Sana Susuyorum

Sana Sus(u)yorum

Suskunluğunu bozup haykırmak istedi genç kadınYüreğine kocaman bir sevda resmi çizmişti; yaralı, yorgun,öksüz yüreğineOraya ne tohumlar atılmıştı oysa bu güne kadar ama hiçbiri yeşerme şansı bulamamıştı Yağmur mu yağmamıştı, güneş mi yüzünü gizlemişti?Şimdi yüreğinde kocaman ateş topu vardı; yüreğini yakan, acıtanAn be an gittikçe büyüyen

Aslında yüreğinde güller, sümbüller, menekşeler,karanfiller rengarenk açmıştıHayata yeniden aşık olmuştu, şiirlere, şarkılara veIrmaklar çağlıyordu o küçücük yüreğindeArdından şiddetli fırtınalar,şimşeklerBazen yıldırımlar düşüyordu yakıp yok ediyordu tüm güzel duygularını

Yürek yanmayınca, göz yaşarmaz yaOnun gözyaşları gözbebeklerinde kuruyordu artıkGecenin karanlığı gölgeledi düşleriniOysa o sevdasının düşleriyle ısınıyordu geceleriGüneş bilemezdi gecenin hüznünü, soğuğunu, yıldızlar bilemezdi karanlığını

Hayalleri vardı herkes gibi sevinçleri, mutluluklarıYüreğinde açan çiçeklere hayat versede gözyaşlarıyla seviyordu hayalleriniHayal kurmanın cezası varmıy dı acaba? Olsada ne farkeder kiEn büyük cezayı zaten çekiyordu

Şimdi yüreğindeki çığlıkları, isyanlarını bohça yaptı uzun bir yolculuğa çıktı sessizceSevgisi,özlemi de azık olacaktı bu sonsuzluktaDil susarsa yürek konuşur ve o susuyorduSusuyor, susuyor ve suskunluğuna sarılıyorduSusuyor, biraz biraz daha üşüyordu