Elem Zerkeden Hicran Sinemde!

Dönüp te
Bir kez olsun arkana bakma
Ve hatırlama
Sinemde bıraktığın acı izlerini

Yâd etme
Kederle olsun nefeslenme
Al götür kendinle
halde bıraktığın o sevgini

Ne diyeyim
Sana nasıl kahredeyim
Gönlüm el vermiyor
Söyle üreğimden mi geçeyim

Ne olurdu
Bu kadar sevdirmeseydin
Beni böyle nedamete
Gark etmeseydin, esseydin

Gönlümün
Sürurunda nefeslenmeyi
Sen olsun çok görerek
Çekip gitmek istemeseydin

Beni bana
Beni vicdanımın sızısıyla
Ruhumun darlığına
Bir kez muhtaç etmeseydin

Zeytin karası
Gözlerinle al götür beni de
Yanağında gül misali
Açan gamzelerin derinliğine

Sırların kıdemine
Nasibin götüreceği hicran sahiline
Al götür, ruhumu bırak
Sessizce dalgaların musikisine

Ne semada
Ve nede ummanın esrarında
Sen gönlün girdabında
Bulundukça gam halime bigane

Bırakma beni
Durama çal gönlünün perdesini
Bestelediğin güftesiyle
Sevginin aşk meftun eden serüvenini

İnsanım, kanım
Yaşattığın firkatin ahında hazanıyım
Ben sana razıyım,
Çaresizlik içinde hıçkıran bahtsızım

Mademki
Böyle diliyor gidiyorsun
Hanlar, saraylar senin olsun
Ben bir aşk mahzunu canım, bizarım


Mustafa CİLASUN