Buse'nin Göz Yaşları 10

Buse'nin Göz Yaşları 10 - Derin Duygular - Ayhan Sarıkaya - Duygu Seli - Yaşam Hikayeleri - Öykü

Buse,Ahmet efendinin konağına gelin geldikten on beş gün sonra konağın içerisindeki bazı gerçeklerle tanışmak ve onları kabullenmek zorunda kalışı devam ediyorduSaklanan gizli kapaklı şeyler,yavaş yavaş gün ışığına çıkıyorduAhmet efendinin yedi çocuğu olduğunu öğrenince;ilk zamanlar şoke olmuş sonra bunları da kötü yazgısına eklenen birer kambur olarak sineye çekmek zorunda kalmıştıKendi yazgısını baştan değiştiremedikten sonra var olan acı gerçekleri de sineye çekmeyi kabullendiHem sonra var olan olumsuzlukların beğenmeyen taraflarını nasıl değiştirebilirdi ki,zaten aciz durumda hissediyordu kendisiniHiçbir şeye direnemediği gibi zaman zaman karşısına çıkan absürt durumlara da direnemedi


Ahmet efendinin kalpten ölen karısından yedi çocuğu olduğunu, on gün içerisinde kulağına gelen fısıltılarla öğrendiÇocukların dördü evli,üçü bekardıEvlilerden iki kızı,köyün içerisine gelin gitmiş;iki oğlunun birine kendi köyünden,diğerine de komşu köyden gelin getirmiştiDiğer üçünün yaşları da kendisinden küçük kız çocuklarıydıKızların en küçükleri ise henüz ilk okul birinci sınıfta okuyan dünya tatlısı, şeker mi şeker yumurcaktıBuse,konağa gelin geldiği ilk zamanlar Ahmet efendinin(kocasının) küçük kızı Gülpembe,Buse'yi her görüşünde içten içe gönüllüyor,O'nu annesinin yerine konulmasına çocuksu duygularla öfkeleniyorduHer fırsatta "benim annem,senden daha güzeldi "diye içinden sızlanıp duruyordu


Buse,ilk zamanlar Gülpembe'nin sızlanmalarından üzülmüş olsa da sonradan çocuğa hak vermekten başka çaresi olmadığına inandıKendi kardeşi Songül'ü gözlerinin önüne getirdi,O'nunla mukayese yollarını , "Songül de aynı duruma düşse bu çocuğun davrandığı şekilde hareket ederdi" diye düşünmekten kendisini alıkoyamadıGülpembe,kendisinin üvey kızı ;kendisi de O'nun üvey annesi sayılıyorduBuse'nin kanı daha ilk zamanlardan Gülpembe'ye karşı kaynamıştıO'nunla dost olmanın,sıcak ilişkiler kurmanın yollarını araştır

dı

Gülpembe ise her fırsatta "annem ,senden daha güzeldi" diye içten içe sızlandığı tepkisini dışarıya vurmaya başlamıştıBuse,ise her şeyde olduğu gibi buna da sessiz kalıyorduBiliyordu ki O'nun küçücük dünyasının da kendisininki gibi yaralı olduğunuGerçek anne sevgisinin yerini başka sevgi alabilir miydi?Hangi şefkat bu boşluğu doldurabilir,kapatabilirdi


Gülpembe,okuldan gelmiş,çantasını odasına gelişi güzel fırlattıktan sonra konağın avlusunda oynamaya başlamıştıGünlerin de uzamış olmasından dolayı içerde kapalı kalmak insana hapis gibi geliyor,zaman da geçmiyordu


Gülpembe,avluda toprak zemine yerden almış olduğu taş parçasının sivri tarafıyla paralel şekilde çizikler çizip oyun oynama hazırlığını yapmaya çalışıyorduBuse de zaman öldürmek için balkonda dolaşıp dururken gözleri,avluda kendi kendine oynamaya çalışan Gülpembe'ye iliştiO'nu bulunduğu yerden kısa bir süre izlemeye devam ettiNe güzel sek sek yapıyordu kendi oyunu üzerindeO'nu izlemeye çalışırken gözleri yine konağın avlusunu çevreleyen yüksek duvarlara takıldıŞimdi konağın etrafını sarıp sarmalayan yüksek duvarların gerisindeki dünya,O'na gizemli gelmeye başlamıştıHalbuki dört ay öncesine kadar, bu dünyanın içerisinde özgürce dolaşan, güvercin kuşundan farksız hissediyordu kendisiniKanatlarını çırpıp istediği yere konabilecek özgürlüğüne de sahiptiŞimdi her şey rüyada gibiydiDüşündükçe özgürce uçtuğu o dünya kendisine çok uzaklardaki bir galaksi gibi geliyorduAdeta yaşadıkları tatlı anılarını unutmuş,belleğinden silinip gitmişlerdi


Busenin bu düşünceleri,avluda oynayan Gülpembe'yi izlerken film şeridi gibi gözlerinin önünden kayıp gittiBu düşüncelerinden ivedi sıyrılıp dikkatini oyun üzerinde odaklaştırmaya çalıştı


"çocukluğumda oynadığım oyuna benziyor mu acaba?" diye çocuksu bir duyguya kapıldıMerdivenlerden aşağıya inip Gülpembe'nin yanına yaklaştıÇocuk,Buse'yi fark ettiği halde hiç istifini bozmadan oyununa devam ettiBuse,"nerden başlasam,acaba?"diye bir an tereddütte kaldıKısa bir kararsızlıktan sonra,


"-Kızım,bu oynadığın oyun ne kadar da güzelmiş"


Gülpembe,


"-Bir kere ben senin nerden kızın oluyormuşum?Kızın değilimSen de benim annem değilsin"

Buse,


"-Ha,evet doğru söylüyorsun,GülpembeBen şey için gelmiştim yanına"


"-Peki niye geldin ya yanıma?"


Buse,

"-Gülpembe,çocukluğum aklıma geldi deBen de çocukken senin gibi oyunlar oynardım"


Gülpembe,


"-Sen de böyle benim gibi çocukluğunda oynar mıydın?"


Gülpembe'nin bu son cümlesi,arada kurulacak sıcak ilişkinin sinyallerini vermeye başlamış gibi görünüyorduBuse,bunu sezinlemiş,çocuğa daha sevecen yaklaşması gerektiğine kendisini inandırmıştı


Buse,


"-Gülpembe sen bana bu oyunun nasıl yapıldığını,nasıl oynandığını öğretebilir misin?Hem ben de seninle oynamak istiyorum,şimdi"


Aslında Gülpembe'nin yalnız oynamaktan canı sıkılmış kendisine arkadaş arıyorduBuse'nin bu teklifine sıcak baktı"


-Gel abla,sana öğreteyimÇok kolayBak şöyle şöyle yapacaksın tamam mı?"Buse,eski bilgilerini de tamamlayıp Gülpembe'nin anlattıklarıyla birleştirince oyunun inceliklerini hemen hafızasında canlandırdı


Kısa bir süre sonra oyunun içerisine kaptırmışlardı kendileriniBuse,zaman zaman Gülpembe'nin yanlışlarına göz yumuyorduAsıl önemli olan Gülpembe'yi kazanmaktıVe öyle de yaptıBir süre birlikte oynadılar,kendilerinden geçmişlerdi adeta


Buse'nin konağın avlusunda Gülpembe'yle oyun oynayışlarını konağın içerisinde bulunan kadınlardan biri görünce hemen alel acele diğerlerine de haber verince;balkonda toplanıp onların oynayışlarını seyre koyuldularDiğer taraftan da kıkır kıkır gülüyorlardı


"Çocuk yaştaki kızı avrat edeceğim diye alırsan sonuçta olacağı bu olur,çıkar avluya oyun oynar işte" Diye kendi aralarında dedikodusunu bile yapmaya başlamışlardı

Bu oyunun bitiminde birbirlerine hemen ısındılarGülpembe,"-Abla seni sevdim yaİlk zamanlar annemin yerine geldin diye kıskanmıştımAma bugün fikrim değiştiSana ısınmaya başladımBundan sonra sana "cici anne" diyebilir miyim?"Gülpembe'nin bu duygulu yaklaşımı karşısında Buse,bütün sevecenliğiyle Gülpembeyi kollarının arasına alıp sevgiyle kucakladıBu kucaklamada bütün hassaslığı kabarmış,gözlerinden aşağıya doğru boncuk boncuk damlalar akmaya başlamıştıDaha iki gün öncesi ahırdaki buzağıyı "yavrum" diye sevmesinden sonra ikinci bir kezGülpembe2nin kokusunu içine sindirirken ağzından,"-Ben de sana yavrum !" diyeceğim bundan sonra


Bundan sonraki günlerde Gülpembe,okuldan gelir gelmez hemen Buse'nin yanında soluklanıyor,O'nunla şakalaşıyor,gülüyor, o gün okulda neler gördüğünü hangi ödevlerin verildiğini

"Bak,cici anneciğim" diye ona gösteriyor ondan yardım almaya çalışıyorduBuse, Gülpembe'yle arasındaki buzulların iyiden iyiye eridiğine iyice kanaat getirmiştiElinden geldiği,kafasının erdiği kadarO'nun hizmetine koşuyorduBu tatlı ilişkiyle Gülpembe'nin dünyası , annesinin ölümünden sonra yeniden aydınlanmaya başladıŞimdi Buse,O'nun gözünde tekden bir "cici anne" konumundaydıBuse'ye annesi gibi bağlandı



Ayhan Sarıkaya