Bu Şiire Kim Bir Mısra Katar Gönlünden

**Prof. Dr. Sinsi** · 06-23-2012

Bu Şiire Kim Bir Mısra Katar Gönlünden

Vakti vardır…
Ve can çeker

Ama berrak ve demli bir çaydan daha iyi olan şey, o çaya sohbet katan, lezzet katan dostlardır

Çay da, dost da, teselli makamında bir talihtir

Yalnızlığa hüzün taşır çay…
Sohbete muhabbet…

Hayatın neresinde, ne şekil ve görüntüde olursak olalım; mesele şudur:
Bir bardak demli çayın yanında ne kıymetimiz var?
Hangi dostun bir bardak demli çayı için “hasretin adı” ve “katma değer”iyiz_?

Vakti vardır

Ve can çeker

Can, çayı bahane edip dost ister

Profesör istemez, genel müdür hiç istemez…
Makam ve mevki…
Ve dahi şan ve şöhret…
Ve dahi mal ve mülk sahibi istemez

Aradığı insandır

“İnsan” sıfatının yanında, som altına şekil katmak için sokuşturulmuş bakır kadar ehemmiyeti olmayan unvanları hesaba katmaz…
Ve can, insan çeker

Bir bardak demli çayın her yudumunu, ab-ı hayata dönüştüren insan!

Bir daha mesele şudur:
Canımız kimi çeker ve kimin canı bizi çeker_?
Ve neden_?

Hayattan aldığımız ve hayata kattığımız can sıkıntılarının çoğunun sebebi, maalesef değersiz şeylerden ibarettir

Ne bu dünyadan çekip giderken bizimle birlikte gelirler

Ne sonrası için işe yararlar

Üstelik, bir bardak demli çayın yanında bile, sahibini “beş kuruş” sahiplenmezler

Su kaynar…
Aşk ateşinde…
Bir tutam çay yaprağıyla karışmak, vuslattır

Bu sıcaklığa…
Bu buhara ram olur ve yayılır duygular

Sonra aşkın rengidir ve demidir görünen

Ve aşkın rayihası

Söyleyin şimdi:
Can kimi çeker?
Kimin canı bizi çeker_?
Bu şiire kim bir mısra katar gönlünden_?
Sohbeti kim demler_?

06-23-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Bu Şiire Kim Bir Mısra Katar Gönlünden Bu Şiire Kim Bir Mısra Katar Gönlünden Vakti vardır… Ve can çeker Ama berrak ve demli bir çaydan daha iyi olan şey, o çaya sohbet katan, lezzet katan dostlardır Çay da, dost da, teselli makamında bir talihtir Yalnızlığa hüzün taşır çay… Sohbete muhabbet… Hayatın neresinde, ne şekil ve görüntüde olursak olalım; mesele şudur: Bir bardak demli çayın yanında ne kıymetimiz var? Hangi dostun bir bardak demli çayı için “hasretin adı” ve “katma değer”iyiz_? Vakti vardır Ve can çeker Can, çayı bahane edip dost ister Profesör istemez, genel müdür hiç istemez… Makam ve mevki… Ve dahi şan ve şöhret… Ve dahi mal ve mülk sahibi istemez Aradığı insandır “İnsan” sıfatının yanında, som altına şekil katmak için sokuşturulmuş bakır kadar ehemmiyeti olmayan unvanları hesaba katmaz… Ve can, insan çeker Bir bardak demli çayın her yudumunu, ab-ı hayata dönüştüren insan! Bir daha mesele şudur: Canımız kimi çeker ve kimin canı bizi çeker_? Ve neden_? Hayattan aldığımız ve hayata kattığımız can sıkıntılarının çoğunun sebebi, maalesef değersiz şeylerden ibarettir Ne bu dünyadan çekip giderken bizimle birlikte gelirler Ne sonrası için işe yararlar Üstelik, bir bardak demli çayın yanında bile, sahibini “beş kuruş” sahiplenmezler Su kaynar… Aşk ateşinde… Bir tutam çay yaprağıyla karışmak, vuslattır Bu sıcaklığa… Bu buhara ram olur ve yayılır duygular Sonra aşkın rengidir ve demidir görünen Ve aşkın rayihası Söyleyin şimdi: Can kimi çeker? Kimin canı bizi çeker_? Bu şiire kim bir mısra katar gönlünden_? Sohbeti kim demler_?