Ağlıyordu Palyaço... Ağlamak Sana Yasak.. Ağlama..

Palyaço deyince aklınıza ne gelir?
Düşünün ne gelir meselâ?
Enine çizgili uzun çoraplar
Renkli koca bir şapka
Burunda domatese benzeyen bir mandal
Yüze hünerlice çizilmiş, hüznü örtmesi için epey uğraşılmış, neredeyse tabaka denilecebilecek ağdalı makyaj
Pantalonu görev aşkıyla yukarıya çeken kalın bir askı
Puantiyeli gömleğin düğmelerini neredeyse patlatacak kadar kocaman yapay bir göbek
Paçası kısa, bol bir pantalon
Sandviç ekmeğini anımsatan pabuçlar




Yani oldukça komik,


Yani oldukça eğlendiren,


Yaniyani
Ben palyaçoları sevmem!
Belki onlarda beni sevmediSevemezlerdi
Gözlerindeki hüznü görmüştüm çünkiHemde her seferinde



Her el çırpışta daha ürkek,


Her seferinde daha korkak,


Daha ağlamaklı,


Daha hassas,


Daha kaçamak bakan palyaço gözleri
Farkedilmişliğin mahcubiyetiyle, koca eldivenleriyle, kendilerine ait olmayan elleri ile gözlerini gizleyişleri
Ağlıyordu palyaço
Ağlamak sana yasak! Ağlama
Ağlarken güldürmeye çalışmak!
Etraf gülerken, gizli saklı ağlamakHatta ağlayamamak!
İşin bittiSıra aynanın karşısına geçip o kalın tabakadan kurtulmada
“Merhabaİşte ben!”




Labirentler, labirentler”Tamam” dediğim anda, adına labirent dedikleri, toslamaktan yorulduğum ama karşıma çıkmaktan yorulmayan duvarlarNasılda yosun tutmuşlarTıpkı benAcı bir tat, acı bir koku, korkunç bir yığın
İçimi çekiyorumHer çekişte bir alev yükseliyor bedenimden göğe doğru
Dokunmayın yakarım!
Her defasında aynı melodiSaçlarımı yoluyorum, kafamı duvarlara vuruyorum ama nafile!
Kulaklarımı da tıkasam, çığlık çığlığa da bağırsam olmuyorYok! Yok! Yok!
Ne ben benden kurtulabiliyorum nede ben senden nede sen benden
Söyle kim kime tutsak?
Duvarlar sen, sesler senPeki sen kimsin? Sen mi ben? Ben mi sen?
Neredesin bilemedim? Yoksa nerede miyim?
Ama yok!
Ben ki uslanmaz bir palyaço!
Kaybolmaktı derdimAl işte kayboldum



Gülmeyin!


Güldürmek istedim fakat ağlayabileceğimi hesap edemedim


Gülmeyin!


Sönsün balonlarınız Herşey sizin içindiHiçbir şeyse benim!


Gülmeyin!


Sökün süsleri duvarlarınızdan Süsleriniz gözleriniz olsun


Acıkın!


İnsan olmaya acıkın!


Ne o ağlamaklı oldunuz birden!


Maskemi çıkartınca buyum ben!


Hayat uçsuz bucaksız bir serüven madem,


Yolcuysak hepimiz ezelden


Bakma bana!


Gerçekten bakarsan gülemezsin ki


Çünkü ben palyaçoyum!


Bakılmak için olsam da


Gözlerini kamaştırsam da


Uslanmaz bir palyaçoyum


İşte yeni bir iş daha


“Merhabaİşte palyaço!”


Gülmeye hazırsanız başlayalım!


alıntı