Zifiri Karanlık Gözlerine as Beni

Gecenin koynuna girmiş yalnızlığımla,
Tek başımlayım rıhtımın kenarında
Martıların çığlık sesleriyle ürperen telaşlı bakışlarımda
Gerdanına gül kokuları seriyorum
Bahar kuşlarının cıvıltısını kendine saklayan,
Nice aşkları teğet geçti yüreğim
Bulduğu her fırsatta sana koşan bu adam
Bir ömür müebbet kaldı gözlerine
Zifiri karanlık gözlerine as beni


Kırık dökük düşlerimi bırakıyorum uçurumun kenarına
Ve artık hayal kurmuyorum kadınım
Şakağıma sıktım ihanet tohumun son filizini
Ölen her şiirin mısralarında saklı ismim
Kayıp, not defterimdeki aşk satırları
Gizli öznesini kaybetmiş yüklem gibi hasret kalmışım sana
Zifiri karanlık gözlerine as beniadın

Ah! Be kadın Sen adamı rezil edersin
Sağanak yağışlı gözlerimde ıslandığın yetmedi mi?
Ç/aldığın yetmiyor mu aşkın mavisini?
Ben ki! Gece mavisini senin b/akışlarında sevdim
Yüreğime sıktığın kurşun sesleriyle
Besteledim en yanık türküyü
İlmek ilmek saçlarını salma bahara
Üşürsün sevdiceğim
Gökkuşağının yedi rengini kendine saklayan kadın
Kıvamını tutturmuyor sevgi tohumları
Sal gitsin ağzında bir günah gibi düşmüş
Bildiğin bütün küfürleri
Hükümsüzdür zaten ana avrat sövdüğün resmi küfürler
Bağır/sana ulan aşkın mavisini çalıyorlar geceden
Var gir koynuna ihanetin salaş korularına
Zifiri karanlık gözlerinde boğuldum ben

sunum viole