma belki yılda bir kez bakacaktım Annemi bu kadar sevdiğimi anlamayacaktım "Seni seviyorum" demeyi hep erteleyecektim Annelik duygusu ile donanamayacaktım Rujlarımı, farlarımı ve göz kalemlerimi yıllarca kullanacaktım Doğum izni prosedüründen haberim olmayacaktı Aynı cinsin rekabetinin ne demek olduğunu anlamayacaktım Çocuklarla ve ebeveynlerle ilişki kurabilmenin bu denli kolay olduğunu anlamayacaktım Elim senin elinde dolaşırken bir sahil kenarında, dalga seslerinin bize şarkılar mırıldandığını duyamayacaktım Gece senle ilgili korkulu rüyalar görmeyecek, ızdırapla uyanıp yatağının yanına gelip, derin derin nefes alışını izleyemeyecektim Hangi yemekte ne kadar protein, vitamin, fosfor, kalsiyum vs var hiç bilmeyecektim Her ay bir çocuğun kaç santim uzaması, kaç gram alması gerektiği umurumda bile olmayacaktı 385 derece ateş beni de yakıp kavurmayacaktı Hangi dişlerin ne zaman çıkacağı konusunda derin bilgilere dalamayacaktım Kayınvalidemi, oğluna neden bu kadar düşkün diye anlamamakta inat edecektim Anneler gününde kimseden hediye alamayacaktım ama ertesi gün bana küsüp geri hediyesini isteyen bir kıza gülümseyemeyecektim Sabrı, merhameti, önseziyi, özveriyi, duyarlılığı, öğrenmeyi, öğretmeyi tam randımanlı kullanamayacaktım Gece 4:30 da gözü kapalı mutfağa kadar gidip, bardağa su doldurup yine gözü kapalı dönme yeteneğini kazanamayacaktım Minicik evimi mama sandalyesi, otomobil koltuğu, ana kucağı, rengarenk emzikler, muhtelif boyda biberonlar, onlarca çeşit barbie, yapbozlar, tüylü-tüysüz envai çeşit oyuncakla ve şişelerce çocuk ilacı ile doldurmayacaktım Her çıktığım alışverişten sana alınmış paketlerle dönemeyecektim Hamilelik esnasında 81 kiloya kadar çıkıp, tartıyı kırma eğilimi gösteremeyecektim Doğum sonrası günlerce aç kalıp, rejim yapamayacak ve yemek yemenin bir lütuf, yiyememenin işkence olduğunu bilemeyecektim Çocuk konusunda ahkam kesemeyecektim Çocuk doktorları ile ilişkim, sokakta gördüğüm tabelalardan ibaret olacaktı Aşkın ve sevginin bir erkekle kadın arasında yaşanan o önlenemez sevgi olduğunu sanacak ve yanılacaktım Kirpiklerime kadar sıçrattığın ilk muhallebinin tadına bakamayacaktım Yaşanmış tecrübeleri, deneyimleri bilmiş bir tavırla reddetmeye devam edecektim Daha çok bildiğimi sanıp ama daha az bilecektim İnciklerimin, boncuklarımın, fularlarımın ve tokalarımın nereye depolandığı konusunda meraklar içinde olmayacaktım Yüreğim bu kadar derin atmayacaktı Kalbim bir ömür boyu birine ait olmayacaktı Baleye gitmen, bir enstrüman çalman, doktor olman, mühendis olman, vs konusunda sonradan edinilmiş görgüsüzlüklerim olmayacaktı "Anne bak dişimi fırçaladım" diye ağzını açıp koklamak için uzandığımda burnumu yanlışlıkla ısıran, kan oturtan bir çocuğum olmayacaktı Beni bu dünyada en çok annem seviyor sanacaktım Göz ameliyatı sonrası gözlerim bandajlı eve geldiğimde, babaannesinin bacaklarına yapışıp hıçkıra hıçkıra saatlerce ağlayan ve benim için üzülen küçük bir kıza sahip olmayacaktım Torun bakma şansım olmayacaktı Damadıma zulmetme, hayatı zehretme zevkini yaşayamayacaktım Tam yemek yerken, salondan koşarak gelip, "anne burnumdaki sümüğü lütfen alır mısın?" diye bana bu zevki bahşeden biri olmayacaktı Ben kanepede sızmış uyurken, koşa koşa yatağının örtüsünü alıp, üzerime sermek için nefes nefese kalışını göremeyecektim Her sabah 6 da baş ucuma gelip, ses çıkarmadan yatağa girmek için benden onay bekleyen biri olmayacak ve senin geldiğini ruhani bir güçle anlama yeteneğine sahip olmayacaktım "Kız evi naz evi" tezinin doğruluğunu savunamayacaktım Çocuk hikaye kitapları ve çocuk gelişimi ile ilgili kitaplarla ilgim, kitapçı raflarıyla sınırlı kalacaktı İlkokul ve ortaokul yıllarında veda ettiğim, pastel boya, gazlı kalem ve kuru boyalarla bir daha karşılaşmayacaktım Çocuk bezinin olduğu bölümlerinin aslında bütün büyük marketlerde var olduğunu bilemeyecek ve maxi, midi, mini boylarına anlamsız gözlerle bakacaktım Üzümün çekirdeklerini tek tek çıkarmak için insanüstü bir uğraşa asla girmeyecektim Sulu köftenin köftelerini fındık büyüklüğünde yapmak için sabrım hiç olmayacaktı Kimseye bu kadar sık sarılamayacak ve yalayıp yutarcasına opemeyecektim Sen olmasaydın eğer ben asla 'ben' olmayacaktım Bir çocuk doğduğu anda Bir anne doğmuş olur