Hayatın Kıymetini Bilin

Bir zamanlar bir psikoloji kitabında okuduğum bir bölüm vardı

Hayatın ve getirilerinin kıymetini anlamak için tavsiye edilen bir metod vardı içindeDeniyordu ki;"arada bir,çok bunaldığınızda,

hayatın sizin için çekilmez hale geldiğini düşündüğünüzde kendinize 10 dakika ayırın ve kendi cenaze töreninizi düşünün"

Cümleyi ilk okuduğumda çarpılmıştımBen girişin akabinde pozitif bir gelişme ve tavsiye bekliyordumAma "kendi ölümümüzü ve cenazemizi"düşünmemiz tavsiye ediliyordu


Tüylerim diken diken oldu ve yazarın saçmaladığını düşündüm o an

Ama önyargı düşmanı biri olarak okumaya devam ettim


Diyordu ki; "bunları düşündüğünüzde dünyadaki yerinizi,dünyayı

terkettiğinizde oluşacak boşluğu,sevdikleriniz ve sizi sevenler için

öneminizi anlayacaksınızözellikle insanların sizin için neler

söyleyeceklerini,onlar için ne ifade ettiğinizi hissetmeye çalışın

O andan geriye dönme şansınız olmadığını,hayat denen kredinizin bittiğini ve onlara yanıt verme şansınız olmadığını düşünün


Tekrar sarılma,bir kez daha öpme ihtimalinizin bittiğini hissedin

Dünyadaki küslüklerin,ayrılıkların,kavgaların yanında bu acının ve geri dönülmezliğin korkunç çaresizliğini yaşayın


Bırakın canınız yansın,bırakın alevler içinde kavrulsun tüm ruhunuz Orada,o musalla taşında düşünün kendiniziSeyredin şu an çevrenizde olanların yüz ifadeleriniAkıllarından ve yüreklerinden geçen cümleleri hayal edinKitaba devam etmeden bıraktım kenara ve gözlerimi kapatıp aynen düşünmeye başladım


Eşimi,oğlumu,annemi,babamı,kardeşlerimi ve diğer tüm çevremi oturttum tek tek kendi cenaze törenimdeki yerlerinebirer birer yerleştirdim tabutumun çevresine hepsinihayatımda çok nadir bu kadar canım yanmıştıgörüyordum işte "babaaaa" diye ağlayan biricik oğlumu

Eşim kucağında "ağlayan emanetimle" ayakta durmaya çalışıyordu

perperişanKoca çınar babacığım,belli belirsiz dualar okuyordu,o gözümden hala gitmeyen vakur duruşuylaAnnem,ciğerinden bir parça canlı canlı koparılmış gibi hem içine hem dışına akıtıyordu gözyaşlarını

Kardeşlerim,akrabalarım"çok erken gitti,doyamadı oğluna"diyordu

acıyan ses tonlarıylaVe dostlarımOnlar da şaşkındıBazısı"daha dün birlikteydik,nasıl olur"diyorduBunları seyredip onlara "hayır ölmedim,burdayım" demek istedim hayal olduğunu unutupSonra anladım yazarın ne demek istediğini daha devamını okumadan kitabın


Farkındalık önemli bir kavramdır psikolojideBelki de hiç aklımıza

gelmeyen ve gelmeyecek bir farkındalığı göstermek istemişti yazar

Kitabı okumaya ne gücüm kalmıştı,ne de isteğimAlmam gereken dersi ve mesajı almıştımŞimdi ne kitabın adını ne de yazarı hatırlamıyorum

Şu an bunları yazarken bile çok kötü oldumBu olayda tek farkındalık da yok üstelikBiraz kendime geldikten sonra devam

ettim hayatımın en zor hayalineSırada çevremdekilerin ölümümün akabinde neler söyleyecekleri vardıUsulen ve nezaketen söylenenlerin dışındaOnlarda bıraktığım izleri,yaşananları ve

yaşanamayanları elden geçirerek ben konuşturacaktım hayalimde

İçlerini okuyacaktım,senaryo bana ait olarakYaşarken neler yazmıştım,ölümümle neler okuyacaktım


Gerçek duygularıydı ulaşmaya çalıştığım,ölüm acısının etkisiyle girilen duygusal mod değildi,deşifre etmem gereken metin

Canım oğlumun söyleyecek çok şeyi yoktuÖzleyecekti,yokluğumu

hissedecektiağlayacaktı aklına geldikçeBelki ölümün ne anlama

geldiğini hissedecek yaşa gelinceye kadar sıradan bir üzüntünün ötesine geçmeyecekti duyguları

Ama hayal bu ya,18-20 yaşına getirdim 2 saniyede oğlumu"hayal - meyal hatırlıyorum be baba seniKeşke şimdi yaşıyor olsaydın da erkek erkeğe sohbet etseydik seninleBak mezuniyet törenimde

de babasızdımAskere giderken kimin elini öpeceğim senin yerine"

diyecek canı yanarak bir köşede

Sevgili eşimBenim muhteşem hatunumNasıl dayanır bensizliğe ?

O ki,benim için herşeyini feda edip koşmuştu banaHayatının tek adamı şimdi toprak olacaktıBir daha " Seni seviyorum "

diyemeyecektiBir daha hevesle açamayacaktı çalan kapıyıVe her

gelen gece bensizliğini haykıracaktı yüzüneHer sabah da bensiz

başlayacaktı koca günTek cümlesi takıldı o an içime; "Oyunbozanlık

yaptın be böceğim,hani beraber ölecektik ?"

Babam-annem,o bugüne kadar evlat olarak mutlu edecek hiçbir şey

yapamamanın acısıyla kahrolduğum güzel insanlarHelaldi şüphesiz

haklarıBilerek hiç kırmamıştım onlarıÜzerine titredikleri evlatları onlardan önce göçmüştü işte önlerinde ve dualarına muhtaçtımKaç anne ve babanın çekebileceği bir acıydı ki evladının cenazesinde bulunmakHerhalde insanın uzun yaşadığına üzüldüğü nadir anlardan olsa gerek


Diğerlerine geçmiyorumBu yazıyı şu an yazıyı sizlerle paylaştığıma göre"diğerlerine" artık sizler de dahilsinizDüşünün,birgün bir mail ulaşıyor mail-boxınıza"ölmüş" diyeSizler kimbilir neler düşünür ve yazardınızEşim şu an yanımda ağlıyor,sanki gerçekmiş gibiOysa ki yazarın amacı "Yaşamanın ve hala nefes alıyor almanın

kıymetini "göstermektiBenim de öyleLafı çok uzattım farkındayım

Ama hayat dediğimiz çözümü zor süreç 2 satırla özetlenemeyecek kadar

girintili çıkıntılıBen o gün kurduğum o hayalle,canımın tüm yanmasına rağmen YENİDEN DOĞDUMBilgisayar diliyle "format attım hayatıma"Sahip olduklarımın farkına vardım ve hala nefes alıyor olduğum için şükrettim


Gözlerimi açtığım anda o kötü ve acı sahne bitmiş,oyun perde demişti

Peki ya hayal değil de,gerçek olsaydı ve perde bir daha açılmamak

üzere kapansaydıİşte bu final bu yazıyı buraya kadar okumanıza değmiş olmalıBelki gerildiniz,kötü oldunuz ama devamını getirirseniz buna değer benceBen bu akşam melankoliğim ve biraz abartmış olabilirimHani sanatçı ve şairiz ya ondandır belki

Bence bu yazıyı sadece okuyarak bırakmayın


LÜTFEN ARADA BİR,BURADAN ALDIKLARINIZI TARTIN,DÜŞÜNÜN VE HAYATINIZI

GÖZDEN GEÇİRİN


Ölümün kime ve ne zaman geleceğini Yüce Allah'tan başka bilen yok İşte bu yüzden hazır yaşıyorken ve nefes alıyorken

yapabileceklerinizi yapın,ertelemeyin


Sizi sevenlere ve sevdiklerinize daha fazla zaman ayırın


Biraz Hıncal abi tarzı olacak ama,sevginizi ve verdiğiniz değeri

haykırın onlara iş işten geçmeden


Ve en önemlisi;


VERDİĞİ -VERMEDİĞİ,ALDIĞI - ALMADIĞI HERŞEY İÇİN,TEKRAR TEKRAR

ŞÜKREDİN YÜCELER YÜCESİ YARADAN'A