Yok Olma

Kimsenin yokluğu bu kadar korkutmazdı beni Kendimi zor günlerin adamı görürdüm ya, hiçbir güçlüğün beni, bırak yıkmayı, sendeletmeyeceğini bile düşünürdüm


Oysa şimdi yarımım Ve sen böylesine uzakken benden, hiçbir zaman tam olamayacağımı da biliyorum Tasalanma diyeceksin, tasalanmayayım; ama, kendime bakıyorum da birkaç umut kırıntısı dışında hiçbir şey göremiyorum


Nerede olduğunu bilmek ya da döneceğin umuduyla yaşamak da kandırmıyor beni Her sabaha sensiz uyanmaktan, her günün sensiz geçmesinden korkuyorum artık Bu yüzden uyanmak istemiyorum uyuduğum uykuları


Ve geceler, Ne yıldızları görüyorum ne gecenin sesini duyabiliyorum Saniyelerin ne kadar uzun olduğunu görüp şaşırıyorum


Bildiğim bütün hasret şarkılarını art arda ekleyip söylüyorum Sesimi kendim bile duymuyorum


Senden bir iz göreceğim diye sokaklara çıkmıyorum artık Bu kentin her yerinde sen varsın biliyorum


Yokluğunu kabul etmek böylesine zorken hiç olmama ihtimalini düşünemiyorum bile


Bekleyeceğim seni Zor olacak, çok zor olacak; ama, bekleyeceğim Bu yarım yüreğin diğer yarısı, yani senGeleceksin değil mi?

MEHMET COŞKUNDENİZ