Firkatin Gözyaşlarımın Ahuzarı Oldu!

**MustafaCilasun** · 05-17-2011

Bilmem ki hala nerdesin
Bilinmeyenlerin adresinde bir sersin, sessizliğin kadirinde seyredensin
İçimi burkan, nefesimi sarsan ve ruhuma ızdırap yaşatan bir aşk-ı nefessin
Söyle hala neden imtina edersin,çekincelerinin kıskacında kalmış bir asudesin

Hiç düşünmez misin
Bir can olduğumu neden ihmal edersin, merakıma elemin sabcılarını zerkedersin
Kalbinin şehrine malik olamadım, meramımı niye anlatamadım, yıllardır ağladım
Birgün karşıma çıkarsın sandım, yazdığım mektupları bir sır gibi anbean sakladım

Kalbimi hicran bırakmıyor
Ruhum hüzünle artık başedemiyor, takatim çekiliyor, gözlerim de fersizleşiyor
Nereye baksam, bir ses duyacağım diye etrafıma bakınsam, umudum bedelleşmiyor
Bir ses ver veya kelamın lisanıyla hissiyatını hasret,göçüm başladı ibret söylüyor

Sukut etmeyi aşk saydım
Sabretmenin rüknüyle barıştım, bahtımın kazasına kanaat etmeyi başardım
Ne kadar hasretim varsa ummanın nazarına bıraktım,yadımla umudu yaşadım
Lahza kimin, nefes mefkuresiz mi neyleyim,kim diliyorsa hevesimi teslim edeyim

Hazanın nazarında azadeyim
Keyfiyeti artık neyleyeyim, nefsi muarızlarımdan koşulsuz arileşmeliyim
Emellerin hülyasından vazgeçmeliyim, düşlerim çıkacaktır diye beklelemeliyim
Kalbimin sahibine iltica ederek, tefekkür etmeyi ve sabırla dirilmeyi öğrenmeliyim

Ne kadar vaktim kalmışsa
Cehtiyle ram olmaya Rabbim sağlık verirse, azmiyle canhıraş namzet olacağım
Ecrin ve infakın ülfetini yaşamaya gark olacağım, bir kimseye bağlanmayacağım
Yalın bir ümmet olmayı, asabiyetlerden korunmanın umuduyla aşkla yol alacağım

Mustafa CİLASUN

05-17-2011	#1
MustafaCilasun	Firkatin Gözyaşlarımın Ahuzarı Oldu! Bilmem ki hala nerdesin Bilinmeyenlerin adresinde bir sersin, sessizliğin kadirinde seyredensin İçimi burkan, nefesimi sarsan ve ruhuma ızdırap yaşatan bir aşk-ı nefessin Söyle hala neden imtina edersin,çekincelerinin kıskacında kalmış bir asudesin Hiç düşünmez misin Bir can olduğumu neden ihmal edersin, merakıma elemin sabcılarını zerkedersin Kalbinin şehrine malik olamadım, meramımı niye anlatamadım, yıllardır ağladım Birgün karşıma çıkarsın sandım, yazdığım mektupları bir sır gibi anbean sakladım Kalbimi hicran bırakmıyor Ruhum hüzünle artık başedemiyor, takatim çekiliyor, gözlerim de fersizleşiyor Nereye baksam, bir ses duyacağım diye etrafıma bakınsam, umudum bedelleşmiyor Bir ses ver veya kelamın lisanıyla hissiyatını hasret,göçüm başladı ibret söylüyor Sukut etmeyi aşk saydım Sabretmenin rüknüyle barıştım, bahtımın kazasına kanaat etmeyi başardım Ne kadar hasretim varsa ummanın nazarına bıraktım,yadımla umudu yaşadım Lahza kimin, nefes mefkuresiz mi neyleyim,kim diliyorsa hevesimi teslim edeyim Hazanın nazarında azadeyim Keyfiyeti artık neyleyeyim, nefsi muarızlarımdan koşulsuz arileşmeliyim Emellerin hülyasından vazgeçmeliyim, düşlerim çıkacaktır diye beklelemeliyim Kalbimin sahibine iltica ederek, tefekkür etmeyi ve sabırla dirilmeyi öğrenmeliyim Ne kadar vaktim kalmışsa Cehtiyle ram olmaya Rabbim sağlık verirse, azmiyle canhıraş namzet olacağım Ecrin ve infakın ülfetini yaşamaya gark olacağım, bir kimseye bağlanmayacağım Yalın bir ümmet olmayı, asabiyetlerden korunmanın umuduyla aşkla yol alacağım Mustafa CİLASUN __________________ Aşk; halin demidir!