İki Meslektaş

dini hikayeler - doğruların öyküsü - kısssadan hisse


Hişam b Hakem ile Abdullah b Yezid İbazi’nin, sefa ve samimiyeti, dürüst ortaklıkları, bütün Kûfe halkını şaşırtıyordu Öyle ki, iki güvenilir ve samimi ortak olarak bütün dillere destan olmuşlardı

Bu ortaklıkların bir tuhafiye dükkanları vardı Tuhafiye eşyaları getirip satıyorlardı Hayatta oldukları sürece, aralarında hiçbir anlaşmazlık çıkmamıştı

İnsanları en çok şaşırtan konu, bunların her birinin, birbirine zıt mezheplere mensup kişiler olmalarıydıHişam, İmamiyye Şiasının önde gelen alim ve akait uzmanlarından biriydiAynı zamanda İmam Cafer Sadık’ın (as) özel yarenlerinden olup, Ehlibeyt’in imametine inanan biriydi Abdullah b Yezid ise, İbaziyye fırkasının (Haricilerin altı fırkası içinde en mülayim olan grup) alimlerindendi

İnanç ve mezhep tartışıldığında, tamamen karşı cephelerde yer almalarına rağmen, mezhep taassubunu hayatın diğer alanlarına taşımamayı başarmışlardı Başarılı bir şekilde ticaret ve ortaklıklarını sürdürüyorlardı

Daha ilginç oalnı şudur ki, çoğu zaman Şiiler ve Hişam’ın öğrencileri, o dükkana geliyorlardı ve Hişam onlara Şia Ekolü’nün usul ve meselelerini öğretiyordu Abdullah ise, kendi mezhebine aykırı sözleri işittiğinde rahatsız olmuyordu Aynı şekilde İbaziyye mensupları da, Hişam’ın gözleri önünde mezheplerini öğreniyorlardı Söyledikleri çoğublukla Şia mezhebinin aleyhinde olmasına rağmwn, Hişam bundan rahatsızlık duymuyordu

Bir gün Abdullah, Hişam’a dedi ki :

-Ben ve sen samimi iki dost ve ortağız Sen beni çok iyi tanıyorsun Kızın Fatıma’yı benimle evlendirmeni ve beni damatlığa kabul etmeni istiyorum

Hişam Abdullah’a cevaben sadece şu cümleyi söyledi:

-Fatıma, müminedir

Abdullah, bu cevabı alınca sustu Bir bu konu bir daha açılmamamak üzere kapandı

Bu olay bile iki dostun arasında bir soğukluk yaratamadı Ortaklıkları yine devam etti Sadece ölüm iki dostun arasına girip onları ayırabildi