Biz Müslümanlar "Kaderci" miyiz?

FATALİZM,

kadercilik ve yazgıcılık aynı anlama gelen terimlerdir Bütün olguların, olayların, durumların önceden belirlendiği ve asla değiştirilemeyeceği tezinden yola çıkarak insan iradesini yok sayan bir felsefi görüşü anlatır
Kimi anlamını bilerek kullanıyor “kaderci” terimini, kimi bilmeden Bilerek kullananlardan bir kısmı, inananların “kaderci” olduğunu söylüyor, daha doğrusu suçluyorlar

Bu düşünce bir parça Cebriye mezhebine benziyor İslam âleminde boy gösteren sapkın bir mezheptir Cebriye İnsan iradesini kabul etmez İlginçtir, bu akımı savunanlar, irade yok sayılırsa inanmanın ya da inanmamanın bir anlamı kalmaz, diye düşünmemişler
Kuşkusuz çarpık bir düşüncedir kadercilik, bu nedenle ******le eleştirilmiş ve yıpratılmıştır Günümüzde adı anılmaz olmuştur artık

Hâlbuki doğru kader inancına sahip bir Müslüman, “Nasılsa kaderim değişmeyecek, ne yapsam nafile, çalışmak anlamsız” deyip oturamaz Hiçbir gayret göstermeden beklemek tevekkül değil, tembelliktir
Mümin, iradesini kullanır, sebeplere teşebbüs eder, çalışır, çabalar, sonra da elinden gelen her şeyi yapmış olmanın gönül rahatlığıyla sonucu bekler Çünkü bilir ki, insan seçim yapabilir ama sonucu yaratamaz Bu konuda eli kısadır Bekleneni vermek ya da vermemek Rahmanın iradesine bağlıdır

Fakat çoğunlukla çalışıp çabalama biçimindeki duanın sonuçsuz kalmayacağını da bilir Mesela, tarlasını sürer, eker, sular ve bekler Bilir ki, bitkileri yaratmak yaratıcının elindedir

KADERE TESLİM OLMAK "KADERCİLİK" DEĞİL MİDİR?

FAKAT
bazen işitiyoruz, musibete uğrayan müminler "Ne yapalım, kader" diyorlar "Kader böyle imiş, buymuş alınyazın" diye birbirlerini teselli ediyorlar "Bu, kaderciliktir" diyor kimileri Buna ne diyeceğiz?
Evet, Müslüman, yeri gelince, “Kaderim böyleymiş” demeyi de bilir Ne zaman olur bu? Başına bir bela geldiğinde, olaylar olup bittikten sonra, başka bir deyişle, elinden hiçbir şey gelmediği, sonucu asla değiştiremeyeceği durumlarda “Kader” der, teslim olur Bu teslimiyet, ümitsizliğin, karamsarlığın ve üzüntünün ilacıdır
Yoksa günah işleyen bir adam, “Kaderimde günah işlemek varmış, ne yapayım, ben hep böyle yaşamaya mecburum” diyemez Tembel bir talebe, "Belli oldu, tembellik benim kaderimmiş" deyip oturamaz Çünkü insan geleceği önceden bilemez
"Müslüman kadercidir" diyen adam, ya kadere imanın ne olduğunu bilmiyor, ya da biliyor ama müminlere bilerek iftira ediyor Sahih kader inancıyla müminin kendine özgü yanlış tavrı birbirine karıştırılmamalı
Sözün kısası, Müslüman, kaderin, iradenin tanımı gereği, “kaderci” ya da “yazgıcı” değildir, ancak “kadere iman etmiş” bir mümindir Bu ince farkı görmek gerekir

TEDBİR TAKDİRİ BOZAR MI?

DEPREM
günlerinde kader konusu çokça konuşuldu, tartışıldı Özellikle, bina yaparken tedbirli olmanın üzerinde duruldu Kimi "Takdir neyse o olur" derken, kimi de "Tedbir kaderi önler" dedi İnsanların kafası karıştırıldı Sadece deprem konusunda mı? Hayır, her felakette bu konu gündeme getirildi Peki, nedir tedbir ve takdirin yeri?
Allah, Hakîmdir Hikmetle iş yapar Bu dünyada her sonucu bir sebebe bağlamış Netice almak isteyen kişi sebepleri ihmal edemez "Allah Kadirdir, takdir neyse o olur" deyip bekleyemez Bunu "daha güçlü bir iman" sanmak yanlıştır Kadir ismini nazara alırken, Hakîm ismini unutmak demektir
Şu halde, mümin belalara, musibetlere, felaketlere karşı bir yandan diliyle yakarırken, bir yandan da eliyle sebeplere teşebbüs edecek Dil duasının yanına el duasını da katacak Kalbi ve kavli duayı ediyorum diye fiili duayı ihmal etmeyecek Çalışarak yapılan dua Hakîm ismine uygun davranmanın göstergesidir

Bilim, olayları inceler, neden sonuç ilişkilerini bulur, bunları yasalar halinde dile getirir İşte bu noktada bilimle ilgilenmek, Hakîm ismini incelemek ve tanımaya çalışmak demektir Sahih bilimin gereklerini yapmak Hakîm ismine uygun davranmak anlamına gelir
Hasta mısın, doktora gideceksin, ilaç kullanacaksın Çocuk sahibi olmak mı istiyorsun, evleneceksin o zaman Başarıyı mı hedefledin, çalışacaksın İyi meyveler elde etmek niyetinde misin, tarlana, bahçene iyi bakacaksın Evin başına yıkılsın istemiyorsan bilim adamlarının tavsiyelerine kulak verecek, inşaat yaparken sağlam temeller atacak, hafif ve kaliteli malzemeler kullanacaksın

Biz takdirin, kaderin, alınyazısının muhtevasını bilmeyiz Özgür irademizle tercihler yapar, sonucu bekleriz Hadiseler olup bittikten sonra biliriz kader defterimizde yazılı olanı
Tedbir takdirin içindedir Kader tedbirle sonucu birlikte kapsar Sonucu bilen Allah, elbet sebebi de bilmektedir Tedbir alınmışsa kader defterindeki kayıt ona göre yazılıdır Tedbiri takdirin dışında bir olgu olarak düşünmek yanlıştır

KADERE İMAN TEMBELLEŞTİRİR Mİ?

HIRİSTİYANLAR,
Hıristiyan oldukları için bilimde, teknikte, medeniyette ileri gitmediler, hayır! Müslümanlar da Müslüman oldukları için geri kalmadılar Tam tersi bir durum var ortada
Batı, Hazreti İsa aleyhisselamdan sonra oluşturulan din anlayışından uzaklaştıkça ilerledi Çünkü böyle bir din anlayışı bilimsel araştırmalara imkân vermiyordu Bilimle din adamları arasında ciddi sorunlar vardı
İslam, tam aksine, bilimi, düşünmeyi, incelemeyi, araştırmayı tavsiye etti “Hiç düşünmez misiniz?” der ayet Dikkati güneşe, aya, denize, rüzgâra, hayvanlara, bitkilere çeker, “Bakın, görün, düşünün, anlayın!” buyurur Kuran, bu tür ayetlerle doludur
Surelerin isimleri bile insanın nazarını çevresindeki varlıklara çekecek biçimde verilmiştir Güneş, ay, yıldız, insan, kadın, balarısı, örümcek, sığır, fil, demir, zaman gibi
Allah, bunları surelere isim yapmakla kalmıyor aynı zamanda her biri için "ayet" tabirini kullanıyor Ne demektir ayet? Alamet, bellik, nişan Kâinat da bir kitaptır İçindeki her bir varlık birer ayettir, birer kelimedir Nasıl Kuran sözel ayetlerden oluşmuşsa, kâinat da görünen ayetlerden oluşmuş

Kuran'a muhatap olan dikkatli bir mümin, Rabbinin bu büyük kitabını da okur, onun sırlarını keşfeder, maddeten de ilerler Bunu yapmıyor da geride kalıyorsa bu onun hatasıdır
Peygamber Efendimiz sallallahu aleyhi ve sellem kadere herkesten ziyade iman ederdi, fakat aynı zamanda insanların en çalışkanıydı En güzel örnek odur!

Not: Bu yazı Ömer Sevinçgül’ün EZELÎ SIR KADER kitabından alınmıştır