Ağlarken Gülebilmek

Ağlarken Gülebilmek Yazısı - Ağlarken Gülebilmek Şule Meryem Canpolat - Şule Meryem Canpolat Yazıları

Gülücüklerim vardı benim deKuytu köşelerde akıttığım gözyaşlarımSevinçlerimi bir ipe dizdim ben deÇiçekten kolyeler yaptım sessizceYosunlu kayaların üzerine tükürerek yaptığımız kınalar dün gibi aklımdaFazla bulduğumuzda papatyaları, taç yapışımız daYayla çocuklarından öğrendim ben gülmeyiElindeki şeylerle sevinmeyiBileklerine, bitki boncuklarından ipler dizen kızlarla büyüdümİnsan eli değmemiş ormanlarda, hayallerimi yürüttüm, küçük su birikintilerinde, her çocuk gibiBen nefret bilmedimHenüz açılmamış gelincikleri keşfetmek kadar güzeldi, yeni arkadaşlar bulmakEn çok arkadaşlarımı sevdim


"Sabretmeyi bilmeyen hallerimizle, tomurcukların açılmasını beklemek kadar zordu dostlukların yeşermesini beklemekDaha çıkmadan paylaşım dolu yollara, geri dönmeyi seçtik çoğumuzMeraklı gözlerle, vaktinden önce birbirimizi kanattık bu yüzdenYapraklarımızı açtık, olur olmaz sebeplerleYaralarımız kabardı, açılmadan içimizdeki renklerKırmızıyı, yeşili, maviyi göremedik şöyle doya doya"




Ben de misket oynadım, top tuttum, ip atladım herkes gibiKomşunun camını kırdım, kavga ettim kız arkadaşımla, haksızlıklara alkış tutmadım çocukken bileSalıncakta sallanmak kadar midemi hoplattı, yapılan ayrımcılıklarSessizce baktımTaraf tutmadımGüçlü gözükmeye çalışan arkadaşlarımı kayırmadım gizliceSadece bir tercih yaptım kendimce"Oyunun içinde olmak kadar dışındaydım işte"Herkes sesli oyunları seçti geniş bahçelerdeBen sevmeyi seçtim, minik yüreğimin dipsiz köşelerindeŞimdi çok seviyorum kalanları da gidenler kadarŞimdi söz veriyorum unutmamaya, benim olanları sonsuza kadar





Ağlarken gülebilmekKüçük mutluluklarını büyütmekHayatın en güzel yanı olmalı, sevgiyle zamanı bereketlendirmekBeraber çoğalmak yüreklerceMaskesiz yürümek bu yolda


Ağlarken gülebilmek, gülerken ağlayabilmek içte bir yerlerdeBelli etmeden acı yanlarını dimdik durabilmek, hayatın ta kendisi işteBunu başarabilenler ancak çözdü bu bilmeceyiAldırmadan etrafına sevebilenler "gerçekleştirdi kendisini"


Sevdikçe değişti gri tablolardaki renklerSevdikçe renk verdi, tarladaki çiçeklerSabırsızlık vefaya dönüştü sevinceKinler, nefretler yok oldu vefaya yönelinceSevdikçe



Benim de hayal kırıklıklarım olduSevdiğim kadar sevilmeyi hayal ettiğim yollardaReddedilişlerin derin girdaplarında yoğruldu ruhumİçimdeki çocuğa küsmedim aslaHayat bir oyundu ve ayrılanlar değil, oynayanlar kazanacaktı bu oyunuBen mızıkçılık yapmayı bilmedimNeden sonra, kırıklıkların da bir parçası olduğunu öğrendim hayatınVe daha çok sevdim mücadele ederek yaşamayıMutluluklarımı kar bildimÖyle çok sevildim ki; nefret edildiğim zamanları ve insanları hiç düşünmedimVaktim olmadı maziye sövmeyeBen sadece sevdim


Ben de dayak yedim okulda öğretmenimdenEvde annemdenKardeşlerimle büyük oyunlar oynadımBüyüdüğümü ve hep kazandığımı sandığımda tokatlar yedim üstüsteAma zihnimi sevgilerle ördüm en çokÖğretmenimi, gün ortasında oyun oynarken, başımı okşayışıyla hatırladımAnnemi sıcacık sarışlarıyla, hasta olduğumdaBabama saygı duydumÜzüldüğüm yanlarıyla düşünmemek için onu, varlığının güzelliğini keşfettim zamanla, tüm yoklukların ötesindeBen ailemi çok sevdim




Sevginin değerini bilenler kadar bilmeyenlerle de karşılaştırdı hayatÖğrenecek ve öğretecek çok şey vardıZamana bırakmayı seçtimEllerimizin ve yüreklerimizin yetişemediği boşlukları en iyi zaman doldururdu çünküÖğrenip, öğretemediklerimizi zaman öğretirdi tecrübeleriyle en iyiEn güzel zaman terbiye ederdi, kebap olmuş yürekleriVe henüz hiç pişmemiş, aşkı bilmeyen hamzedeleriBenim de yaralarım oldu, sarmaya gücümün yetmediğiİsyan etmedimSadece sevdim


"Ağlarken gülebilmekHızlıca ve sessizce akarken zaman hayallerini büyütmekEn çok onlarla varız şimdiEn çok sevdiklerimizle hayattayızBizi sevenlerle açılıyor penceremizBirlikte seyrediyoruz hayatıDeğişiyor yürek iklimimizEriyor karlar aynı andaGüzel şeyler paylaştıkçaBahara dönüşüyor acı hatıralarÇiçek açıyor, tüm çiçekler kadar gelincikler deKırmızılar süslüyor hayallerimiziKayalara kazıyoruz sevgimiziKınalı ellerimizle büyüyoruz sevdikçeTaşlar bile dile geliyor sevgimizdenDüğün tadında mutluluklar dökülüyor avuçlarımızaAdını anmıyoruz değer bilmezlerinKonuk olmuyoruz ev sahipliğinden anlamayanların odalarınaGüzel misafirlikler için, doğru evin sahibi olmaya çalışıyoruz ilk önceBiz, temiz yaşamayı seviyoruz sadece"


"İşte hayat böyleAğlarken gülebilmekAncak sevgiyle olur herhalde"Aykut Kuşkaya


Şule Meryem Canpolat