Bitti Dedi Kalemim Sustu Dillerim

Yüzlerce mektup yazdım sana sevgili Binlerce satır döktüm ayaklarının altına Her bir sözcüğünde derdim sana olan sevgimi; her bir satırında kümeledim sana hasretimi Yüreğimin en kuytusunda sakladım her birini, hatıraların kollarında Bilmedin, duymadın, görmedin


Ay karanlık bu gece Soluğu kesilmiş yıldızların, nefesi yok bulutların Tüm dünya durmuş, zaman durmuş Tüm ağaçlar kulak vermiş sevgime Sokaklar beni dinliyor sessizlikte Sensizlikte


Mısralarım daldı yine hayallere, bir mektup düştü yüreğime

"Özledim" dedi kalemim, yazdı ellerim


"Özledim, sevgili,

Kumral perçemlerini özledim

Saçlarının alnımı usulca öpüşünü

Derin çizgilerin altında çakan gözlerini

Bakışlarındaki ela gölgeleri özledim;

Hüzünlü ve yorgun"


İlkyaz güneşleri savruldu belleğimde Ada vapurlarının saatleri karıştı sözlerimde Son anda yakaladım baharı ela gözlerinde Tuttum ellerinden sevginin, sımsıkı tuttum Bırakmadım, kapsın martılar düşlerimizi Bırakmadım, aynalar yok etsin yüzlerimizi

'Hala dudaklarımın kenarında bir gülümseme yapışıp kalmış bugünden yadigar' dedi sesin


"Özledim" dedi kalemim, çırpındı kirpiklerim


"Özledim, sigara kokan sesini;

Gönlümü sevgiyle sarmalayan ılık nefesini

Nisan yağmuru gülümsemeni özledim

Sonbaharda yaşattığın ilkyaz güneşini

Kavuşmalarımızı özledim;

Gecenin sabahla buluşması gibi

Doyumsuz ve dingin"


Hasretin yaktı Ada'yı, yaz günlerinde Bekledi bakışlarım bir nefesini, bir sesini Merak etti; neredesin, kiminlesin? Hatırlar mısın seni anan dizeleri? Hatırlar mısın ellerimin yumuşaklığını, gözlerimin sıcaklığını, saçlarımın Ada rüzgarında dalgalanışını? Sana bakışımı hatırlar mısın? Unuttun mu yeminlerimizi? Benliğimizi kül eden o ateşi unuttun mu?


"Özledim" dedi kalemim, kavruldu yüreğim


"Özledim, şimşekler yakan temasını

Delidolu sağanaklarda ıslanan arzularını

Aşkını haykırmanı özledim

Ellerinin yüzümde iç çekişini özledim

Sevgiye aç ve çılgın "


Gün hazana uçtu göçmen kuşun kanadında Kızardı yapraklar, uçuştu sarı meltemlerin ardı sıra Dövdü poyrazlar Ada yamaçlarını Koptu tufanlar, sarsıldı kıyılar kızgın dalgalarla Kestaneler yuvarlandı ayaklar altında; sıkıldı sokak lambaları derin yalnızlıkla Duyamadım soluğunu yanaklarımda Kırıldım sırça misali, darıldım sana Yokluğuna Suskunluğuna Hüzünlü perçemlerin geldi aklıma, düştü yüreğime bir mektup daha


"Özledim" dedi kalemim, eğildi gözlerim


"Özledim, avuçlarımdaki yüreğini;

Hazan yaprakları misali boynu bükük

Anıların kuytusuna saklanan vaatlerini

Gerçekleşmeyecek hayallerini

Hüzün dolu vedalarımızı özledim;

Çaresiz ve dalgın"


Sonuncuyu yazdım az önce, kış kapıyı çalınca Bavullarımı toplar gibi topladım senli anılarımı kucağımda Her birini özenle katlayıp sakladım gönül bohçamda Bir daha aklıma düşecekleri güne kadar yatırdım hislerimi uykuya Anıların kollarında


"Bitti" dedi kalemim, sustu dillerim


"Alıp da gittiğin bir yudum sevgiyi,

Varlığını özledim"



Alıntı