Yüreğimin Gözleriyle Sevdiğim Ayarlar

Yerini kimsenin dolduramayacağını biliyorum,zaten bunun da arayışı içerisinde değilim,sonunu bildiğin bir yol insanı cezbetmiyor
Sendeki beni etkileyen en büyük özelliğin beni zorlamandı,hem de hep iyiye ve en zor olana ittin ama her seferinde başarmanın keyfi vardı yüzümde,seni hatırlatan o kadar çok şey var kiBir telefonun melodisi veya ayağımın altında çıtırdayan bir sonbahar yaprağıBuğulu camlara senin sesini ısrarla duymak için beklediğim zamanlarda yazdığım ismine takılan anlara kadar
Bilmem inanır mısın?Yazarken bile boğazıma bir sürü çocuğun doluştuğunaBen sevdim hem de çok,imkansızları başaracak kadar
Bir sevdaydı diyorum ama o kadar aciz kalıyor ki,bir şey hissediyorsun ve adı yok,çünkü onu taşıyabilecek bir kelime yok,kendinden öteAldığın nefesten öte bir şey bu
Ne güzel yaşadın,içinde acılardan boğulduğumda bile senden duyduğum acıdan haz duymamı bilecek kadar sevilerek
Bir de seni gördüğüm zamanlardaki yüreğimin büküklüğü olmasaKeşke birisi bana bir daha böyle sevebilirsin müjdesini verseOlur mu bilmiyorum artık sevmelerin adı bağlanıp kabullenmeden ibaret,içimde fırtınalar kopmuyor veya vücudumun bir hücresi artık titremiyorSanırım bir kereye mahsustu sadece sana duyulan
Diri diri toprağa gömülmek veya için için ağlamak neydi bilemedim,ta ki seni yüreğime gömüp gözyaşlaımla acımı boğduğum gecelere kadarPişman mıyımHayır aslaÇok sevildin çok,ölüm de neymiş,yanında hare olup dolaşmak bile ölümden öte son andımÖlümden öte,yaşamdan ötesin yüreğimin gözleriyle sevdiğim