Ey Aşk Sakın Çıkma Karşıma

Bu Sabah Seni Haykırarak Açtım Gözlerimi Ve Odamın Karanlık Bir Köşesinde Duran Aynanın Karşısına Dikildim


Yüzüme Baktım Saatlerce Ve Hıçkıra Hıçkıra Ağladım Konuşmak İçin Birini Arıyordum Ama Yoktu Susmaktan Yorulmuştum,


Boğazımda Düğümlenmişti Tüm Sözler Bir Konuşabilsem Bir Anlatabilsem Düşüncelerimi


Yine Karmakarışık Yine Darmadağın Düşüncelerle Başlıyorum Günüme İçtiğim Suyun Rengi Yoktu Şimdide Tadı Yok Benim İçin


Canım Acıyor Ellerim Üşüyor Bir Yaz Günü, Ben Üşüyorum Yaz Ortasında


Bir Tepenin Zirvesindeyim Atsam Kendimi Kurtulsam Diyorum Ama Atlayamıyorum Atamıyorum Kendimi Sonsuzluğa


Kendimi Sokakta Hissediyorum Bazen Bazen Diyorum Çünkü Geçtiğim Sokaklar Yürüdüğüm Kaldırımlar Beni Dışlıyor 'Git Burdan' Der Gibi


Aslında Bende Gitmek İstiyorum Beni Tanımayan Kimseyi Tanımadığım Başka Diyarlar Ama Gidemiyorum Bu Şehirde Ya Eksik Biri Var Ya Ben Fazlayım


Demişler Ya Sanki Bana Yazılmış Bu Kelimeler


Ah Keşke Dediğim O Kadar Çok Oluyor Ki Keşkelerle Dolu Hayatım Kendimi Kendimin Yabancısı Olmaya Sürüklüyor


Hani O Kendimi Sevdiğim İnsanları Sevdiğim Anlar Hey Baksana Bana Bu Hayat Benim Değil Bu Beden Benim Değil Bu Ben Ben Değilim Anlasana


Beni Bulmak Bana Kavuşmak için Düştüm Yollara Sakın Çıkma Karşıma Ey Aşk !



Alıntı