Vakti şahit Tutmalı, Vahdeti Anlamalıyım!

**MustafaCilasun** · 06-20-2011

Ehliyetsiz bir aklın sahibi olmamalıyım
Kalbini ihmal eden, ruhunun ahdini merak etmeyen halimi yaşamalıyım
İdraki neden ziyadesiyle önemini kavramalıyım, fikretmeyen firakı ne yapmalıyım
Hak için cehdettirmeyen, ecire meyletirmeyen furkanı, anlamadan mı okumalıyım

Neden zühtü hep yanlış anlarım
Etkisiz kul olmanın bizarlığını mütemadiyen yaşarım, bu halden nasıl çıkarım
Neden girdabın içinde anlamlaşan bir canım, esaret içimde niye çok farklı anlarım
Manazsızlıktan, aşktan nasiplenmeyen candan, acziyet içinde ki o merak sıkılırım

Dünyayı “ben” sanmamalıyım
Yıllardır içine düştüğüm esaretten silkinip kurtulmak için adanmalıyım
Aşkın senasında uyanmalıyım, sevdalaşan vicdanımı sahibi için anlamalıyım
Hakikatin sadır olmadığı hiçbir mekanda oyalanmadan müddeti iyi tanımalıyım

Vicdan neden masum bir aşktır
Sahibinden nasipsiz kalmayan sultandır, ruhun aidiyle alakalı bir sanattır
Akıl anlamak ve ayırt etmek için farktır, irade hakikate adanmış bir iştiyaktır
Ömür ne muazzam bir fırsattır, hesabın içinde ki tufandır, ölüme adanmış candır

Ruhum hakikatimdir,kimindir
Kalbim sahipsiz olan bir kölemidir, neden nazargah için tertip edilen ülfettir
Hisssiyar aslında pek latiftir, onu kirleten ise nefsi telakkilarde ki gizli esarettir
Feraset ne için çok önemlidir, ihsan üzre olmak idrakin güzeliğinde ki bir payedir

Yanmayı sadece sen murat edersin
Ruhunu ve kalbini ihmal ettikçe savrulan bir nefessin, nefsinin hala esirrisin
Ne kadar onu ezersen bil ki o nispette özgür ve manası içinde anlam bulan nefessin
Yoksa saklı bir zamanın içinde var olmaya gayret eden bir dilencimisin veya nesin

Mustafa CİLASUN

06-20-2011	#1
MustafaCilasun	Vakti şahit Tutmalı, Vahdeti Anlamalıyım! Ehliyetsiz bir aklın sahibi olmamalıyım Kalbini ihmal eden, ruhunun ahdini merak etmeyen halimi yaşamalıyım İdraki neden ziyadesiyle önemini kavramalıyım, fikretmeyen firakı ne yapmalıyım Hak için cehdettirmeyen, ecire meyletirmeyen furkanı, anlamadan mı okumalıyım Neden zühtü hep yanlış anlarım Etkisiz kul olmanın bizarlığını mütemadiyen yaşarım, bu halden nasıl çıkarım Neden girdabın içinde anlamlaşan bir canım, esaret içimde niye çok farklı anlarım Manazsızlıktan, *aşktan nasiplenmeyen candan, acziyet içinde ki o merak sıkılırım Dünyayı “ben” sanmamalıyım Yıllardır içine düştüğüm esaretten silkinip kurtulmak için adanmalıyım Aşkın senasında uyanmalıyım, sevdalaşan vicdanımı sahibi için anlamalıyım Hakikatin sadır olmadığı hiçbir mekanda oyalanmadan müddeti iyi tanımalıyım Vicdan neden masum bir aşktır Sahibinden nasipsiz kalmayan sultandır, ruhun aidiyle alakalı bir sanattır Akıl anlamak ve ayırt etmek için farktır, irade hakikate adanmış bir iştiyaktır Ömür ne muazzam bir fırsattır, hesabın içinde ki tufandır, ölüme adanmış candır Ruhum hakikatimdir,kimindir Kalbim sahipsiz olan bir kölemidir, neden nazargah için tertip edilen ülfettir Hisssiyar aslında pek latiftir, onu kirleten ise nefsi telakkilarde ki gizli esarettir Feraset ne için çok önemlidir, ihsan üzre olmak idrakin güzeliğinde ki bir payedir Yanmayı sadece sen murat edersin Ruhunu ve kalbini ihmal ettikçe savrulan bir nefessin, nefsinin hala esirrisin Ne kadar onu ezersen bil ki o nispette özgür ve manası içinde anlam bulan nefessin Yoksa saklı bir zaman*ın içinde var olmaya gayret eden bir dilencimisin veya nesin Mustafa CİLASUN __________________ Aşk; halin demidir!