Yastığımın Altında 24'lük Bir ömrün Son Nefesi

Yastığımın Altında 24'lük Bir ömrün Son Nefesi

Bu gece sonbahar yüklü gemiler geçiyor sana sakladığım maviliğimin tam ortasından
Ucu yalnızlığa uzanan bir vedanın ertesinde,üzerime devrilen cümlelerinden vurgun yiyorum durmadan İmlası bozuk hayaller düşüyor payıma Seni okudukça silinen ben oluyorum; yarım kalmışlığımızı yazdığım sayfalardan Kuramadığım düşlerimin gizli öznesi oluyorsun sonra Seninle başlayan hiçbir cümlenin sonunda parantez içlerinden kurtulamıyor (aşk) Ve sensizlik tipi bir hücrede yalnızlık boyu mahkumiyetime hüküm veriyor gözlerin Faili ayân cinayetinim

Biliyordum yasaktın sevdanın ateşiyle örselenmiş bu yüreğe Biliyordum elimi uzatsam saçlarının baharına, gelincikler kan kırmızı açardı sehere Şimdiyse gözlerimde karanfil kokulu yağmurları demliyorum akşamüstü yorgunluğuyla Ölmek halli kuşlar geçiyor gökyüzümden Ne yana dönsem yıkık dökük bulutlara takılıyor ayaklarım, düşüyorum
Yağmura tiryakiliğimden olsa gerek gülmeyi yakıştıramıyorum dudaklarıma Tebessümlerim, sevişmelerim, düşlerim; lacivert bir gecenin koynundan aşırdığım ateşböceklerim! Hiçbiri yok artık

Yokluğuna prangalı “biz”sizliği büyütüyorum suskunluğumun çok sesli melodramlarında Ve sol anahtarları yetmiyor en “bas” notasından yakalandığım sensizliğin zincirlerini söküp atmaya

Aslında hiç bilemedim; sen miydin giden yoksa ben miydim sana gelen yolları çözemeyen Hiç bilemedim; aşka küskünlük müydü beni senden eden yoksa aşk mıydı “biz”e küsen Halbuki uçukluğumla harmanladığım “hoş geldin”leri saklıyordum şimdi yağmurları demlediğim gözlerimde Koynunda kış’layanın ayrılık olduğunu bilemedim ben “Bu sevda bahara çıkmaz, biz’im toprağımızda karanfiller açmaz” deyip gideceğin gelmemişti aklıma Oysa senin kadar ben de istiyordum karanfil kokulu alaca şafaklarda, yaşamak halli kuşlar uçurmayı Filistinli çocukların yurduna Olmadı! Daha hiç gelmemişken gittin

Bir eski zaman hikayesiydik seninle Miş’li geçmiş zamanlarda “bir varmış bir yokmuş”la başlayan uyduruk bir aşkı anlattık birbirimize ve yalanlar Ne olur artık masalıma gelme yâr Gözlerimde eski bir aşktan kalma intiharların ayak sesleri,yastığımın altında 24’lük bir ömrün son nefesi var Ne olur bu gece uykuma düş’me yâr! Bu gece nefesim uçukmavi ölüm kokar

Yokluğuna prangalı “biz”sizliği büyütüyorum suskunluğumun çok sesli melodramlarında Ve sol anahtarları yetmiyor en “bas” notasından yakalandığım sensizliğin zincirlerini söküp atmaya

~~ yüreğine sağLık ~~

tşkkürler mate güzel paylaşım