Kızınız Babasından Şiddet Gördüğünü Söylüyorsa Ne Yaparsınız

**Prof. Dr. Sinsi** · 06-26-2012

21 aylıktı bu korkuyu ilk yaşadığımızda

O zaman bacağında kocaman bir morlukla karşımda duruyordu kızım

Küçücük, savunmasız

Gözlerinde korkunun izleri, işte durmuş bana bakıyor, dün gibi…

Hiç yaşanmasın derken yine yaşadık 15 gün önce

Ama anlatırken bana yaşadıklarını gözlerinde aynı dehşet vardı

Dudaklarında yine aynı cümleler “anne babam beni dövdü”

İnanmak istemezsiniz önce, sonra bir ağıt çöker gözlere, göstermek istemezsiniz kuzuya;Yere, tavana bakarsınız dehşeti dinlerken

Sizde ağlarsanız kim destek olur ona…

Darp varsa vücutta morluklar şahittir size

Peki ya gizlemek isterseniz?
Saçlar…
Ahhh o tokalarla süslediğimiz, taradığımız, koklamaya kıyamadığımız saçlar, kafaya vurulan her bir darbeyi gizleyiverirse…

“Kafama vurdu anne babam, kafama”

İnanın yazmak çok zor, ama o an, çocuğunuza inanın, babaya yönelin demiyorum çocuğunuza inanın

Eğer bedende değilse, ispat edemem koruyamam diye düşünmeyin

Bunu yapan anneyse de babaysa da yaşayan çocuk

Asla babaya yönelmedim ben

Sakin kaldım, babayı kötülemedim de sanılanın aksine

Dinledim kızımı içim ezilerek

Ne yapabilirim nasıl koruyabilirim diye düşündüm

Babasından değil, yaşadıklarından

Yaşayacaklarından

Kızımın ruh sağlığı için onu en yakın Çocuk psikiyatri servisine götürdüm

Olayı yalansız yada abartısız en iyi onlar tespit ederdi

Zira boşanan aileler devredeyse, annenin yada babanın karşı tarafı kötülemek için yaptığı ilk akla gelendir

Yaşadım çünkü bu ikinci

Belki o zaman yetkililer bunu anne baba çekişmesi saymasaydı bugün bunu yaşamayacaktık

O sebeple diyorum ayrılsanız da eski eş değildir artık karşınızda gördüğünüz, kızınızın oğlunuzun babası

Benim için öyle

Peki ya onun için?

Sizce hırpalanan çocuklar kimin görülüyor, insan emek çektiği gülüne kıyar mı?
Emek çeken bakmaya kıyamazken onbeşte, ayda bir alan baba yada anne çocuğuna, öz çocuğuna bunu niye, hangi ruh haliyle yapar?

Ben bunları sorgulamayı bıraktım

Yeniden başa döndüm

Kızımın yaralarını sarmaya çalışıyorum

Ruhunda kopan fırtınalarda birlikte savruluyoruz

İçimde koruyamadın, bak gene yaptı, nasıl annesin duygusunu susturdum artık

Onu, olayı sorgulamayı da bıraktım

Şimdi odasında yalnız uyuyamayan, sokakta yalnız yürüyemeyen, uykusundan ağlayarak uyanan küçük kızıma, kınalı kuzuma destek olmak var

Babaya mı, inanın öfkeli değilim sormadım bile neden diye?
Ben kızımın yanında olmayı seçtim

06-26-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Kızınız Babasından Şiddet Gördüğünü Söylüyorsa Ne Yaparsınız 21 aylıktı bu korkuyu ilk yaşadığımızda O zaman bacağında kocaman bir morlukla karşımda duruyordu kızım Küçücük, savunmasız Gözlerinde korkunun izleri, işte durmuş bana bakıyor, dün gibi… Hiç yaşanmasın derken yine yaşadık 15 gün önce Ama anlatırken bana yaşadıklarını gözlerinde aynı dehşet vardı Dudaklarında yine aynı cümleler “anne babam beni dövdü” İnanmak istemezsiniz önce, sonra bir ağıt çöker gözlere, göstermek istemezsiniz kuzuya;Yere, tavana bakarsınız dehşeti dinlerken Sizde ağlarsanız kim destek olur ona… Darp varsa vücutta morluklar şahittir size Peki ya gizlemek isterseniz? Saçlar… Ahhh o tokalarla süslediğimiz, taradığımız, koklamaya kıyamadığımız saçlar, kafaya vurulan her bir darbeyi gizleyiverirse… “Kafama vurdu anne babam, kafama” İnanın yazmak çok zor, ama o an, çocuğunuza inanın, babaya yönelin demiyorum çocuğunuza inanın Eğer bedende değilse, ispat edemem koruyamam diye düşünmeyinBunu yapan anneyse de babaysa da yaşayan çocuk Asla babaya yönelmedim ben Sakin kaldım, babayı kötülemedim de sanılanın aksineDinledim kızımı içim ezilerek Ne yapabilirim nasıl koruyabilirim diye düşündüm Babasından değil, yaşadıklarından Yaşayacaklarından Kızımın ruh sağlığı için onu en yakın Çocuk psikiyatri servisine götürdüm Olayı yalansız yada abartısız en iyi onlar tespit ederdi Zira boşanan aileler devredeyse, annenin yada babanın karşı tarafı kötülemek için yaptığı ilk akla gelendir Yaşadım çünkü bu ikinci Belki o zaman yetkililer bunu anne baba çekişmesi saymasaydı bugün bunu yaşamayacaktık O sebeple diyorum ayrılsanız da eski eş değildir artık karşınızda gördüğünüz, kızınızın oğlunuzun babası Benim için öyle Peki ya onun için? Sizce hırpalanan çocuklar kimin görülüyor, insan emek çektiği gülüne kıyar mı? Emek çeken bakmaya kıyamazken onbeşte, ayda bir alan baba yada anne çocuğuna, öz çocuğuna bunu niye, hangi ruh haliyle yapar? Ben bunları sorgulamayı bıraktım Yeniden başa döndüm Kızımın yaralarını sarmaya çalışıyorum Ruhunda kopan fırtınalarda birlikte savruluyoruz İçimde koruyamadın, bak gene yaptı, nasıl annesin duygusunu susturdum artık Onu, olayı sorgulamayı da bıraktım Şimdi odasında yalnız uyuyamayan, sokakta yalnız yürüyemeyen, uykusundan ağlayarak uyanan küçük kızıma, kınalı kuzuma destek olmak var Babaya mı, inanın öfkeli değilim sormadım bile neden diye? Ben kızımın yanında olmayı seçtim