Yüreğimin En Sessiz Harfiyle Sesleniyorum Sana:

Yüreğimin en sessiz harfiyle sesleniyorum sana
Sen yine aşka sağır susuşunla,
Şiirimden kanıyorsun
Oysa kanayan gözlerimde seni taşıyorum bilmiyorsun
Kelimeler batarken kuytularıma,
Gözlerimdeki hazandan eylül kokusu getirdim sana
Yalnızlığıma biriktirdim seni
İsmini düş yaptım kendime…
Sende tutsak oldum içimin zindanlarına,
Sen avaz avaz koşarken ayrılığa,
Ben en sessiz cümlelerimi ayırdım yalnızlığıma
Noktalarımdan yakaladı hayat,
Ayaklarıma takıldı düşler ve sözler
Sana kelepçeli düşlerden zaman ördüm,
Çığlık çığlığa susuşunla bir değil binlerce öldüm
Damarlarımdan çekildi sensizlik,
Bir sürgün başladı içime
Yanıp yanıp kül oldum sana,
Ayrılığına savrulup dem vurdum aşka…
Şimdi en siyah bir gecede,
Sözler kaçıyor bir bir sessizliğe,
Hüznün yağmurunda buluşuyor ayrılığın taneleri
Yine şiirime sen bulaşıyor
İklimime sen düşünce , ben üşüyorum
Soğuğunda erirken, bir köz oluyorum…
Susuyor saatler zaman terk ediyor beni
Bense hangi mevsime dönsem; sen estiriyor bu şehri
Nereye gidersem gideyim, kaçış yok biliyorum,
Seni ardımda bırakmadıkça,
Söküp içimden gitmedikçe,
Sende başladığım her yol sana çıkıyor
Kendimden vazgeçiyorum öyleyse,
beni bırakıp ardıma gidiyorum
Meçhullerin sürüklediği bir hayatı bırakıp avuçlarına
Gömüyorum tüm şiirleri aşka,
Senden, benden geçip gidiyorum zamansızlığa